Kościół św. Antoniego Padewskiego w Jedliczu

Kościół
św. Antoniego Padewskiego
w Jedliczu

nr rej. A-197 z dnia 29.02.1990[1]
kościół parafialny
Widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Jedlicze ul. Władysława Dubisa
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Antoniego Padewskiego
Wezwanie	św. Antoniego Padewskiego
Wspomnienie liturgiczne	13 czerwca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1911 Data zakończenia budowy 1925 Data poświęcenia 1925
Dane świątyni Styl neoromański Architekt Jan Sas-Zubrzycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 2 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1+transept
Położenie na mapie Jedlicz Kościół św. Antoniego Padewskiego w Jedliczu
Położenie na mapie Polski Kościół św. Antoniego Padewskiego w Jedliczu
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Kościół św. Antoniego Padewskiego w Jedliczu
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Kościół św. Antoniego Padewskiego w Jedliczu
Położenie na mapie gminy Jedlicze Kościół św. Antoniego Padewskiego w Jedliczu
49°42′46,6″N 21°38′24,6″E/49,712944 21,640167
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Antoniego Padewskiego w Jedliczu – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Krosno I archidiecezji przemyskiej.

Budowa obecnej świątyni została rozpoczęta w 1911 roku przez księdza proboszcza Stanisława Nowrockiego według planu architekta ze Lwowa profesora doktora Jana Sas-Zebrzyckiego w stylu neoromańskim z cegieł i kamienia ciosowego.

Budowla została konsekrowana w dzień Świętego Łukasza 18 października 1925 roku przez księdza biskupa ordynariusza przemyskiego Anatola Nowaka z towarzyszeniem księdza biskupa sufragana Karola Fischera.

Świątynia została wzniesiona na planie krzyża łacińskiego. Jej długość to 50 metrów, szerokość 36 metrów, a wysokość 14 metrów. Wysokość wież to 65 metrów.

Na elewacji frontowej znajduje się figura Najświętszego Serca Pana Jezusa wykuta w piaskowcu.

Wyposażenie wnętrza; blaski, kinkiety, ambona, lampy, konfesjonały, ołtarze boczne zostały zaprojektowane przez profesora doktora inżyniera Wiktora Zina.

Polichromia została wykonana w latach 1959–1961 pod kierunkiem autora projektu profesora Władysława Drapiewskiego z Pelplina^[2].