Legie Księstwa Warszawskiego
Legie Księstwa Warszawskiego – polskie formacje wojskowe utworzone w latach 1806–1807 na ziemiach zaboru pruskiego, z których na mocy traktatu tylżyckiego z 8 lipca 1807 powstało Księstwo Warszawskie. Początkowo trzy legie były jednostkami podlegającymi bezpośrednio dowództwu francuskiemu. Dopiero po utworzeniu Komisji Rządzącej, a następnie powołaniu Dyrekcji Wojny, nastąpiło pewne skonsolidowanie oddziałów polskich. Dyrektor Wojny opracował projekt etatów wojska polskiego. Zostały one zatwierdzone przez Komisję Rządzącą. W 1809 roku Legie Księstwa Warszawskiego przemianowano na dywizje wojsk Księstwa Warszawskiego. Struktura organizacyjna legiiLegie Księstwa Warszawskiego składały się z 4 pułków piechoty, 2 pułków jazdy oraz batalionu artylerii i saperów - razem 13 120 żołnierzy. Legią Poznańską dowodził Jan Henryk Dąbrowski, Legią Kaliską - Józef Zajączek, a Legią Warszawską Józef Poniatowski. Sztab legii
Generałowie dywizji i brygady mieli adiutantów polowych[1]. Przypisy
Bibliografia
|