Komunikacja rowerowa

Komunikacja rowerowa / Dojazdy na rowerze – jazda rowerem z zamiarem przemieszczenia się do wybranego celu, przeważnie z miejsca zamieszkania do miejsca pracy lub nauki^[1] i jest to podstawowa różnica od korzystania z roweru w celach sportowych, rekreacyjnych lub turystycznych.

Rower jako środek transportu jest preferowany na odległości do koło 12 km^[1]. Komunikacja rowerowa jest szczególnie popularna na obszarach o stosunkowo płaskim terenie i dobrze rozwiniętej infrastrukturze rowerowej (Dania, Holandia)^[2][3][4][5]. Rozwój roweru elektrycznego może ułatwić dojazdy do pracy rowerem w terenach pagórkowatych i pozwoli na dłuższe podróże^[6].

W Holandii i Danii jazda na rowerze do pracy jest bardzo powszechna; Komisja Europejska wiąże to z płaską topografią terenu^[5]. W Stanach Zjednoczonych dojazd do pracy samochodem lub transportem publicznym jest normą, a dojazd rowerem występuje sporadycznie^[7]. Dojazdy w trybie mieszanym (intermodalne / mulimodalne) łączą korzystanie z roweru z transportem publicznym przy dojazdach do pracy.

Według badań Ipsos z 2022 roku w 48 krajach. w wynikach dla Polski 82% ankietowanych deklaruje umiejętność jazdy rowerem (1. miejsce), 69% ankietowanych deklaruje posiadanie roweru (2. miejsce po Holandii) a 10% deklaruje korzystanie z publicznego roweru miejskiego, 17% badanych wybiera rower w celach komunikacyjnych^[3].

Najwięcej osób deklaruje rower jako podstawy środek komunikacji w Holandii (30%), a na kolejnych miejscach znajdują się Indie, Chiny i Szwecja^[3].

Światowym liderem w tej kwestii jest Kopenhaga, gdzie 62% mieszkańców dojeżdża do pracy lub szkoły na rowerze^[2]. W 2007 było to 37%. Władze Kopenhagi deklarują, że tak dobre wyniki zawdzięczają tworzeniu velostrad (superhighways), dzięki którym rowerzyści nie muszą się zatrzymywać w drodze do pracy^[8]. Kopenhaga ma jeden z najwyższych współczynników przyjazności dla rowerzystów.