11 lutego 2013 Benedykt XVI zapowiedział, że 28 lutego 2013 o godzinie 20:00 złoży rezygnację ze sprawowania urzędu papieża[2]. Po tej dacie nastąpił okres sede vacante. Dnia 8 marca 2013 roku na popołudniowej kongregacji kardynałowie ustalili datę konklawe na 12 marca 2013 roku[3][4]. 13 marca 2013 r. konklawe zakończyło się krótko przed 19:00 czasu rzymskiego.
25 lutego 2013, jeszcze przed ustąpieniem, Benedykt XVI ogłosił podpisane 22 lutego motu proprioNormas nonnullas, modyfikujące niektóre postanowienia konstytucji Jana Pawła II Universi Dominici gregis z 1996 roku o wyborze papieża. Zgodnie z konstytucją, po nastaniu sede vacante, kardynałowie zobowiązani byli czekać co najmniej 15 dni na przybycie wszystkich uprawnionych do głosowania. Benedykt XVI zarządził, że Kolegium Kardynalskie może zadecydować o rozpoczęciu obrad konklawe wcześniej, jeśli wszyscy kardynałowie elektorzy przybędą do Rzymu[5].
4 marca rozpoczęły się obrady Kolegium Kardynalskiego w ramach tzw. kongregacji generalnych. W pierwszym zebraniu uczestniczyło 142 kardynałów, w tym 103 elektorów. Wylosowano też wtedy pierwszy skład kongregacji partykularnej (oprócz kamerlingaTarcisia Bertone w jej skład weszli: Giovanni Battista Re, Crescenzio Sepe i Franc Rodé)[6]. Pozostałych 12 elektorów dotarło do 7 marca (dwóch innych już wcześniej zapowiedziało swoją absencję). 5 marca Kolegium Kardynalskie wysłało telegram z podziękowaniami do emerytowanego papieża Benedykta XVI. 7 marca na piątej kongregacji generalnej zostali wylosowani kolejni trzej asystenci kamerlinga, którzy zmienili poprzednich asystentów w kongregacji partykularnej: Béchara Boutros Raï, Laurent Monsengwo Pasinya i Velasio De Paolis[7]. 8 marca kardynałowie zadecydowali, że konklawe rozpocznie się dnia 12 marca. Tego samego dnia uznali także za usprawiedliwioną nieobecność indonezyjskiego kardynała Juliusa Darmaatmadja z przyczyn zdrowotnych oraz szkockiego kardynała Keitha O’Briena, jak to określono, „z przyczyn osobistych”[8]. 11 marca nastąpiła ostatnia wymiana składu kongregacji partykularnej. Asystentami kamerlinga zostali wylosowani: Antoni Naguib, Marc Ouellet i Francesco Monterisi[9].
Według doniesień włoskiej prasy, podczas obrad zarysował się podział między kardynałami kurialnymi a kardynałami będącymi ordynariuszami diecezji, wśród których wyróżniała się grupa kardynałów ze Stanów Zjednoczonych. Ci pierwsi mieli dążyć do szybkiego rozpoczęcia konklawe, podczas gdy ci drudzy uważali, że potrzebują więcej informacji na temat stanu Kościoła[10]. Szczególne emocje budził raport trójki kardynałów[11], sporządzony pod koniec 2012 roku na polecenie Benedykta XVI w związku z tzw. aferą Vatileaks. Ustępujący papież zabronił ujawniania jego treści przed lub w trakcie konklawe, zezwolił jednak autorom na omawianie podniesionych w nim kwestii[12]. Według włoskiej prasy, wśród kurialistów występował podział na stronników ówczesnego sekretarza stanu Tarcisio Bertone i jego poprzednika, nienależącego już do grona elektorów Angelo Sodano, jednak obie te grupy miały dojść do porozumienia na czas sediswakancji[10].
Konklawe zakończyło się wyborem pierwszego papieża z Ameryki Południowej, prymasa Argentyny Jorge Mario Bergoglio, który przyjął imię Franciszek.
Papabili
Kardynałowie, zgodnie z obyczajem, nie wypowiadali się publicznie na temat konkretnych kandydatur. Nieliczni spośród nich w rozmowach z dziennikarzami wskazywali jedynie ogólnikowo, że nowy papież powinien być w wieku ok. 60–70 lat, pełen energii, zdolny do zreformowania Kurii oraz podjęcia wyzwań współczesnego świata[13].
Więcej szczegółów na temat kandydatów podawała włoska prasa. Początkowo sugerowano, że popularność zyskuje idea papieża spoza Europy[14], a za tą opcją mieli się opowiadać w szczególności kardynałowie ze Stanów Zjednoczonych[15]. Jednakże już po rozpoczęciu sediswakancji i kilku dniach obrad kardynałów na kongregacjach prasa włoska informowała, że przynajmniej pierwsze głosowania zapowiadają się na starcie kandydatur arcybiskupa Mediolanu Angelo Scoli (ur. 1941) i arcybiskupa São Paulo Odilo Scherera (ur. 1949). Grupa zwolenników Scoli miała liczyć około 40 kardynałów, głównie biskupów diecezjalnych z Europy i Ameryki oraz reprezentantów katolickich kościołów wschodnich. Z kolei Scherer miał zostać kandydatem „frakcji kurialnej”, gdyż był w przeszłości bliskim współpracownikiem kardynała Giovanni Battisty Re, emerytowanego prefekta Kongregacji ds. Biskupów. Jako kandydatów mogących liczyć na realne poparcie wśród elektorów wskazano także m.in. włoskich kurialistów Mauro Piacenzę i Gianfranco Ravasiego (współpracowników kardynała Bertone), kanadyjskiego kurialistę Marca Ouelleta, prymasa Węgier Petera Erdő, kurialistę z Ghany Petera Turksona, a także Amerykanów Dolana z Nowego Jorku i O’Malleya z Bostonu, Argentyńczyka Jorge Bergoglio z Buenos Aires, czy kardynała Ranijtha, arcybiskupa Colombo na Sri Lance[16]. Szczególnie mocną pozycję, oprócz Scoli i Scherera, mieli uzyskać Dolan, Ouellet i Ravasi, podczas gdy kandydatury prymasa Węgier i arcybiskupa Bostonu postrzegano raczej jako rezerwowe[17].
