Kalendarium Bostowa

Bostów – obecnie Stary Bostów w gminie Pawłów wieś odległa ok. 8 km na SE od Bodzentyna, 6 km na NE od klasztoru świętokrzyskiego.

Nazwy lokalne miejscowości w dokumentach źródłowych: 1339–1439, 1504, 1510 „Bostow”, ale: 1437–1508 „Bosthow”, „Bosthov”, 1441 „Boscow”, 1470–80 „Boschow”, „Bosthow”, 1504 „Basthow”, 1506 „Baszow”, 1529 „Busthow”, 1532 „Bostoff”, 1538 „Bostowo”, 1827 „Bostów”^[1][2][3][4];.

1508 powiat sandomierski^[5] 1827 powiat opatowski^[6] 1510 parafia Świętomarz^[7].

Opis granic w latach 1437, 1439, 1442, 1446, 1450, 1696 taki jak w w sąsiednim Bielowie

• 1450 → patrz opis Mirocic pod rokiem 1450.
• 1470–1480 – graniczy z Baszowicami, Bielowem, Mirocicami i Bostowską Wolą (Długosz L.B t.III s.233,240).

Wieś była własnością szlachecką, rodową wsią Bostowskich, w niektórych częściach sprzedana lub darowana klasztorowi świętokrzyskiemu. Rodzinnie i majątkowo powiązana z sąsiednimi posiadłościami tj. Mirocice i Bielów.

• 1339 – Rzechna, wdowa po Włodzimierzu z Bostowa, i ich syn Pełka przegrywają proces z biskupem krakowskim o wieś Jeziorko^[8].
• 1374 – zapis z tegoż roku, ale przed 1404 – występuje w dokumentach Paszko z Bostowa^[9][10].
• 1386–90 – Paszko Dziwisz z Bostowa, komornik ziemski^[11][12]
• 1390 – bracia Jan, Pietrasz i Marcin, synowie Cedra, sprzedają Paszkowi z Bostowa swoją część Bielowa za 40 grzywien^[13][14][15].
• 1404 – współwłasność posiada Jachna, wdowa po Paszku z Bostowa, z dziećmi Katarzyną, Elżbietą, Mikołajem oraz Bartłomiej syn Jachny^[10] → Bielów.
• 1404-1450 – Bartłomiej Bostowski herbu Bielawa (w rzeczywistości Bielina) z Bostowa i Bielowa, syn Jachny, stryj Jarosława i Mikołaja Ćwikły z Bostowa.

1404-1418 – Paszko z Bostowa^[10][16][17]

Jachna wdowa po Paszku z Bostowa z dziećmi Katarzyną, Elżbietą, Mikołajem i Paszkiem odstępują Bartłomiejowi synowi Jachny całą część w Bielowie z młynem i stawem oraz sołectwo w Krzyżu^[10].

1404 – przed 1450 dziedzicem był Niemierza z Bostowa (bratanek Bartłomieja z Bielowa), ten kupuje za 100 grzywien część Bielowa, którą za taką samą sumę nabył kiedyś od Jana s. Wawrzyńca z Bielowa Mikołaj, ojciec Niemierzy^{[18][19][20][21][22]}.

• 1433–78 – Jan z Bielowa, a od 1437 r. z Bostowa, bratanek Bartłomieja z Bielowa, brat stryjeczny Jarosława i Niemierzy z Bostowa^[23][24](zapis ten pojawia się w wielu źródłach cytowanych w przypisach^{[25][26][27][28][29][30][31]}.)
• 1441 – w działach występują bracia Jan i Niemierza z Bostowa^[25].
• 1450 – w działach występuje Jarosław z Bostowa, brat rodzony Niemierzy i Mikołaja Ćwikły z Bostowa, stryjeczny Jana z Bostowa^[32].

1450 – a także pod tą samą datą Mikołaj Ćwikła z Bostowa, brat Jarosława^[33].

