Kamienica Petyskusa w Warszawie

Kamienica Petyskusa w Warszawie

nr rej. 522 z 1 lipca 1965
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Senatorska 27/ul. Wierzbowa 11
Architekt	Chrystian Piotr Aigner
Rozpoczęcie budowy	1818
Ukończenie budowy	1821
Zniszczono	1944
Odbudowano	1950
Pierwszy właściciel	Johann Christoph Hartmann Petiscus
Kolejni właściciele	Wilhelm Brunwey, Edward Nepros
Położenie na mapie Warszawy Kamienica Petyskusa w Warszawie
Położenie na mapie Polski Kamienica Petyskusa w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kamienica Petyskusa w Warszawie
52°14′37″N 21°00′27″E/52,243611 21,007500
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Petyskusa – zabytkowa kamienica na rogu ulic: Senatorskiej (nr 27) i Wierzbowej (nr 11) w Warszawie.

Dwupiętrowa, zwrócona fasadą w stronę placu Teatralnego klasycystyczna kamienica została wzniesiona w latach 1818−1821 według projektu Chrystiana Piotra Aignera^[1]. Zleceniodawcą był dzierżawca loterii Johann Christoph Hartmann Petiscus (zm. 1822), po którym dom należał do jego zięcia Wilhelma Brunweya, następnie zaś do przemysłowca i kolekcjonera Edwarda Neprosa, którego ojciec Karol, mydlarz warszawski, zakupił ją ok. 1870 od spadkobierców Brunweya za sumę 400 000 rubli. Kamienica została poważnie uszkodzona w 1944, po czym odbudowana w latach 1948-1950. Fasadę budynku zdobią korynckie pilastry oraz arkady okien i drzwi na parterze.

Kamienica jest wpisana do rejestru zabytków pod nr 522.

• Eugeniusz Szulc: Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, PIW Warszawa 1989
• Jerzy S. Majewski: Warszawa nieodbudowana. Królestwo polskie 1815-1840, VEDA Warszawa 2009