W przededniu konklawe pojawiły się informacje, że Scola może liczyć na ok. 35-40 głosów, Scherer na ok. 25 głosów, a Ouellet na ok. 12 głosów[18].
Konklawe
12 marca 2013 o godzinie 10:00 czasu miejscowego w bazylice watykańskiej odprawiona została msza Pro eligendo Romano Pontifice. Mszy przewodniczył 85-letni dziekan Kolegium Kardynalskiego Angelo Sodano[19], który także wygłosił homilię[20]. O godzinie 16:30 wszyscy kardynałowie zgromadzili się w Cappella Paolina, skąd przeszli procesją do kaplicy Sykstyńskiej pod przewodnictwem kard. Giovanniego Battisty Re, pierwszego rangą wśród kardynałów elektorów. Tam o godzinie 16:50, po odprawieniu wstępnych obrzędów, kardynałowie zaczęli składać przysięgę, kładąc prawą rękę na ewangeliarzu i wypowiadając na głos do mikrofonu łacińską formułę[21]. O 17:32 Guido Marini wygłosił formułę extra omnes, po czym osoby niebiorące udziału w konklawe opuściły kaplicę. Poza kardynałami elektorami w środku pozostał jedynie ks. Marini oraz kardynał Prosper Grech, który wygłosił medytację dla kardynałów. Po wyjściu Mariniego i Grecha rozpoczęło się pierwsze głosowanie[22][23].
Biały dym pojawił się o godz. 19:06 czasu rzymskiego, niedługo potem zaczęły bić dzwony. Nowym papieżem w piątym głosowaniu został wybrany 76-letni argentyński kardynał Jorge Mario Bergoglio, który przyjął imię Franciszek. Jest on pierwszym papieżem z Argentyny i którejkolwiek z Ameryk. Jest także pierwszym jezuitą wybranym na ten urząd. Kardynał protodiakon Jean-Louis Tauran wygłosił formułę Habemus papam o godz. 20:12, a dziesięć minut później nowy papież wygłosił pierwsze przemówienie i udzielił błogosławieństwa Urbi et Orbi[20].
Według niepotwierdzonych informacji podawanych przez włoską prasę już po konklawe, kardynał Bergoglio od samego początku uzyskał znaczną liczbę głosów i w każdym kolejnym głosowaniu odnotowywał wzrost poparcia. Natomiast faworyzowany w ostatnich dniach przed konklawe kardynał Scola już w pierwszym głosowaniu miał otrzymać znacznie mniej głosów niż oczekiwano. Również kandydatury Scherera i Ouelleta miały się okazać nieco przeszacowane, a ich zwolennicy, podobnie jak głosujący na mniej liczących się kandydatów, stopniowo przerzucali swe głosy na arcybiskupa Buenos Aires. Mimo to, w pierwszych trzech turach głosy elektorów były mocno rozproszone i nie dawały Argentyńczykowi wyraźnej przewagi. Decydujące miało się okazać opowiedzenie się po stronie Bergoglia wpływowych elektorów z Kurii Rzymskiej, mianowicie kardynała Bertone i kardynała Re, w przerwie pomiędzy trzecim a czwartym głosowaniem. Z rekonstrukcji tej wynika, że o zwycięstwie Bergoglia zadecydował sojusz „frakcji kurialnej” z kardynałami diecezjalnymi z krajów Trzeciego Świata[31]. Według prasowych doniesień w ostatnim głosowaniu Bergoglio miał dostać co najmniej 90 głosów przy 77 wymaganych[32].
Powyższe informacje częściowo potwierdzają wypowiedzi brazylijskich kardynałów Raymunda Damasceno Assisa oraz Geralda Majella Agnelo. Ten pierwszy w rozmowie z dziennikarzami dał do zrozumienia, że Angelo Scola uzyskał mniej głosów niż prognozowano przed konklawe oraz że Bergoglio otrzymał silne wsparcie ze strony latynoamerykańskich elektorów[33]. Z kolei Geraldo Majella Agnelo potwierdził, że Bergoglio otrzymał więcej niż wymagane minimum[34].
W biografii o nowym papieżu pt. „Franciszek, życie i rewolucja” argentyńska dziennikarka Elisabetta Pique pisze o kilku szczegółach konklawe powołując się na samego papieża Bergoglio. Autorka twierdzi, że w pierwszej turze głosowania kard. Scola otrzymał ok. 30 głosów, a kard. Bergoglio 25 ze 115 uprawnionych do głosowania purpuratów. W czasie głosowania drugiego dnia liczba głosów na arcybiskupa Buenos Aires zrównała się z liczbą głosów oddaną na włoskiego purpurata. W czwartym głosowaniu kard. Bergoglio nie otrzymał wymaganej większości 77 głosów. „Piąta runda została unieważniona. W urnie znalazło się zbyt wiele kart do głosowania, gdyż dwie z nich skleiły się. Nie były nawet liczone i od razu je spalono” - pisze Pique. Natomiast w szóstym i zarazem ostatnim głosowaniu kard. Bergoglio otrzymał ok. 90 głosów[35].
