Kaplica św. Małgorzaty w San Ġwann
Kaplica świętej Małgorzaty (malt. Il-kappella ta’ Santa Margerita, ang. Santa Margerita Chapel), znana jako tal-Ħereb, Tal-Imsieraħ, Tal-Arar (Tal-Għarar) oraz Tal-Bakkar[1] – niewielka rzymskokatolicka kaplica w miejscowości San Ġwann na Malcie. Jej patronką jest św. Małgorzata Antiocheńska. HistoriaKaplica najprawdopodobniej zbudowana została w XVI wieku, w okresie bliskim Wielkiemu Oblężeniu[1][2][3][4][5]. W 1575 Pietro Dusina, papieski wysłannik wizytujący kościoły na Malcie, zanotował, że kaplica ma ołtarz, lecz nie ma drzwi ani rektora, ani rzeczy potrzebnych do obrzędów. Salvus Calleja, z racji swojej pobożności, opłacał odprawianie mszy świętej w dzień patronki kaplicy[1][5]. W 1605 kaplica, z powodu jej nieużywania, została zdekonsekrowana[1][5], lecz poświęcona ponownie przez biskupa Baldassare Cagliaresa w 1618[1]. Zamknięta znów w 1658 przez biskupa Miguela Camarasę[1][2][3][6]. W tym samym roku, na prośbę ówczesnego proboszcza parafii w Birkirkarze, pod którą podlegała wówczas kaplica, biskup wydał zezwolenie dające Giacomo Pullicino i jego rodzinie prawo bycia pochowanym w świątyni[1]. W 1666 wspomniany Giacomo oddał kaplicę odnowioną, ustanowił też fundację na regularne odprawianie niedzielnych mszy świętych[1][2][5]. Z czasem, ponieważ kaplica stała w odludnej okolicy, została zapomniana. Jej wyposażenie padło łupem złodziei, a konstrukcja popadła w stan zaniedbania i została zdewastowana przez wandali[1]. Podczas II wojny światowej budynek kaplicy uległ prawie całkowitemu zniszczeniu[1][2][3][4][5]. W latach późniejszych powstała wokół niej zabudowa, a mieszkańcy zaczęli starać się o odbudowę świątyni[1][2]. Odbudowa
Kaplica została uznana wartą odbudowy, i 10 lipca 1990 Valletta Rehabilitation Committee rozpoczął prace rekonstrukcyjne. Plany odbudowy kaplicy w jej XVII-wiecznym kształcie opracował architekt Conrad Buhagiar, a budowę poprowadził Innocent Centorino[1][2]. Odbudowano częściowo zniszczoną fasadę oraz w całości ścianę boczną i dach[2]. 21 września 1990, w dzień obchodów 25–lecia ustanowienia parafii w San Ġwann, odbudowana kaplica św. Małgorzaty została oficjalnie otwarta przez Michaela Falzona, ówczesnego ministra budownictwa i infrastruktury. Kaplicę poświęcił proboszcz Donat Spiteri, od którego wyszła inicjatywa jej odbudowy[1][2]. ArchitekturaWygląd zewnętrznyFasada kaplicy jest prosta. Ponad drzwiami kwadratowe okienko, nad całością góruje niewielki krzyż, ustawiony na małej dzwonnicy typu bell-cot, mieszczącej kiedyś niewielki dzwonek. Po bokach kamienne rynny odprowadzające wody opadowe z dachu[1]. WnętrzeWnętrze kaplicy jest niewielkie, lecz zaaranżowane ze smakiem. Surowe, białe bloki wapienia dają jej godny wygląd. Sufit półkoliście sklepiony, z czterema podporami wspartymi na gzymsie, biegnącym po obu bocznych ścianach. Przed tylną ścianą zamontowana jest drewniana konstrukcja, mieszcząca niszę z eksponowanym Najświętszym Sakramentem. W kaplicy nie ma ołtarza ani obrazu tytularnego[1]. Kaplica dziśW kaplicy nie odprawia się aktualnie mszy świętych[7], odbywa się natomiast całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu[1][3][4][5]. Ochrona dziedzictwa kulturowegoW 1994 budynek kaplicy wpisany został na listę zabytków narodowych 1. stopnia[8][9]. Przypisy
|