• 1462 – sędzią (w dobrach) klasztoru opactwa świętokrzyskiego jest Jan z Bielowa^[34].
• 1468–1509 – znany jest duchowny Jan Bostowski, brat Piotra i Pawła Bostowskich, między innymi pleban Modliborzyc, kanonik krakowski^[35] pojawia się także w^{[36][37][38][39][40][41][42][43][44][45]}, jak również (W. Dworzaczek, Leliwici Tarnowscy, W. 1971, 276). Wspomniany również w zapisach Kodeksu dyplomatycznego klasztoru tynieckiego wyd. W. Kętrzyński i S. Smolka, Lwów 1875.
• 1487 – Jan i Paweł Bostowscy, bracia niedzielni występują w sprawie ścięcia za burdę w Krakowie ich brata, Piotra^[39].
• 1485–1505 – dziedzicem Bostowa był Jakub Bostowski^{[46][44][47][48][49][50]}.
• 1504 – pobór z 3/4 łana i od 1 zagrodnika^[51].
• 1506 – pobór od 2 zagrodników^[52].
• 1508 – Paweł Bostowski płaci pobór z Cząstkowa i części Bostowa^[5].
• 1510 – z części Pawła pobór z ³/₄ łanów i od 1 zagrodnika, część Ćwikły jest opustoszała^[7].
• 1518–20 – Andrzej, niegdyś z Bostowa, mąż Jadwigi ze Skrzynna^[45];
• 1529 – dziedzicem był Piotr Bostowski, odnotowano pobór z 3 łanów i karczmy (Rejestr poborowy 1529).
• 1529 – Bostowski ma folwark w Cząstkowie (ib. 360);
• 1530 – znani są szlachcice Piotr i Paweł z Bostowa^[53].
• 1530 – z części należącej do Pawła pobór z 4 kwart, część Ćwikły dzierży Piotr Bostowski, pobór od karczmarza „Czÿgan”^[54].
• 1531 – pobór z 4 kwart części Pawła i z części Ćwikły^[55]
• 1532 – każda z trzech części, to znaczy Ćwikły, obecnie należąca do Pawła Bostowskiego, tegoż Pawła oraz Piotra Bostowskiego, daje pobór z 1 kwarty (ib. 598);
• 1538 – pobór z 1 łana części zwanej „pańskiej”^[56].
• 1547 – opat świętokrzyski z braćmi Bostowskimi staje przed Janem Tarnowskim, kasztelanem krakowskim (Acta Poloniae Historica, Kraków 1878 t.I s.209).
• 1551 – bracia Paweł i Piotr Bostowscy dziedzice Cząstkowa i części Bostowa, mają część prawa patronatu nad kościołem w Krępie^[57].
• 1564–65 – pobór z 1 łana^[58].
• 1570 – dziedzicem był Kasper Bostowski^[59].
• 1577 – Wojciech Przezwicki daje pobór od 10 kmieci na 2,5 łanach, 6 zagrodników z ogrodem i z karczmy^[60].
• 1578 – tenże daje pobór od 10 kmieci na 2,5 łanach, 5 zagrodników z rolą, 2 komorników bez bydła i z karczmy z rolą (ib. I/10 775)^[61].
• 1629 – Marcjan Tymiński daje pobór od 10 kmieci na 2,5 łanach, 5 zagrodników z rolą, 4 komorników bez bydła i z roli karczmy^[62].
• 1652 – dziedzicem był Marcjan Tymiński^[63]
• 1653 – dziedzicem był Hieronim Tymiński^[64].
• 1662 – pogłówne od dziedzica Hieronima Tymińskiego z żoną, 3 służebnych, 3 służących i 9 osób czeladzi dworskiej, a także od 16 osób czeladzi folwarcznej i 104 mieszkańców wsi^[65].
• 1673 – pogłówne od dziedziczki Katarzyny Tymińskiej i 9 osób szlachty, 14 osób czeladzi folwarcznej i 50 mieszkańców wsi (ib. 237).
• 1674 – pobór od pani Tymińskiej z córką, 2 służących, 7 osób czeladzi folwarcznej i 72 mieszkańców wsi, a także od pana Stockiego z żoną i 3 synami oraz jego 4 służących (ib. 407);
• 1674 – pogłówne od pani Tymińskiej z córką, 2 szlachty i 7 osób czeladzi folwarcznej, od pana Stockiego z żoną i 3 służącymi, 4 osobami czeladzi folwarcznej i 12 mieszkańców wsi, oraz od 20 mieszkańców źrebu Sosnówka (ib. 460);
• 1685–95 – dziedzicem Michał Tymiński^[66][67].
• 1787 – wieś liczyła 175 mieszkańców, w tym 4 Żydów^[68].
• 1827 – wieś posiadała 22 domy i 129 mieszkańców^[6].

