Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – bieg na 800 m mężczyznBieg na dystansie 800 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Biegi eliminacyjne rozegrane zostały 6 lipca, biegi półfinałowe — 7 lipca, zaś bieg finałowy — 8 lipca 1912 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Amerykanin Ted Meredith. W rywalizacji wzięło udział 48 biegaczy z 16 reprezentacji. Obrońca tytułu mistrzowskiego, Amerykanin Mel Sheppard, wygrał mistrzostwa amerykańskiej Amatorskiej Unii Atletycznej (AAU) na dystansie 880 jardów w 1911 roku. Lecz obok niego pojawiło się dwóch kolejnych pretendentów do złota w Sztokholmie. Pierwszym z nich był John Paul Jones, student Cornell University. Wygrał on mistrzostwa akademickie USA w 1911 i 1912 roku. Drugim był student Mercersburg Academy Ted Meredith, który ustanowił akademickie rekordy na dystansach 440 i 880 jardów, na kilka tygodni przed próbami olimpijskimi. Ostatecznie w próbie przedolimpijskiej dla stanów wschodnich Meredith zajął trzecie miejsce za Sheppardem. W Europie głównymi kandydatami do złota byli Niemiec Hanns Braun, który wygrał amatorskie mistrzostwa AAA w 1911 i 1912 roku, oraz Włoch Emilio Lunghi, który wyrównał rekord świata Shepparda (1:52,8 ustanowiony podczas Igrzysk w Londynie) wygrywając Mistrzostwa Kanady w 1909 roku. Lunghi potwierdził swoją formę 23 czerwca 1912 roku, gdy podczas zawodów w La Spezia przebiegł 800 metrów w czasie 1:55,0. Piątka faworytów łatwo przeszła fazę eliminacyjną. Jednakże trener reprezentacji Stanów Zjednoczonych, Michael Murphy, zadecydował, że John Paul Jones ma większe szanse w biegu na 1500 metrów i wycofał go by oszczędzał siły na ten bieg. W drugim biegu półfinałowym Lunghiego złapał skurcz i zakończył on start na piątym miejscu — pierwszym, które nie było premiowane awansem. W finale, Mel Sheppard rozpoczął bieg bardzo szybko. Pierwsze 400 metrów przebiegł w czasie 52,4 sekundy. Jednak na ostatniej prostej został dogoniony i wyprzedzony przez Teda Mereditha, który ostatecznie wygrał o parę cali ustanawiając nowy rekord rekord świata, 1:51,9. Ira Davenport przyspieszył na ostatnich dwustu metrach i zdobył brązowy medal. Meredith kontynuował bieg do drugiej taśmy, ustanawiając także nowy rekord świata (1:52,5) za dystansie 880 jardów. Według oficjalnego raportu olimpijskiego Braun zajął czwarte miejsce z czasem 1:52,2, David Caldwell — piąte z czasem 1:52,3; a Melville Brock — szóste z nieznanym czasem. Jednakże, późniejsza analiza fotografii i innych źródeł ustaliła końcowe rezultaty (według Track and Fields): 4. Caldwell — 1:52,8; 5. Brock — 1:53,0; 6. Braun — 1:53,0; 7. Clarence Edmundson, 8. Herbert Putnam. Rekordy
(*) - rekord nieoficjalny, dystans wynosił ⅓ mili (536,45 m), (**) - rekord na dystansie 880 jardów (804,68 m) EliminacjeBieg 1
Bieg 2
Bieg 3
Bieg 4
Bieg 5
Bieg 6
Bieg 7
Bieg 8
Bieg 9
PółfinałyPółfinał 1
Półfinał 2
Finał
Bibliografia
|