|
Ksawery Świerkowski
Ksawery Antoni Świerkowski (ur. 28 czerwca 1897 w Rzeżycy na Łotwie, zm. 12 maja 1979 w Warszawie) – polski bibliotekarz, bibliotekoznawca, dyrektor bibliotek naukowych. ŻyciorysSyn Władysława i Malwiny ze Szrubowiczów. W latach 1919–1921 służył w wojsku łotewskim. Maturę zdał w 1925, a w 1929 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie międzywojennym związany był z wieloma bibliotekami m.in. Uniwersytetu Warszawskiego (1922–1927), Ordynacji Krasińskich, Biblioteką Narodową (1938–1939) oraz z Warszawskim Biurem Biblioteki Polskiej w Paryżu[1]. Pracował w Katedrze Historii Polski Nowożytnej Uniwersytetu Warszawskiego, Departamencie Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych oraz Zarządzie Centralnym Ministerstwa Oświaty. Od 1925 był wykładowcą w Wolnej Wszechnicy Polskiej i Rocznej Szkole Bibliotekarskiej. Podczas II wojny światowej kierował ewakuacją zbiorów Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy. Od sierpnia 1940 działał w konspiracji ps. Bentkowski w Oddziale VI (Biura Informacji i Propagandy) Komendy Głównej Armii Krajowej. Podczas powstania warszawskiego w Placówce Informacyjno-Radiowej „Anna” (radiostacja „Anna”), przy ul. Marszałkowskiej 62[2]. Po wojnie brał udział w zabezpieczaniu opuszczonych i wywiezionych księgozbiorów. W latach 1945–1951 pracował w Bibliotece Narodowej, w latach 1947–1948 pełnił obowiązki dyrektora i zastępcy dyrektora. W latach 1951–1957 kierował Biblioteką SGGW w Warszawie. W latach 1954–1961 był naczelnym redaktorem Słownika pracowników książki polskiej. Od 1957 do 1967 wykładał w Katedrze Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Był aktywnym działaczem ZBP, ZBiAP oraz SBP. Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Wawrzyszewskim (kwatera 14 C-3-9)[3]. Najważniejsze prace
OdznaczeniaPrzypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||