• 1437 – Bartłomiej z Bielowa kupił od Jana z Bostowa część Bostowa zwaną Dębnica za 40 grzywien^[69] oraz od tegoż za tę samą sumę dąbrowę z rolą w Bostowie^[70][71], a od Elżbiety żony Piotra z Iłży część Bielowa za 20 grzywien^[72]
• 1446 – Niemierza z Bostowa w ½ darowuje, w ½ sprzedaje za 23 grzywien klasztorowi świętokrzyskiemu łąki między potokiem Dębnica i dziedzictwem bielowskim^[73].
• 1450 – Jarosław z Bostowa w ¹/₂ darowuje, w ¹/₂ sprzedaje za 12 grzywien klasztorowi świętokrzyskiemu zarośla koło stawu bielowsko-mirocickiego^[74].
• 1450 – spór między klasztorem świętokrzyskim a dziedzicami z Bostowa w Mirocicach
• 1696 – Michał Tymiński z Bostowa wyprocesował od klasztoru grunty przy drodze bostowskiej za wiązem, aż do grobli stawu bielowskiego^[67].
• od 1653 na Bostowie zapisana była na wyderkaf^[a] na 7% suma 2160 zł za tak zwane dziesięciny chodelskie, z których konwent na ś. Marcina [11 XI] otrzymywał co roku 150 zł.
• 1653 – przeor klasztoru świętokrzyskiego umieszcza wymieniony kapitał na wsi Bostów należącej do Hieronima Tymińskiego na wyderkaf^[a], wynoszący rocznie 150 zł, który płacono aż do supresji – 1819 r. Kłodnica Kościelna-dziś część wsi Chodel.

• 1529 – z całej wsi dziesięcina snopowa wartości 8 grzywien pobiera pleban Świętomarzy^[75].
• 1540 – dziesięcina tegoż plebana^[76].

• 1524 – Jakub, syn Pawła, student Uniwersytetu Krakowskiego^[77].
• 1529 – Jan Bostowski pleban w Pawłowa^[78].
• 1568 – Paweł Bostowski pogrzebany w kościele klasztornym na Świętym Krzyżu (Paprocki 378).

