Kwas glukuronowy
|
kwas β-D(+)-glukuronowy
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C6H10O7
|
Inne wzory
|
HOOC−C 5H 9O 5
|
Masa molowa
|
194,14 g/mol
|
Wygląd
|
krystaliczne ciało stałe
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
6556-12-3
|
PubChem
|
65041 (forma łańcuchowa)
|
DrugBank
|
DB03156
|
SMILES
|
C1(C(C(OC(C1O)O)C(=O)O)O)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C6H10O7/c7-1-2(8)3(9)4(10)5(11)6(12)13/h1-5,8-11H,(H,12,13)/t2-,3+,4-,5-/m0/s1
|
InChIKey
|
IAJILQKETJEXLJ-QTBDOELSSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Kwas glukuronowy (z gr. γλυκερός – słodki) – organiczny związek chemiczny z grupy kwasów uronowych, pochodna glukozy zawierająca grupę karboksylową (−COOH) przy atomie węgla C6 glukozy (powstaje w reakcji utleniania węgla C6 glukozy). Naturalnie występuje w konfiguracji D.
Bierze udział w procesach detoksykacji (biotransformacji ksenobiotyków). W wątrobie człowieka łączy się z ksenobiotykami i słabo rozpuszczalnymi metabolitami (jak np. bilirubina i sterole), tworząc glukuronidy następnie wydalane z moczem. Jest składnikiem mukopolisacharydów, kwasu hialuronowego, glikoprotein, hemiceluloz. W gorącej wodzie przechodzi w lakton.
Otrzymywany jest z gumy arabskiej. Znajduje zastosowanie jako środek przeciwreumatyczny.
Przypisy
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 3-268, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ D-Glucuronic acid [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 24 marca 2022, numer katalogowy: G5269 [dostęp 2023-08-23] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)