Kardynałowie według porządku stopni i starszeństwa
Do Kolegium Kardynalskiego należało 207 kardynałów, z czego 117 miało uprawnienia elektorskie. Nominatów Benedykta XVI było 83, nominatów Jana Pawła II było 122, a dwóch kardynałów zostało mianowanych jeszcze przez Pawła VI.
Kardynałowie elektorzy biorący udział w konklawe
Spośród 117 elektorów 67 zostało mianowanych przez Benedykta XVI, a 50 przez Jana Pawła II. Na konklawe przybyło jednak 115, w tym 67 z nominacji Benedykta XVI i 48 z nominacji Jana Pawła II.
Kardynałowie biskupi (4)
Giovanni Battista Re (Włochy; nominacja kardynalska 21 lutego 2001) – kardynał biskup Sabina-Poggio Mirteto; emerytowany prefekt Kongregacji ds. Biskupów; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej
Tarcisio Bertone SDB (Włochy; 21 października 2003) – kardynał biskup Frascati; kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego; sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej[36]; przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościołów Partykularnych[36]; przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościoła w Europie Wschodniej[36]; przewodniczący Komisji Kardynalskiej ds. Nadzoru nad Instytutem Dzieł Religijnych
Antoni Naguib (Egipt; 20 listopada 2010) – kardynał patriarcha; emerytowany patriarcha Aleksandrii obrządku koptyjskiego; emerytowany przewodniczący Synodu Katolickiego Kościoła Koptyjskiego
Béchara Boutros Raï OMM (Liban; 24 listopada 2012) – kardynał patriarcha; maronicki patriarcha Antiochii; przewodniczący Synodu Kościoła Maronickiego; przewodniczący Zgromadzenia Katolickich Patriarchów i Biskupów Libanu; przewodniczący Rady Katolickich Patriarchów Wschodu
Kardynałowie prezbiterzy (81)
Godfried Danneels (Belgia; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter S. Anastasia; emerytowany arcybiskup Mechelen-Brukseli i prymas Belgii; emerytowany ordynariusz Belgijskich Sił Zbrojnych
Nicolás de Jesús López Rodriguez (Dominikana; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Pio X alla Balduina; arcybiskup Santo Domingo i prymas Dominikany; ordynariusz Sił Zbrojnych Dominikany; przewodniczący Konferencji Episkopatu Dominikany
Roger Mahony (Stany Zjednoczone; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter Ss. Quattro Coronati; emerytowany arcybiskup Los Angeles
Jaime Ortega (Kuba; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Ss. Aquila e Priscilla; arcybiskup Hawany
Jean-Claude Turcotte (Kanada; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Nostra Signora del SS. Sacramento e Santi Martiri Canadesi; emerytowany arcybiskup Montrealu
Vinko Puljić (Bośnia i Hercegowina; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Chiara a Vigna Clara; arcybiskup Sarajewa
Juan Sandoval Íñiguez (Meksyk; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Nostra Signora di Guadalupe e S. Filippo Martire in Via Aurelia; emerytowany arcybiskup Guadalajary
Antonio María Rouco Varela (Hiszpania; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso; arcybiskup Madrytu; przewodniczący Konferencji Episkopatu Hiszpanii
Dionigi Tettamanzi (Włochy; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter Ss. Ambrogio e Carlo; emerytowany arcybiskup Mediolanu; administrator apostolski diecezji Vigevano
Polycarp Pengo (Tanzania; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter Nostra Signora de La Salette; arcybiskup Dar-es-Salaam; przewodniczący Sympozjum Konferencji Biskupów Afryki i Madagaskaru
Christoph Schönborn OP (Austria; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter Gesù Divin Lavoratore; arcybiskup Wiednia; przewodniczący Konferencji Episkopatu Austrii; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Austrii
Norberto Rivera Carrera (Meksyk; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Francesco d’Assisi a Ripa Grande; arcybiskup Meksyku
Francis George OMI (Stany Zjednoczone; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Bartolomeo all’Isola; arcybiskup Chicago
Zenon Grocholewski (Polska; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Nicola in Carcere; prefekt Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej[36]; wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego[36]
Crescenzio Sepe (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Dio Padre misericordioso; arcybiskup Neapolu
Walter Kasper (Niemcy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ognissanti in Via Appia Nuova; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan; emerytowany przewodniczący Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Żydami
Ivan Dias (Indie; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Spirito Santo alla Ferratella; emerytowany prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów; emerytowany przewodniczący Stałej Komisji Międzydykasterialnej ds. Zakonów Pracujących na Misjach
Geraldo Majella Agnelo (Brazylia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Gregorio Magno alla Magliana Nuova; emerytowany arcybiskup São Salvador da Bahia
Audrys Bačkis (Litwa; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Natività di N.S.G.C. a Via Gallia; arcybiskup Wilna; wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Litwy
Francisco Javier Errázuriz OssaPSchönstatt (Chile; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Maria della Pace; emerytowany arcybiskup Santiago de Chile
Julio Terrazas Sandoval CSsR (Boliwia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giovanni Battista de’ Rossi; arcybiskup Santa Cruz de la Sierra
Wilfrid Fox Napier OFM (RPA; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Francesco d’Assisi ad Acilia; arcybiskup Durban
Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga SDB (Honduras; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giovanni Evangelista a Spinaceto; arcybiskup Tegucigalpy; przewodniczący Konferencji Episkopatu Hondurasu; przewodniczący Caritas Internationalis
Juan Luis Cipriani Thorne (Peru; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Camillo de Lellis; arcybiskup Limy
Cláudio Hummes OFM (Brazylia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Antonio da Padova in Via Merulana; emerytowany prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa; emerytowany przewodniczący Międzynarodowej Rady ds. Katechezy
