Karol Basiński

Karol Basiński

Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1888 Kielce
Data i miejsce śmierci	19 lipca 1919 Kijów
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Formacja	Polska Organizacja Wojskowa I Korpus Polski
Odznaczenia

Karol Basiński, ps. Kuba (ur. 1 listopada 1888 w Kielcach, zm. 19 lipca 1919 w Kijowie) – działacz Polskiej Organizacji Wojskowej, żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Syn Antoniego (1856–1931), lekarza wojskowego, i Roberty z Możdżeńskich (ur. 1869). Był bratem Antoniego, chemika. Uczęszczał do gimnazjum męskiego w Częstochowie, po ukończeniu którego studiował historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie^[1]. Od 1906 członek Polskiej Partii Socjalistycznej, a w 1907 skazany za nielegalną działalność kolportażową na kilka miesięcy więzienia. Członek Związku Walki Czynnej od 1908. W latach 1910–1912 odbył w armii rosyjskiej zasadniczą służbę wojskową^[1]. Od sierpnia 1914 działacz Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Rosji. Od 1917 służył w I Korpusie Polskim pod dowództwem generała Józefa Dowbor-Muśnickiego. 22 maja 1918 uczestniczył w aresztowaniu generała. W maju 1918 po rozwiązaniu korpusu kontynuował w POW na terenie Kijowa tajną działalność. Zginął w Kijowie, rozstrzelany 21 lipca 1919 przez bolszewików^[1]. Za działalność w POW odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari. Rodziny nie założył^[2].

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7825 (pośmiertnie)^[1]
• Krzyż Niepodległości (pośmiertnie, 23 grudnia 1933)^[3]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.

• Artykuł z „Kurjera Powszechnego” autorstwa K. Basińskiego pt. Do czynu w zbiorach Biblioteki Narodowej - wersja cyfrowa na Polona.pl