Latarnia lądowa w Jodłówce Tuchowskiej
Latarnia lądowa w Jodłówce Tuchowskiej – dawna latarnia lądowa, wzniesiona w XVI w., znajdująca się w Jodłówce Tuchowskiej. Od 1871 pełni funkcje religijne i turystyczne jako kapliczka słupowa. HistoriaNa Zadworzu w Jodłówce Tuchowskiej znajduje się wystawiona w XVI w. kamienna figura w kształcie kolumny. Zakończona jest zadaszeniem, gdzie umieszczona była specjalna latarnia, którą rozpalano na noc. Według tradycji latarnia pełniła funkcję drogowskazu dla kupców przemierzających szlak handlowy na Węgry[1] oraz innych podróżnych, m.in. zbrojnych rycerzy czy pielgrzymów zdążających do okolicznych sanktuariów (np. w Tuchowie)[2]. Składa się z trzech kondygnacji: pierwsza – ośmioboczna, ozdobiona wypuszczonym dokoła ornamentacyjnym gzymsem, druga – z ośmioma płytkimi wnękami i trzecia – w kształcie walca zwieńczonego przeźroczem o czterech kolumnach podtrzymujących płytę kamiennego zadaszenia. W 1840 latarnia zmieniła swoje przeznaczenie, gdy Jodłówka Tuchowska stała się samodzielną parafią. Od strony północnej dobudowano do niej drewnianą kaplicę z dzwonnicą i stała się wieżyczką niewielkiego kościoła św. Michała Archanioła. Z jej szczytu zdjęto zapalany lampion, a na jego miejsce wstawiono rzeźbę Chrystusa Frasobliwego. W 1871 wybudowano w centrum wsi nowy kościół, a rozbierając starszy kościółek pozostawiono samotną kolumnę[1]. W latach dziewięćdziesiątych XX w. z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Władysława Chodora wykonano prace konserwatorskie przy obelisku:[1] wzmocniono fundament oraz odnowiono poszczególne kondygnacje. Miejscowy kamieniarz Konstanty Wabno wykonał nową kamienną figurę Chrystusa Miłosiernego oraz nowe zadaszenie. Odnowiona figura, dawna latarnia, została poświęcona w 1992[2]. Galeria
Zobacz teżPrzypisy
|