Jorge Mario Bergoglio SJ (Argentyna; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Roberto Bellarmino; arcybiskup Buenos Aires i prymas Argentyny; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Argentynie
José da Cruz Policarpo (Portugalia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Antonio in Campo Marzio; patriarcha Lizbony; przewodniczący Konferencji Episkopatu Portugalii
Severino Poletto (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giuseppe in Via Trionfale; emerytowany arcybiskup Turynu
Karl Lehmann (Niemcy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Leone I; biskup Moguncji
Angelo Scola (Włochy; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli; arcybiskup Mediolanu
Anthony Olubunmi Okogie (Nigeria; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Beata Vergine Maria del Monte Carmelo a Mostacciano; emerytowany arcybiskup Lagos
Gabriel Zubeir Wako (Sudan; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Atanasio a Via Tiburtina; arcybiskup Chartumu; przewodniczący Konferencji Biskupów Sudanu
Carlos Amigo Vallejo OFM (Hiszpania; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S Maria in Montserrato degli Spagnoli; emerytowany arcybiskup Sewilli
Justin Francis Rigali (Stany Zjednoczone; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Prisca; emerytowany arcybiskup Filadelfii
Ennio Antonelli (Włochy; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Andrea delle Fratte; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny
Peter Turkson (Ghana; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Liborio; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Sprawiedliwości i Pokoju
Telesphore Toppo (Indie; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Sacro Cuore di Gesù agonizzante a Vitinia; arcybiskup Ranchi; przewodniczący Konferencji Katolickich Biskupów Indii
George Pell (Australia; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Maria Domenica Mazzarello; arcybiskup Sydney; przewodniczący Komitetu „Vox Clara”
Josip Bozanić (Chorwacja; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Girolamo dei Croati; arcybiskup Zagrzebia; przewodniczący Konferencji Biskupów Chorwacji
Jean-Baptiste Phạm Minh Mẫn (Wietnam; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Giustino; arcybiskup Ho Chi Minh
Philippe Barbarin (Francja; 21 października 2003) – kardynał prezbiter SS. Trinità al Monte Pincio; arcybiskup Lyonu
Péter Erdő (Węgry; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Balbina; arcybiskup Esztergom-Budapesztu i prymas Węgier; przewodniczący Konferencji Episkopatu Węgier; przewodniczący Rady Konferencji Biskupów Europejskich
Marc Ouellet PSS (Kanada; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Maria in Traspontina; prefekt Kongregacji ds. Biskupów[36]; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Ameryki Łacińskiej[36]
Agostino Vallini (Włochy; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Pier Damiani ai Monti di San Paolo; wikariusz generalny diecezji rzymskiej; archiprezbiter bazyliki laterańskiej; wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego
Jorge Liberato Urosa Savino (Wenezuela; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria ai Monti; arcybiskup Caracas
Jean-Pierre Ricard (Francja; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Agostino; arcybiskup Bordeaux
Antonio Cañizares Llovera (Hiszpania; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Pancrazio; prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów[36]
Seán O’Malley OFMCap (Stany Zjednoczone; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria della Vittoria; arcybiskup Bostonu
Stanisław Dziwisz (Polska; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria del Popolo; arcybiskup Krakowa
Carlo Caffarra (Włochy; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Giovanni Battista dei Fiorentini; arcybiskup Bolonii
Seán Brady (Irlandia; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Ss. Quirico e Giulitta; arcybiskup Armagh i prymas Irlandii; przewodniczący Konferencji Episkopatu Irlandii
Lluís Martínez Sistach (Hiszpania; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Sebastiano alle Catacombe; arcybiskup Barcelony
André Vingt-Trois (Francja; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Luigi dei Francesi; arcybiskup Paryża; ordynariusz katolików obrządków wschodnich we Francji; przewodniczący Konferencji Episkopatu Francji
Angelo Bagnasco (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Gran Madre di Dio; arcybiskup Genui; przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch; wiceprzewodniczący Rady Konferencji Biskupów Europejskich
Théodore-Adrien Sarr (Senegal; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Lucia a Piazza d’Armi; arcybiskup Dakaru; przewodniczący Regionalnej Konferencji Episkopatów Zachodniej Afryki
Oswald Gracias (Indie; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Paolo della Croce a „Corviale”; arcybiskup Bombaju; przewodniczący Konferencji Katolickich Biskupów Indii
Francisco Robles Ortega (Meksyk; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Maria della Presentazione; arcybiskup Guadalajary; przewodniczący Konferencji Episkopatu Meksyku
Daniel Nicholas DiNardo (Stany Zjednoczone; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Eusebio; arcybiskup Galveston-Houston
Odilo Scherer (Brazylia; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Andrea al Quirinale; arcybiskup São Paulo
John Njue (Kenia; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Preziossisimo Sangue di Nostro Signore Gesù Cristo; arcybiskup Nairobi; przewodniczący Konferencji Episkopatu Kenii
Raúl Eduardo Vela Chiriboga (Ekwador; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Maria in Via; emerytowany arcybiskup Quito
Laurent Monsengwo Pasinya (Demokratyczna Republika Kongo; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Maria „Regina Pacis” in Ostra Mare; arcybiskup Kinszasy
Paolo Romeo (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Maria Odigitria dei Siciliani; arcybiskup Palermo
Donald Wuerl (Stany Zjednoczone; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli; arcybiskup Waszyngtonu
