W 1973 wystąpiła na Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie oraz zaśpiewała utwory „Po co ci to, chłopcze?” i „Umarłe krajobrazy” na 11. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[11]. W 1974 za utwór „Papierowe ptaki” otrzymała nagrodę za najlepszą aranżację podczas 12. KFPP w Opolu[11], a rok później za numer „Niech moje serce kołysze ciebie do snu” zdobyła główną nagrodę na 13. edycji festiwalu[1]. Również w 1975 została uznana za najpopularniejszą wokalistkę w Polsce w plebiscycie magazynu muzycznego „Non Stop”, który okrzyknął także jej utwór „Niech moje serce…” piosenką roku[12]. W 1976 wystąpiła na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[13], a w następnym roku została ponownie okrzyknięta najpopularniejszą wokalistką w Polsce w plebiscycie „Non Stop”. W 1978 z utworem „Modlitwa o miłość prawdziwą” zajęła czwarte miejsce na 16. KFPP w Opolu[11]. W następnym roku z utworem „Wspomnienie tych dni”, wykonanym w duecie ze Zbigniewem Wodeckim, zwyciężyła w konkursie „Premier” na 17. edycji festiwalu[11].
W latach 1979–1981 prowadziła klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Katowicach. Przez rok pracowała również z młodymi piosenkarzami w Teatrze Muzycznym w Gdyni. W 1980 została okrzyknięta piosenkarką roku, a w 1981 wystąpiła z utworem „Psalm stojących w kolejce” na 19. KFPP w Opolu[11]. Utwór był częścią oratorium Ernesta Brylla do muzyki Wojciecha TrzcińskiegoKolęda Nocka, w którym występowała Prońko[14]. Po wprowadzeniu stanu wojennego przedstawienie zostało zdjęte z afisza[15]. Kilkakrotnie śpiewała na festiwalu jazzowym Jazz Jamboree, a także na Praskim Festiwalu Jazzowym i Festiwalu w Castlebar[16]. W 1986 za wykonanie utworu „Wielki szary nikt” otrzymała wyróżnienie na 23. KFPP w Opolu[11].
W 1991 założyła własne wydawnictwo płytowe Power Music[1]. W latach 1992–1995 zajmowała się dziennikarstwem muzycznym, prowadziła wiele autorskich programów radiowych[5]. Wielokrotnie prowadziła warsztaty bluesowe dla wokalistów w Bolesławcu. Od października 2001 prowadziła klasę śpiewu na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej na Wydziale Artystycznym w Instytucie Muzyki w Lublinie[16].
W 2015 wystąpiła gościnnie na płycie Albo Inaczej z interpretacją utworów „Oszuści” i „Dyskretny chłód”, a rok później zaśpiewała utwór „Jesteś lekiem na całe zło” w koncercie „Grand Prix Publiczności – Złote Opole” podczas 53. KFPP w Opolu[11]. 10 listopada 2018 wystąpiła podczas Koncertu dla Niepodległej, na którym z chórem Sound’n’Grace wykonała utwór „Mury” Jacka Kaczmarskiego. W 2024 z utworem „Tempus fugit” zajęła 11. miejsce w wewnętrznych eliminacjach wyłaniających reprezentanta Polski w 68. Konkursie Piosenki Eurowizji[19].
↑Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ’n’ roll 1959–1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0. Brak numerów stron w książce
↑Marian Butrym: Dola idola. Młodzieżowa Agenja Wydawnicza, 1985, s. 99. ISBN 83-203-2029-1.
↑ abcdefgSylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 48–50. ISBN 978-83-938344-7-1.
↑J. Kawecki, J. Sadłowski, M. Ćwikła, W. Zając: Encyklopedia polskiej muzyki rockowej. Kraków: Rock-Serwis, 1995, s. 303–304. ISBN 83-85335-25-0.
↑XII Festiwal Piosenki Radzieckiej, Zielona Góra, 9–12 czerwca 1976, b.n.s.
↑Marian Butrym: Dola idola. Młodzieżowa Agenja Wydawnicza, 1985, s. 94, 96. ISBN 83-203-2029-1.
.jpg)
.jpg)
