Krystyna Długosz-Kurczabowa
Krystyna Długosz-Kurczabowa, właśc. Krystyna Władysława Długosz-Kurczab (ur. 13 kwietnia 1940 w Domaszowicach, zm. 14 września 2016 w Warszawie) – polska filolog, doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa. Zajmowała się gramatyką historyczną języka polskiego, polskim językiem religijnym, translatoryką biblijną. Pracowała w Zakładzie Historii Języka Polskiego i Dialektologii[1] Instytutu Języka Polskiego[2] na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego[3]. ŻyciorysW 1962 ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i od tego też roku rozpoczęła pracę dydaktyczną na tej uczelni. Należała do Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego i Towarzystwa Kultury Języka[4]. Zajmowała się m.in. przekładami biblijnymi. Krytycznie oceniła Ekumeniczny Przekład Nowego Testamentu. Zarzuciła, że najważniejszą cechą ekumenicznego przekładu Nowego Testamentu jest „radykalizm we wprowadzaniu innowacji”[5]. Jak podkreślają bibliści, początkowo była niechętna odchodzeniu od tradycyjnego stylu biblijnego w ekumenicznym przekładzie Pisma Świętego, stopniowo jednak przekonywała się do idei translacji dynamicznej, języka współczesnego, ale dobrze przemyślanego i poprawnego[6]. Ostatecznie odpowiadała za redakcję i konsultację polonistyczną wydania jednotomowego Biblii Ekumenicznej[7]. Zmarła 14 września 2016[8]. Egzekwie żałobne zostały odprawione w dniu 22 września 2016 w Parafii Świętych Rafała i Alberta w Warszawie[9]. Została pochowana na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie (B-XV-1-2-16)[10]. Wybrane prace
Przypisy
Linki zewnętrzneKontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|