Raymundo Damasceno Assis (Brazylia; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter Immacolata al Tiburtino; arcybiskup Aparecida; przewodniczący Narodowej Konferencji Biskupów Brazylii
Kazimierz Nycz (Polska; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino ai Monti; arcybiskup Warszawy; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Polsce
Albert Malcolm Ranjith Patabendige Don (Sri Lanka; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina; arcybiskup Colombo; przewodniczący Konferencji Biskupów Sri Lanki
Reinhard Marx (Niemcy; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Corbiniano; arcybiskup Monachium-Fryzyngi; przewodniczący Komisji Konferencji Episkopatów Europy
George Alencherry (Indie; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Bernardo alle Terme Diocleziane; syromalabarski arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly; przewodniczący Synodu Kościoła Syromalabarskiego
Thomas Collins (Kanada; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Patrizio; arcybiskup Toronto
Dominik Duka OP (Czechy; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter Ss. Marcellino e Pietro; arcybiskup Pragi; przewodniczący Konferencji Episkopatu Czech
Willem Jacobus Eijk (Holandia; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Callisto; arcybiskup Utrechtu; przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii
Giuseppe Betori (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Marcello; arcybiskup Florencji
Timothy Dolan (Stany Zjednoczone; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter Nostra Signora di Guadalupe a Monte Mario; arcybiskup Nowego Jorku; przewodniczący Konferencji Episkopatu Stanów Zjednoczonych
Rainer Maria Woelki (Niemcy; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Giovanni Maria Vianney; arcybiskup Berlina
John Tong Hon (Chiny; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter Regina Apostolorum; biskup Hongkongu
Baselios Cleemis Thottunkal (Indie; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Gregorio VII; arcybiskup większy Trivandrum obrządku syromalankarskiego; przewodniczący Synodu Kościoła Syromalankarskiego
John Olorunfemi Onaiyekan (Nigeria; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Saturnino; arcybiskup Abudży
Rubén Salazar Gómez (Kolumbia; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Gerardo Maiella; arcybiskup Bogoty; przewodniczący Konferencji Episkopatu Kolumbii
Luis Antonio Gokim Tagle (Filipiny; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Felice da Cantalice a Centocelle; arcybiskup Manili
Kardynałowie diakoni (30)
Jean-Louis Tauran (Francja; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine; protodiakon Kolegium Kardynalskiego; prefekt Komisji ds. Stosunków Religijnych z Muzułmanami[36]; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego[36]
Attilio Nicora (Włochy; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Filippo Neri in Eurosia; przewodniczący Urzędu Informacji Finansowej[36]
William Joseph Levada (Stany Zjednoczone; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Maria in Domnica; emerytowany prefekt Kongregacji Nauki Wiary; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji Biblijnej; emerytowany przewodniczący Międzynarodowej Komisji Teologicznej; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji Ecclesia Dei
Franc Rodé (Słowenia; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Francesco Saverio alla Garbatella; emerytowany prefekt Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
Leonardo Sandri (Argentyna; 24 listopada 2007) – kardynał diakon Ss. Biagio e Carlo ai Catinari; prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich[36]
Giovanni Lajolo (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Maria Liberatrice a Monte Testaccio; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady dla Miasta-Państwa Watykan; emerytowany Gubernator Miasta-Państwa Watykan
Paul Josef Cordes (Niemcy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Lorenzo in Piscibus; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum
Angelo Comastri (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Salvatore in Lauro; archiprezbiter bazyliki watykańskiej; prefekt Fabryki Świętego Piotra; wikariusz generalny Miasta-Państwa Watykan
Stanisław Ryłko (Polska; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Cuore di Cristo Re; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich
Raffaele Farina SDB (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Giovanni della Pigna; emerytowany bibliotekarz i archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego
Angelo Amato SDB (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Maria in Aquiro; prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych[36]
Robert Sarah (Gwinea; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Giovanni Bosco in via Tuscolana; przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum[36]
Francesco Monterisi (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Paolo alla Regola; emerytowany archiprezbiter bazyliki św. Pawła Za Murami
Raymond Leo Burke (Stany Zjednoczone; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Agata de’ Goti; prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[36]; przewodniczący Sądu Najwyższego Miasta-Państwa Watykan[36]; przewodniczący Komisji ds. Adwokatów[36]
Kurt Koch (Szwajcaria; 20 listopada 2010) – kardynał diakon Nostra Signora del Sacro Cuore in Circo Agonale; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan[36]; przewodniczący Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Żydami[36]
Paolo Sardi (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Maria Ausiliatrice in via Tuscolana; patron zakonu joannitów
Mauro Piacenza (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Paolo alle Tre Fontane; prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa[36]; przewodniczący Międzynarodowej Rady ds. Katechezy[36]; przewodniczący Papieskiego Dzieła Powołań Kapłańskich[36]; przewodniczący Stałej Komisji Międzydykasterialnej ds. Formacji Kandydatów do Kapłaństwa[36]
Velasio De Paolis CS (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon Gesù Buon Pastore alla Montagnola; papieski delegat ds. Kongregacji Legionu Chrystusa