• MariaM. Kamińska MariaM., Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, „Prace onomastyczne”, Wrocław 1964–1965, ISSN 0079-4775 .
• FranciszekF. Nieckuła FranciszekF., Nazwy miejscowe z sufiksem -ov-, -in- na obszarze Wielkopolski i Małopolski, Wrocław 1971 .
• DanutaD. Kopertowska DanutaD., Nazwy miejscowe województwa kieleckiego. Nazwy miast i wsi, nazwy części miast i wsi oraz nazwy alei, placów, ulic i osiedli mieszkaniowych, Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, ISBN 83-01-05762-9 .
• KazimierzK. Rymut KazimierzK., Nazwy miejscowe Polski. Historia - pochodzenie - zmiany, red. K. Rymut, t. I, A-B; t. II, C-D, Kr. 1996-1997, 1997, ISBN 83-85579-29-X .
• Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II,, Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych, 1827 .
• Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, t. VI, Warszawa-Poznań: wyd. A. Gąsiorowski, R. Walczak, W.-Poznań 1985,t. I-IV, wyd. I. Zakrzewski, Poznań 1877-1881; t. V, wyd. F. Piekosiński, Poznań 1908;t. VII-XI, wyd. A. Gąsiorowski, T. Jasiński, W.-Poznań 1989-1999. .
• FranciszekF. Piekosiński FranciszekF., Kodeks dyplomatyczny Małopolski, t. I-IV, wyd. F. Piekosiński, „Poloniae Summaria”, tom III, tom IV .
• Archiwum Skarbu Koronnego, dział w AG, Archiwa Państwowe .
• AdolfA. Pawiński AdolfA., Polska XVI w. pod względem geograficzno-statystycznym. Małopolska, t. III-IV, „Źródła dziejowe”, 14-15, Warszawa 1886 .
• Liber quintiarum Alexandrii regis ab. a. 1502 ad 1506 (Teki A. Pawińskiego, 1), t. I, Warszawa 1897 .
• Liber quintiarum regis Casimiri ab. a. 1484 ad 1488 (Teki A. Pawińskiego, 2), t. II, Warszawa 1897 .
• IrenaI. Sułkowska-Kurasiowa IrenaI., StanisławS. Kuraś StanisławS., Bullarium Poloniae, ed. I. Sułkowska-Kurasiowa, S. Kuraś, t. I-VI, wyd. J.Bartoszewicz, Rzym 1982–1998 .
• R.R. Hube R.R., Prawo polskie w 14. wieku. Sądy, ich praktyka i stosunki prawne społeczeństwa w Polsce ku schyłkowi 14. wieku ze źródeł współczesnych..., Warszawa 1886 .
• Starodawne Prawa Polskiego Pomniki (wypisy) z ksiąg dawnych sądowych ziemskich i grodzkich ziemi krakowskiej, wyd. A.Z.Hecel, t. II, Kraków 1870 .
• J.J. Wiśniewski J.J., Dekanat Iłżecki, Radom 1909–1911 .
• Liber formularum ad ius Polonicum necnon canonicum spectantium in codice Regimontano asservatarum, wyd. B. Ulanowski, Kr. 1895, s. 169–256, „Polonicum necnon canonicum spectantium..” .
• A.A. Boniecki A.A., Herbarz Polski, t. II, III, XIII, Warszawa 1900–1909 .
• SewerynS. Uruski SewerynS., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. I, V, Warszawa 1904–1908 .
• JózefJ. Gacki JózefJ., Benedyktyński klasztor na Łysej Górze, Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2006, ISBN 83-7442-389-7 .
• Rejestry dziesięcin, czynszów i wyderkafów, powinności poddanych i poborów z dóbr i dochodów konwentu świętokrzyskiego z lat 1650–1689, AG, nabytki Oddziału I, nr 936, Archiwum Główne .
• Lustracja województwa sandomierskiego 1564-1565, W.W. Ochmański (wyd.), Wrocław 1963 .
• Zarząd Dóbr Państwowych Guberni Radomskiej, zbiór rpsów w Archiwum Państwowym w Radomiu, zobacz też AOkup, Archiwum Państwowe w Radomiu .
• Archiwum Główne Akt Dawnych w W.; jeśli nie zaznaczono inaczej, cyfra arabska oznacza numer dokumentu ze zbioru dokumentów pergaminowych, Archiwa Państwowe , (skrót: AG).
• Biblioteka Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, wyd. Zbiory Archiwalne, Kraków: Archiwum PAN , (skrót: BPAN).
• Księga dochodów beneficjów diecezji krakowskiej z roku 1529 (tzw. Liber retaxationum), wyd. Z. Leszczyńska-Skrętowa, 1968, „Liber retaxationum” .
• Album studiosorum Universitatis Cracoviensis, t.I, wyd. Ż.I. Pauli, B. Ulanowski; t. II-III, wyd. A. Chmiel; t. IV, wyd. J. Zathey, przy współpracy H. Barycza; t. V, wyd. K. Lewicki, przy współpracy J. Zatheya,, Kraków 1887–1956 .
• Spis ludności diecezji krakowskiej z r. 1787, cytuję: I - wyd. J. Kleczyński, Księgi lubelskie, t. 7, Kr. 1894, s. 269–478; II – wyd. B. Kumor, ABMK, 35-39, 1977-1979 i odbitka , (skrót: Spis).
• Biblioteka KUL w Lublinie, dokumenty pergaminowe , (skrót: BKUL).
• Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej, t. I- XIV, Lwów 1868–1889 , (skrót: AGZ).
• Kodeks dyplomatyczny miasta Krakowa, I-II, wyd. F. Piekosiński (Mon.MAe., 5, 7), Kraków 1879–1882 .
• J.J. Ptaśnik J.J., Cracovia Artificum, Kraków 1917 .
• Acta terrestria Cracoviensia, rps w APK w Kr .
• Wypisy źródłowe do dziejów Wawelu. Z archiwaliów kapitulnych i kurialnych krakowskich 1501-1515, B.B. Przybyszewski (oprac.), „Źródła do Dziejów Wawelu”, 4, Kraków 1965 , (skrót: Wypisy II).???
• Acta castrensia Cracoviensia, rps w WAP w Krakowie .
• Biblioteka Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu .
• Wyjątki z najstarszej księgi miejskiej lubelskiej, B.B. Ulanowski (wyd.), Kraków 1888, s. 45–60 .
• Z.Z. Guldon Z.Z., L.L. Stępkowski L.L., Z.Z. Trawicka Z.Z., Rejestr poborowy powiatu sandomierskiego z roku 1629, „Teki Archiwalne”, 21, Kraków 1989, s. 17–108 .