Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Pogwizdowie

Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza

nr rej. I-3-37/47 z 29.09.1947 oraz 294 z 31.08.1971
Kościół parafialny
Kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Pogwizdów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Pogwizdowie
Wezwanie	Święty Szymon i Święty Juda Tadeusz
Wspomnienie liturgiczne	28 października
Historia Data rozpoczęcia budowy ok. XV w. Data zakończenia budowy ok. XVI w.
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bochnia Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
Położenie na mapie Polski Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
49°55′15,312″N 20°24′04,391″E/49,920920 20,401220
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Pogwizdowie – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Pogwizdowie w powiecie bocheńskim województwa małopolskiego.

Kościół został zbudowany na przełomie XV i XVI wieku. W XVII w. dobudowano wieżę i w niej umieszczono dzwony. Gruntowny remont i przebudowę kościoła przeprowadził, przy wielkiej pomocy parafian, ks. Franciszek Siedlik w latach 1906-1926. W trakcie prac usunięto wieżę, przedłużono nawę ku zachodowi, wzniesiono kamienną dzwonnicę, zbudowano nową zakrystię, wymieniono pokrycie dachu z gontu na blachę i wzniesiono nową, neogotycką wieżyczkę na sygnaturkę^[1].

Świątynia jest budowlą późnogotycką z neogotyckimi modyfikacjami, konstrukcji drewnianej, zrębowej, szalowana. Dwa portale (boczny do nawy i do zakrystii) są profilowane, zamknięte łukiem (tzw. oślego grzbietu) z przełomu XV i XVI wieku. Polichromia na ścianach figuralna, na sklepieniach motywy roślinne nawiązujące do gotyckiego malarstwa patronowego, wykonane w 1959 przez Waleriana Kasprzyka. Wyposażenie wnętrza jest barokowe, trzy ołtarze z drugiej połowy XVII wieku. Znajdują się tam także krucyfiks z początku XVI w. oraz krucyfiks i rzeźba św. Marii Magdaleny na belce tęczowej z przełomu XVII i XVIII wieku^[2].