Gianfranco Ravasi (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury[36]; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Kulturowego Dziedzictwa Kościoła[36]; przewodniczący Papieskiej Komisji Archeologii Sakralnej[36]
Fernando Filoni (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Nostra Signora di Coromoto in S. Giovanni di Dio; prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów[36]; przewodniczący Stałej Komisji Międzydykasterialnej ds. Zakonów Pracujących na Misjach[36]
Manuel Monteiro de Castro (Portugalia; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Domenico di Guzman; penitencjariusz większy
Santos Abril y Castelló (Hiszpania; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Ponziano; archiprezbiter bazylik liberiańskiej
Antonio Maria Vegliò (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Cesareo in Palatio; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych[36]
Giuseppe Bertello (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Ss. Vito, Modesto e Crescenzia; przewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan; Gubernator Miasta-Państwa Watykan
Francesco Coccopalmerio (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Giuseppe dei Falegnami; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych[36]
João Braz de Aviz (Brazylia; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Elena fuori Porta Prenestina; prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego[36]
Edwin O’Brien (Stany Zjednoczone; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Sebastiano al Palatino; Wielki Mistrz Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu w Jerozolimie
Domenico Calcagno (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Annunciazione della Beata Vergine Maria a Via Ardeatina; przewodniczący Administracji Patrymonium Stolicy Apostolskiej[36]
Giuseppe Versaldi (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Sacro Cuore di Gesù a Castro Pretorio; przewodniczący Prefektury Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej[36]
James Michael Harvey (Stany Zjednoczone; 24 listopada 2012) – kardynał diakon S. Pio V a Via Carpegna; archiprezbiter bazyliki św. Pawła Za Murami
Nieobecni elektorzy
Dwóch kardynałów mianowanych przez Jana Pawła II nie przybyło na konklawe:
Julius Darmaatmadja SJ (Indonezja; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Cuore di Maria; emerytowany arcybiskup Dżakarty
Keith O’Brien (Wielka Brytania; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Ss. Gioacchino e Anna al Tuscolano; emerytowany arcybiskup Saint Andrews and Edinburgh i prymas Szkocji
W przypadku indonezyjskiego kardynała przyczyną absencji był stan jego zdrowia, natomiast były prymas Szkocji zrezygnował z udziału ze względu na wysuwane wobec niego zarzuty natury obyczajowej.
Kardynałowie wykluczeni z głosowania z racji wieku
90 kardynałów nie miało prawa do udziału w konklawe z powodu ukończenia 80. roku życia. Było wśród nich 16 nominatów Benedykta XVI, 72 nominatów Jana Pawła II i 2 nominatów Pawła VI.
Kardynałowie biskupi (6)
Angelo Sodano (Włochy; 28 czerwca 1991) – kardynał biskup Ostii i Albano; komendatariusz kościoła prezbiterialnego S. Maria Nuova; dziekan Kolegium Kardynalskiego; emerytowany sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej; emerytowany przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościołów Partykularnych; emerytowany przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościoła w Europie Wschodniej
Roger Etchegaray (Francja; 30 czerwca 1979) – kardynał biskup Porto-Santa Rufina; wicedziekan Kolegium Kardynalskiego; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Iustitia et Pax; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum
Francis Arinze (Nigeria; 25 maja 1985) – kardynał biskup Velletri-Segni; emerytowany prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
José Saraiva Martins CMF (Portugalia; 21 lutego 2001) – kardynał biskup Palestriny; emerytowany prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych
Nasrallah Pierre Sfeir (Liban; 26 listopada 1994) – kardynał patriarcha; emerytowany maronicki patriarcha Antiochii
Emanuel Karim III Delly (Irak; 24 listopada 2007) – kardynał patriarcha; emerytowany patriarcha Babilonu obrządku chaldejskiego; emerytowany przewodniczący Synodu Kościoła Chaldejskiego
Kardynałowie prezbiterzy (70)
Paulo Evaristo Arns OFM (Brazylia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Antonio di Padova in Via Tuscolana; protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego; emerytowany arcybiskup São Paulo
William Wakefield Baum (Stany Zjednoczone; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Croce in Via Flaminia; emerytowany penitencjariusz większy
Marco Cé (Włochy; 30 czerwca 1979) – kardynał prezbiter S. Marco; emerytowany patriarcha Wenecji
Franciszek Macharski (Polska; 30 czerwca 1979) – kardynał prezbiter S. Giovanni a Porta Latina; emerytowany arcybiskup Krakowa
Michael Michai Kitbunchu (Tajlandia; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Panisperna; emerytowany arcybiskup Bangkoku
Alexandre do Nascimento (Angola; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter S. Marco in Agro Laurentino; emerytowany arcybiskup Luandy
Thomas Stafford Williams (Nowa Zelandia; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter Gesù Divin Maestro alla Pineta Sacchetti; emerytowany arcybiskup Welington; emerytowany ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Nowej Zelandii
Duraisamy Simon Lourdusamy (Indie; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Maria delle Grazie alle Fornaci fuori Porta Cavelleggeri; emerytowany arcybiskup Bangalore
Miguel Obando Bravo SDB (Nikaragua; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Giovanni Evangelista a Spinaceto; emerytowany arcybiskup Managui
Ricardo Vidal (Filipiny; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter Ss. Pietro e Paolo a Via Ostiense; emerytowany arcybiskup Cebu
Henryk Roman Gulbinowicz (Polska; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter Immacolata Concezione di Maria a Grottarossa; emerytowany arcybiskup Wrocławia
Jozef Tomko (Słowacja; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Sabina; emerytowany przewodniczący Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego
