|
Lechia Poznań (żużel)
Lechia Poznań – polski klub żużlowy z Poznania. Po reorganizacji polskiego sportu, która miała miejsce na przełomie lat 40. i 50., działał w ramach Zrzeszenia „Włókniarz”. W rozgrywkach ligowych brał udział w latach 1948–1949. HistoriaHistoria żużla w Poznaniu sięga okresu międzywojennego, kiedy to istniała sekcja motocyklowa TS „Unia”, która jeszcze przed wojną została przekształcona w Motoklub „Unia”. W pierwszych latach po wojnie, obok reaktywowanej Unii, w Poznaniu funkcjonowało też kilka innych klubów. W 1948 roku zainaugurowano w Polsce żużlowe rozgrywki ligowe, jednak na szczeblu centralnym w pierwszych edycjach startowały tylko ekipy: Unii i Lechii. Pozostałe poznańskie ekipy uczestniczyły w Poznańskiej Lidze Okręgowej, w tym od 1949 roku Gwardia, która kilka lat później zadebiutowała w rozgrywkach na szczeblu centralnym. Przed startem inauguracyjnych rozgrywek, po przyjęciu odpowiedniej uchwały, Komisja Sportowa PZM wytypowała 16 najbardziej aktywnych klubów (chętnych było więcej), które w pierwszym etapie miały rywalizować w eliminacjach[1]. Postanowiono rozegrać trzy turnieje eliminacyjne, w których startowało po jednym przedstawicielu szesnastu wytypowanych drużyn. Suma punktów uzyskanych przez trzech zawodników w tych trzech zawodach stanowiła punkty całego zespołu. 9 drużyn z najlepszymi wynikami miało stworzyć I ligę, natomiast pozostałe II ligę. Do 7 drużyn, które nie wywalczyły miejsca w I lidze dokooptowano Lechię Poznań i Polonię Bytom[2]. W pierwszym sezonie drużyna Lechii zajęła 6. miejsce na drugoligowym froncie, jednak w drugim zamknęła ligową tabelę. W sezonie 1950 zespół nie wystartował natomiast w żadnej z czterech rund. Sezony
Zobacz teżUwagi
Przypisy
Bibliografia
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
