Klejówka plamista
Klejówka plamista (Gomphidius maculatus (Scop.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny klejówkowatych (Gomphidiaceae)[1]. Systematyka i nazewnictwoPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Gomphidius, Gomphidiaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1]. Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1772 r. Giovanni Antonio Scopoli nadając mu nazwę Agaricus maculatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. Fries, przenosząc go do rodzaju Gomphidius[1]. Niektóre synonimy nazwy naukowej[2]:
Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1960 r[3]. MorfologiaŚrednica 2–8 cm, u młodych owocników łukowaty z podwiniętym brzegiem, u starszych płaski, w końcu wklęsły na środku. Czasami posiada tępy garb. Powierzchnia początkowo biaława, później różowawa, w końcu mięsnobrązowawa z dużymi czarnymi plamami. Zazwyczaj jest śliski, tylko podczas długotrwałej suchej pogody nieco lepki[4]. Rzadkie, zbiegające na trzon. Początkowo siwoczarne. Po uszkodzeniu zmieniają kolor na czerwonawy, rdzawobrązowy, z czasem czernieją[4]. Wysokość 5–9 cm, grubość 1–1,5 cm, walcowaty, najcieńszy u podstawy. Jest pełny, zazwyczaj zakrzywiony. Powierzchnia biaława, w górnej części pokryta dużymi plamami w kolorze od purpurowego do czarniawego[4]. Są to plamy po wydzielanej z blaszek zaschniętej cieczy o bursztynowym kolorze. Podstawa żółta[5]. Biały, po uszkodzeniu różowiejący, a później czerwieniejący. Smak i zapach słaby[4]. Czarny. Zarodniki gładkie o rozmiarach 18–23 × 6–9 μm[5]. Występowanie i siedliskoOpisano występowanie tego gatunku w Europie, Ameryce Północnej, Japonii i Nowej Zelandii[6]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech, Danii, Estonii, Holandii[3]. Rośnie w lasach, szczególnie górskich, na ziemi, głównie pod modrzewiami. Owocniki wytwarza od lipca do października[3]. ZnaczenieGrzyb mikoryzowy[3]. Według niektórych atlasów grzybów grzyb jadalny, jednak odradza się jego spożywanie. Jego jadalność budzi wątpliwości, prawdopodobnie częściej niż inne klejówki może powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe[8]. Gatunki podobne
Przypisy
|