Paul Poupard (Francja; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Prassede; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego; emerytowany prefekt Komisji ds. Stosunków Religijnych z Muzułmanami
Friedrich Wetter (Niemcy; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Stefano al Monte Celio; emerytowany arcybiskup Monachium-Fryzyngi
Silvano Piovanelli (Włochy; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Maria delle Grazie a Via Trionfale; emerytowany arcybiskup Florencji
Adrianus Simonis (Holandia; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Clemente; emerytowany arcybiskup Utrechtu
Bernard Law (Stany Zjednoczone; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Susanna; emerytowany archiprezbiter bazyliki liberianskiej
Giacomo Biffi (Włochy; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni Evangelista e Petronio; emerytowany arcybiskup Bolonii
Eduardo Martínez Somalo (Hiszpania; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter SS. Nome di Gesù; emerytowany kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego; emerytowany prefekt Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
Achille Silvestrini (Włochy; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Benedetto fuori Porta S. Paolo; emerytowany prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich
José Freire Falcão (Brazylia; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Luca a Via Prenestrina; emerytowany arcybiskup Brasílii
Alexandre José Maria dos Santos OFM (Mozambik; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Fumenzio ai Prati Fiscali; emerytowany arcybiskup Maputo
Giovanni Canestri (Włochy; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Andrea della Valle; emerytowany arcybiskup Genui
Simon Pimenta (Indie; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Maria „Regina Mundi” a Torre Spaccata; emerytowany arcybiskup Bombaju
Edward Bede Clancy (Australia; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Maria in Vallicella; emerytowany arcybiskup Sydney
Edmund Szoka (Stany Zjednoczone; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter Ss. Andrea e Gregorio al Monte Celio; emerytowany Gubernator Miasta-Państwa Watykan; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan
László Paskai OFM (Węgry; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Teresa al Corso d’Italia; emerytowany arcybiskup Esztergom-Budapesztu
Christian Wiyghan Tumi (Kamerun; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter Ss. Martiri dell’Uganda a Poggio Armeno; emerytowany arcybiskup Douala
Edward Cassidy (Australia; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Maria in Via Lata; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Promowania Jedności Chrześcijan; emerytowany przewodniczący Komisji ds. Religijnych Stosunków z Żydami
Fiorenzo Angelini (Włochy; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Spirito in Sassia; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia
Camillo Ruini (Włochy; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Agnese fuori le Mura; emerytowany wikariusz generalny diecezji rzymskiej; emerytowany archiprezbiter bazyliki laterańskiej; emerytowany wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego
Ján Chryzostom Korec SJ (Słowacja; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter Ss. Fabiano e Venanzio a Villa Fiorelli; emerytowany biskup Nitry
Henri Schwery (Szwajcaria; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter Ss. Protomartiri a Via Aurelia Antica; emerytowany biskup Sionu
Miloslav Vlk (Czechy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Corce in Gerusalemme; emerytowany arcybiskup Pragi
Carlo Furno (Włochy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Onofrio; emerytowany wielki mistrz zakonu bożogrobców
Gilberto Agustoni (Włochy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Ss. Urbano e Lorenzo a Prima Porta; emerytowany prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej; emerytowany przewodniczący Sądu Najwyższego Miasta-Państwa Watykan
Emmanuel Wamala (Uganda; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Ugo; emerytowany arcybiskup Kampali
William Keeler (Stany Zjednoczone; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Maria degli Angeli; emerytowany arcybiskup Baltimore
Ricardo María Carles Gordó (Hiszpania; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Maria Consolatrice al Tiburtino; emerytowany arcybiskup Barcelony
Adam Maida (Stany Zjednoczone; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio; emerytowany arcybiskup Detroit; emerytowany zwierzchnik samodzielnej misji na Kajmanach
Ersilio Tonini (Włochy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter SS. Redentore a Val Melaina; emerytowany arcybiskup Rawenny-Cervii
Jorge Medina Estévez (Chile; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Saba; emerytowany prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Darío Castrillón Hoyos (Kolumbia; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter SS. Nome di Maria al Foro Traiano; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji Ecclesia Dei
Lorenzo Antonetti (Włochy; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Agnese in Agone; emerytowany papieski delegat ds. bazyliki św. Franciszka w Asyżu
James Stafford (Stany Zjednoczone; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Pietro in Montorio; emerytowany wielki peitencjariusz
Salvatore De Giorgi (Włochy; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Maria in Ara Coeli; emerytowany arcybiskup Palermo
Serafim Fernandes de Araújo (Brazylia; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Luigi Maria Grignion di Montfort; emerytowany arcybiskup Belo Horizonte
Marian Jaworski (Ukraina; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Sisto; emerytowany arcybiskup Lwowa
Jānis Pujats (Łotwa; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Silvia; emerytowany arcybiskup Rygi
Agostino Cacciavillan (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ss. Angeli Custodi a Città Girardino; emerytowany przewodniczący Administracji Patrymonium Stolicy Apostolskiej
