Latarnia Morska Ustka
Latarnia Morska Ustka – latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Ustka (powiat słupski, województwo pomorskie)[2]. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Jarosławiec a Latarnią Morską Czołpino. Informacje ogólneLatarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Gdyni (przed 1 kwietnia 2020 roku przez Urząd Morski w Słupsku). W 1993 roku wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa pomorskiego[1]. Dane techniczne
HistoriaZe względu na trudne wejście do portu, a szczególne rozmieszczenie jego główek, w 1871 roku postawiono przy stacji pilotów 11 metrowy maszt, na który wciągano lampę naftową z soczewką Fresnela[3]. Dawała ona stałe, czerwone światło o zasięgu 6 Mm[4]. Obecna budowla została wzniesiona w 1892 roku. Składa się z murowanego budynku wykorzystywanego jako stacja pilotów oraz przylegającej do niego wysokiej na 19,5 m, ośmiokątnej wieży – latarni. Uroku jej dodaje ogromna liczba gzymsów, daszków oraz kilkanaście okien różnego rozmiaru. Na szczyt wieży prowadzą betonowe i metalowe schodki, a przez szyby galerii można obserwować układ soczewek. Zasięg światła zwiększył się do 18 Mm[5]. W 1904 roku zmieniono charakterystykę światła na białe, przerywane[4]. II wojna światowa nie wyrządziła szkody obiektom i już 15 listopada 1945 roku latarnia wznowiła pracę, jako latarnia morska Postomino. Nazwa ta nie przyjęła się i 1 stycznia 1947 roku powrócono do historycznej nazwy „Ustka”[3]. Obecnie optykę latarni stanowi cylindryczna soczewka o średnicy 1000 mm, a źródłem światła jest 1000 W żarówka, umieszczona na dwupozycyjnym zmieniaczu[6]. Zabudowania przetrwały do XXI wieku bez większych zmian[4]. Latarnia nie jest dozorowana. 30 kwietnia 2010 roku zakończył służbę ostatni z usteckich latarników[3]. Latarnia udostępniona jest do zwiedzania – wstęp płatny[5]. Galeria
Przypisy
Linki zewnętrzne |