|
Koronka ku czci Ducha Świętego Koronka ku czci Ducha Świętego, znana też jako Koronka do Ducha Świętego i Jego siedmiu darów – modlitwa prośby o zesłanie Ducha Świętego oraz siedem darów: mądrość, rozum (zrozumienie), radę, męstwo, umiejętność, pobożność i bojaźń Bożą. Historia modlitwyKoronka ta została ułożona w 1994 r. w Chludowie przez o. Mirosława Piątkowskiego (werbistę)[1], który chciał w ten sposób ułatwić sobie regularną modlitwę do Ducha Świętego, zgodnie z duchowymi zaleceniami angielskiego kardynała, św. Jana Henryka Newmana (1801–1880) oraz założyciela Zgromadzenia Słowa Bożego (Misjonarzy Werbistów), św. Arnolda Janssena (1837–1909)[2]. Inspiracją do ułożenia „Koronki ku czci Ducha Świętego” był otrzymany w prezencie tzw. „Różaniec Pokoju” z Medziugorie, zalecany do regularnej modlitwy przez widzących tam Matkę Bożą[3]. W 1998 r. twórca koronki opublikował książkę na jej temat, za zgodą Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej[4]. Z modlitwy tej korzystają nie tylko zakonnicy, np. kamilianie, ale także wierni świeccy, m.in. z Apostolatu Margaretka[5]. Została przetłumaczona na wiele języków, m.in. angielski, francuski, niemiecki[4], hiszpański[potrzebny przypis], rosyjski[6] i japoński. Koronka ku czci Ducha Świętego znana jest nie tylko w Polsce. Została ona rozpowszechniona w innych krajach Europy, Ameryki Północnej, Ameryki Południowej, Azji (w tym na Filipinach, w Indiach) oraz Afryki (m.in. na Madagaskarze)[7]. Treść koronkiKoronkę rozpoczyna się od krzyżyka (czasem zastąpionego medalikiem z symbolem Ducha Świętego w postaci gołębicy)
Przybądź, Duchu Święty, ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź, Światłości sumień. O, najmilszy z gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie. Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym, siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary. Siedem części po trzy paciorki:
Zakończenie:
Odpowiedź wiernych „I odnowisz oblicze ziemi” nawiązuje do słynnych słów Jana Pawła II „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi” (w 1979 roku, podczas jego pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny), które stały się wezwaniem do walki z komunizmem[8][9]. Znaczenie duchoweW kolejnych wydaniach książki o. Piątkowskiego o koronce dodano świadectwa osób, którym pomogła ona w rozwoju duchowym i codziennym życiu[3]. Modlitwa ta stała się także inspiracją do stworzenia nowenny "owocowej" do Ducha Świętego[10], opartej na koronce oraz cytacie z Listu do Galatów: „Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim [cnotom] nie ma Prawa” (Gal. 5,22-23). Zarówno koronka, jak i nowenna, stały się inspiracją do utworzenia sieci przyrodniczych szlaków pielgrzymkowych Rogalińskie Drogi Ducha Świętego z okazji 200-lecia poświęcenia kościoła pw. św. Marcelina w Rogalinie (patrz Podsumowanie, z pełnym tekstem koronki do druku). Celem tej inicjatywy jest propagowanie obu modlitw do Ducha Świętego (koronki o 7 darów i nowenny o 9 owoców), pieszych i rowerowych pielgrzymek, wycieczek (rodzinnych, szkolnych itp.) lub zwykłych spacerów, a także zdrowego trybu życia oraz szacunku dla przyrody i historii, nie tylko w okolicach Rogalina, ale również w innych miejscach[11][12]. Przypisy
Linki zewnętrzne |