Sergio Sebastiani (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Eustachio; emerytowany przewodniczący Prefektury Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej
Jorge María Mejía (Argentyna; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giorlamo della Carità; emerytowany bibliotekarz i archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego
Pedro Rubiano Sáenz (Kolumbia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Transfigurazione de N.S.G.C.; emerytowany arcybiskup Bogoty
Theodore McCarrick (Stany Zjednoczone; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ss. Nereo ed Achilleo; emerytowany arcybiskup Waszyngtonu
Desmond Connell (Irlandia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Silvestro in Capite; emerytowany arcybiskup Dublinu
Bernard Agré (Wybrzeże Kości Słoniowej; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giovanni Crisostomo a Monte Sacro Alto; emerytowany arcybiskup Abidżanu
Francisco Álvarez Martínez (Hiszpania; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Maria „Regina Pacis” a Monte Verde; emerytowany arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii
Cormac Murphy-O’Connor (Wielka Brytania; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Maria sopra Minerva; emerytowany arcybiskup Westminster
Lubomyr Huzar MSU (Ukraina; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Sofia a Via Boccea; emerytowany greckokatolicki arcybiskup Kijowa
Edward Egan (Stany Zjednoczone; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo; emerytowany arcybiskup Nowego Jorku
Roberto Tucci SJ (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Ignazio di Loyola a Campo Marzio
Bernard Panafieu (Francja; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Gregorio Barbarigo alle Tre Fontane; emerytowany arcybiskup Marsylii
Eusébio Scheid SCI (Brazylia; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Ss. Bonifacio ed Alessio; emerytowany arcybiskup Rio de Janeiro; emerytowany ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Brazylii
Gaudencio Rosales (Filipiny; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter SS. Nome di Maria a Via Latina; emerytowany arcybiskup Manili
Nicholas Cheong Jin-suk (Korea Południowa; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria Immacolata di Lourdes a Boccea; emerytowany arcybiskup Seulu; emerytowany administrator apostolski Pjongjangu
Joseph Zen Ze-kiun SDB (Chiny; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria Madre del Redentore a Tor Bella Monaca; emerytowany biskup Hongkongu
Estanislao Esteban Karlic (Argentyna; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Beata Maria Vergine Addolorata a piazza Buenos Aires; emerytowany arcybiskup Parany
Medardo Joseph Mazombwe (Zambia; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Emerenziana a Tor Fiorenza; emerytowany arcybiskup Lusaki
José Manuel Estepa Llaurens (Hiszpania; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Gabriele Arcangelo all’Acqua Traversa; emerytowany arcybiskup polowy Hiszpańskich Sił Zbrojnych
Lucian Mureșan (Rumunia; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Atanasio; arcybiskup większy Fogaraszu i Alba Iulia; przewodniczący Synodu Kościoła Rumuńskiego
Kardynałowie diakoni (14)
Renato Raffaele Martino (Włochy; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Francesco di Paola ai Monti; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Sprawiedliwości i Pokoju
Francesco Marchisano (Włochy; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Lucia del Gonfalone; emerytowany przewodniczący Stałej Komisji ds. Ochrony Historycznych i Artystycznych Pomników Stolicy Apostolskiej; emerytowany przewodniczący Urzędu Pracy Stolicy Apostolskiej
Julián Herranz Casado (Hiszpania; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Eugenio; emerytowany przewodniczący Komisji Dyscyplinarnej Kurii Rzymskiej
Javier Lozano Barragán (Meksyk; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Michele Arcanglo;; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia
George Marie Martin Cottier, O.P. (Szwajcaria; 21 października 2003) – kardynał diakon Ss. Domenico e Sisto; emerytowany pro-Teolog Domu Papieskiego
Stanisław Nagy SCI (Polska; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Maria della Scala
Andrea Cordero Lanza di Montezemolo (Włochy; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Maria in Portico; emerytowany archiprezbiter bazyliki św. Pawła Za Murami
Albert Vanhoye SJ (Francja; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Maria della Mercede e Sant’Adriano a Villa Albani
Giovanni Coppa (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Lino
Elio Sgreccia (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria
Walter Brandmüller (Niemcy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Giuliano dei Fiaminghi
Domenico Bartolucci (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon SS. Nomi de Gesù e Maria in via Lata
Prosper Grech OSA (Malta; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Maria Goretti
Karl Josef Becker (Niemcy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Giuliano Martire
Kardynał Prosper Grech z Malty, choć z racji wieku nie miał czynnego prawa wyborczego, został wyznaczony do prowadzenia medytacji w trakcie konklawe dla kardynałów elektorów[37].
↑Wszystkie oficjalne komunikaty watykańskiego biura prasowego dotyczące obrad Kolegium Kardynalskiego dostępne są na The Cardinals of the Holy Roman Church. Florida International University. [dostęp 2013-03-09].
↑Po raz pierwszy od wprowadzenia w 1970 podziału na elektorów i nieelektorów mszy Pro eligendo Romano pontifice przewodniczył kardynał wykluczony z głosowania z racji wieku. Wprawdzie w 1978 ówczesny dziekan Świętego Kolegium Carlo Confalonieri także miał już ponad 80 lat, jednak w związku z tym mszom Pro eligendo Romano pontifice przewodniczył ówczesny kamerling Jean Villot. Zob. Acta Apostolicae Sedis. Vol. 70 (1978), s. 679, 906-907.
↑ abcdefghijklmnopqrstuvwxyzaaabacadaeafagZgodnie z pkt. 14 Konstytucji Apostolskiej Universi Dominici gregis sekretarz stanu, prefekci kongregacji i przewodniczący pozostałych dykasterii, z wyjątkiem kamerlinga i penitencjariusza większego, z chwilą nastania wakatu na Stolicy Apostolskiej automatycznie przestają pełnić swoje funkcje.