Karabin maszynowy SIG Neuhausen KE-7

SIG Neuhausen KE-7

Państwo	Szwajcaria
Producent	Schweizerische Industrie Gesellschaft
Rodzaj	ręczny karabin maszynowy
Historia
Produkcja	od 1929 r. do 1938 r.
Dane techniczne
Kaliber	7,92 mm
Nabój	7,92 mm Mauser (opcja dla Chin) 7,65 × 53 mm (opcja dla Ameryki Łacińskiej)
Magazynek	pudełkowy, 25 naboi
Wymiary
Długość	1190 mm
Długość lufy	600 mm
Masa
broni	8,2 kg
Inne
Szybkostrzelność teoretyczna	550 strz./min

SIG Neuhausen KE-7 – ręczny karabin maszynowy produkowany w okresie międzywojennym przez szwajcarską firmę SIG z Neuhausen am Rheinfall.

KE-7 był siódmym karabinem maszynowym skonstruowany przez Pala Kiraly i Gottharda Enda. Produkowany od końca lat 20. XX wieku do końca lat 30. XX wieku. Nie używany przez armię szwajcarską, eksportowany głównie do Chin (wersja kalibru 7,92 mm Mauser), a także w małych ilościach do krajów Ameryki Południowej (wersje w różnych kalibrach).

KE-7 był bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania automatyki oparta na krótkim odrzucie lufy. ogień prowadzony jest z zamka otwartego. Zamek ryglowany przez przekoszenie w płaszczyźnie pionowej. Mechanizm spustowy dwuchodowy (krótkie ściągnięcie spustu – ogień pojedynczy, długie – ciągły).

Rkm był zasilany z łukowych, dwurzędowych magazynków 25-nabojowych.

Lufa chłodzona powietrzem, szybkowymienna. Jako uchwyt ułatwiający wymianę rozgrzanej lufy wykorzystywano drewniane łoże. Lufa otoczona była rurową, perforowaną osłoną. Do osłony zamocowany był dwójnóg.

KE-7 wyposażony był w łoże i chwyt pistoletowy. Kolba stała, drewniana. Do kolby dołączony mógł być monopod. Przyrządy celownicze mechaniczne (celownik suwakowy i muszka).

• Furrer M25

• Max R. Popenker: SIG Neuhausen KE-7 light machine gun (Switzerland). Modern Firearms. [dostęp 2009-07-12]. (ang.).