|
Klasyfikacja praktyczna instrumentów muzycznychKlasyfikacja praktyczna, zwyczajowa instrumentów muzycznych – systematyka instrumentów muzycznych stosowana równolegle z klasyfikacją naukową, grupująca instrumenty według sposobu wzbudzania drgań, cech konstrukcyjnych, właściwości muzycznych i możliwości wykonawczych[1][2][3][4]. Jest powszechnie przyjętą i stosowaną metodą kategoryzowania instrumentów muzycznych. W przeciwieństwie do klasyfikacji opracowanej przez Curta Sachsa i Ericha Moritza von Hornbostela nie opiera się na jednolitych kryteriach, przez co nie jest uznawana za naukową; nazywana jest systematyką zwyczajową[2] lub praktyczną[1]. W pewnych zakresach pokrywa się z systematyką Hornbostela-Sachsa (wszystkie instrumenty strunowe są chordofonami i vice versa)[3][5], w innych pokrywa się częściowo (wszystkie instrumenty dęte są aerofonami, ale nie wszystkie aerofony są instrumentami dętymi[6][7][8]), w jeszcze innych grupuje elementy kilku kategorii naukowych (np. instrumenty perkusyjne to membranofony i idiofony[3])[2]. Przypisy
Bibliografia
Encyklopedie internetowe (specialised classification scheme):
|
