Kraśnik (Białoruś)

Kraśnik
Краснікі
Państwo	Białoruś
Obwód	grodzieński
Rejon	brzostowicki
Sielsowiet	Olekszyce
Wysokość	115 m n.p.m.
Populacja (2009); • liczba ludności	; 2
Nr kierunkowy	+375 1511
Kod pocztowy	231788
Tablice rejestracyjne	4
	Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Kraśnik
	Położenie na mapie Białorusi Kraśnik
	53°22′49″N 24°00′21″E/53,380278 24,005833
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kraśnik (biał. Краснікі^[a], Krasniki, ros. Красники, Krasniki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie olekszyckim. Położona jest 34 km na południe od Grodna, 16,7 km od granicy polsko-białoruskiej, na północnym brzegu rzeki Werecji.

Historia

W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów dwór królewski w ekonomii grodzieńskiej, w składzie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Według pomiaru z 1558 roku miał powierzchnię 8 mórg pod zabudowę, 4 morgi ogrodów, 22 włóki pola ornego średniego, 9 włók sianożęci na wpół z zaroślami, 2 włóki 12 mórg pod 12 ogrodnikami, 1 włóka dla gumiennego i 1 włóki na służkostwo. Włość kraśnicka obejmowała wójtostwa: weretejskie, podniecieckie, podwołpieńskie, służkowskie i olchowskie. Klucz kraśnicki ekonomii grodzieńskiej w 1680 roku przynosił roczny dochód w wysokości 7522 złp., 16 gr., 9 den^[2]. Wieś królewska ekonomii grodzieńskiej położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego^[3]. W wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej miejscowość znalazła się na terytorium Imperium Rosyjskiego.

W czasach zaborów folwark w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim, w gminie Bohorodzickiej. Około 1820 roku był własnością hr. Michała Walickiego. W 1902 roku należał do dóbr Mandzin^[2].

Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, wszedł w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej^[4]. Latem 1920 roku zajęty przez bolszewików, następnie odzyskany przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączony wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego^[5]. Od 19 lutego 1921 roku^[6] folwark w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Wielkie Ejsymonty. W 1921 roku były w nim 2 domy mieszkalne^[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.

Zabytki

W folwarku częściowo zachowały się jedynie folwarczne zabudowania gospodarcze^[8].

Demografia

Według spisu powszechnego z 1921 roku, folwark zamieszkany był przez 46 osób, wyłącznie Polaków. Katolicyzm wyznawało 37 jego mieszkańców, prawosławie – 9^[7].

Uwagi

↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Красьнікі (czyt. Kraśniki).

Przypisy

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
↑ ^a ^b Kraśnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 159 .
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
↑ ^a ^b Skorowidz… ↓, s. 41
↑ Dwór gospodarczy. Radzima.org. [dostęp 2021-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-30)].

Bibliografia

Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 154. [dostęp 2021-02-19].

Linki zewnętrzne

Kraśnik na mapie powiatu grodzieńskiego w XVI w.
Kraśnik na Mapie Taktycznej Polski z 1926 r.. igrek.amzp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)].
Krasnik na Radzima.org.

[a1-2] Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Красьнікі (czyt. Kraśniki).

[spis-1] Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).

[a-3] Kraśnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 159 .

[b-4] Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.

[c-5] Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41

[d-6] Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760

[e-7] Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93

[f-8] Skorowidz… ↓, s. 41

[i-9] Dwór gospodarczy. Radzima.org. [dostęp 2021-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-30)].

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]