Lech Kadłubowski

Lech Dymitr Kadłubowski

Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1916 Marjino
Data i miejsce śmierci	22 marca 2004 Sopot
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Uczelnia	Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku
Odznaczenia

Lech Dymitr Kadłubowski (ur. 1 grudnia 1916 w Marjino, zm. 26 marca 2004 w Sopocie)^[1] – polski architekt, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku.

Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Drzewica^[2], syn Wiktora^[3]. W 1937 roku ukończył Gimnazjum Humanistyczne im. Adama Mickiewicza w Wilnie^[4]. W latach 1937–1938 odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy w Grudziądzu^[2]. W 1938 roku podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej^[1].

Podczas okupacji niemieckiej przebywał w Białostockiem i Warszawie^[1].

Od 1945 roku mieszkał z żoną i synem w Gdańsku. W 1948 roku uzyskał dyplom architekta na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W latach 1949–1963 pracował w Centralnym Biurze Projektów Architektonicznych i Budowlanych „Miastoprojekt” w Gdańsku, gdzie zrealizował wiele budynków i zespołów urbanistycznych m.in. budynki szkół w Gdańsku, Sopocie i Gdyni, budynki mieszkalne w Gdańsku, budynki użyteczności publicznej w Gdańsku: pocztę przy ulicy Długiej i Teatr Wybrzeże. W latach 1954–1958 był generalnym projektantem odbudowy Głównego Miasta w Gdańsku.

Równocześnie od 1950 do 1987 roku pracował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, gdzie prowadził Pracownię Projektowania Architektonicznego, a następnie Pracownię Projektowania Wstępnego i Pracownię Projektowania Architektury Wnętrz na Wydziale Architektury, którego w latach 1964–1969 był dziekanem.

Był mężem Wandy (1920–2012), artystki plastyczki, ojcem Bogdana Aleksandra (1944–1990), architekta. Wnuk Lech Mikołaj (1971–2013), był także architektem^[5].

Zmarł w Sopocie, pochowany na miejscowym cmentarzu komunalnym (kwatera F1-6-6)^[6].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1966)
• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 1954, 1968)
• Srebrny Krzyż Zasługi (16 stycznia 1953)^[3]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (16 czerwca 1955)^[7]
• Medal Księcia Mściwoja II (1997)^[8]
• Złota Odznaka SARP (1988)
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla Gdańska” (1960)

Źródło:^[2].

• Nagroda Honorowa SARP za projekt budynku Poczty Polskiej w Gdańsku (1953)
• Nagroda Państwowa II stopnia za twórczy wkład w odbudowę ulicy Długiej i Długiego Targu w Gdańsku, a w szczególności za wprowadzenie form współczesnej architektury do zespołów zabytkowych w Gdańsku (1955)^[9]
• „Order Stańczyka” miesięcznika „Litery” (1966)^[1]
• Nagroda indywidualna Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1977)
• Nagroda Prezydenta miasta Gdańska (1980)

Źródło:^[2].

 Zobacz też kategorię: Budynki projektu Lecha Kadłubowskiego.

• Gdańsk. Teatr Wybrzeże wypięknieje. e-teatr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-29)].
• Lech Kadłubowski. asp.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-19)]. ASP w Gdańsku, s. 400 katalogu.
• Józef Golec, Sopocki album biograficzny, Cieszyn 2008, s. 108.
• Kto jest kim w Polsce, edycja IV (zespół redakcyjny Beata Cynkier i inni), Warszawa 2001, s. 373.