Latarnia morska Keri

Latarnia morska Keri

nr rej. 9500
Państwo	Estonia
Wysokość wieży	31 m
Wysokość światła	31 m n.p.m.
Zasięg światła	11 Mm
Charakterystyka światła	2+13=15s[1]
Data budowy	1800–1803
Data uruchomienia	1803
Administrator	Urząd Transportu Morskiego (Veeteede Amet)[2]
Położenie na mapie Estonii Latarnia morska Keri
59°41′55,38″N 25°01′21,78″E/59,698717 25,022717
Multimedia w Wikimedia Commons

Latarnia morska Keri (est. Keri tuletorn) – latarnia morska usytuowana na wyspie Keri w Zatoce Fińskiej.

25 listopada 1997 roku latarnię wpisano na listę narodowych zabytków Estonii pod numerem 9500^[3]. Na liście świateł nawigacyjnych Estonii – rejestrze Urzędu Transportu Morskiego^[4] (Veeteede Amet) w Tallinnie – ma numer 155^[2].

Budowę latarni rozpoczęto w 1800 roku^[5]. Składała się ona z dwóch części: kamiennej wieży o przekroju okręgu i o wysokości kilku metrów, na której zbudowano drewnianą kilkumetrową ośmiokątną wieżę z ośmiokątną laterną^[5]. W czasie wojny krymskiej latarnia uległa częściowemu zniszczeniu. W 1858 roku latarnię odbudowano, zastępując drewnianą ośmiokątną wieżę, metalową o przekroju kołowym. W 1907 roku zasilanie latarni przerobiono na gazowe. Gaz uzyskiwano z głębokości 115 metrów, ze znajdującego się pod wyspą złoża. Jednak z powodu wstrząsów podziemnych w 1912 roku ten sposób zasilania porzucono. W 1996 roku w wyniku erozji spowodowanej sztormami, część kamiennej podstawy latarni uległa zniszczeniu. Podstawę wieży wzmocniono żelbetonowymi konstrukcjami^[3].