Ten artykuł dotyczy herbu szlacheckiego. Zobacz też: Lew II.
Lew II (Krupski[1][2][3][4][5][6][7], Borzyszkowski II, Chadyn-Borzyszkowski, Szada-Borzyszkowski, Lew odmienny) – polskiherb szlachecki, używany przez kilka rodzin. Przynajmniej dwie z nich były rodzinami kaszubskimi. Podstawowa odmiana herbu Lew.[8]
Opis herbu
Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu czerwonym lew złoty wspięty. W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie. Labry czerwone, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki
Wzmiankowany przez Potockiego (Poczet herbów...), Chrząńskiego w Tablicach odmian jako herb własny białoruskiej rodziny Krupskich. Bez barw przytacza go Emilian Szeliga-Żernicki jako herb Szada- i Chadyn-Borzyszkowskich z Kaszub. Inne gałęzie tej rodziny używały herbów Borzyszkowski, Borzyszkowski III, Łodzia, mogły używać także herbu Sas[9].
Borzyszkowski. Rodzina ta miała używać przydomków Szada i Chadyn[9]. Pomojski (Pomyjski, Pomeske, Pomyski)[10].
Tadeusz Gajl oprócz tego wymienia inne rodziny tego herbu:
Krupski, Wysk, Zarembieński[11]. Wysk to jeden z przydomków Borzyszkowskich, ale Pragert twierdzi, że nosiła go rodzina, używająca herbu Borzyszkowski[9].
Prawdopodobnie nie ma pokrewieństwa między różnymi rodzinami używającymi tego herbu, szczególnie między rodami kaszubskimi a ruskimi. Zachodzi tu jedynie przypadkowa zbieżność w wyglądzie herbów.
↑"Poczet herbów szlachty Korony Polskiej y Wielkiego Księstwa Litewskiego: gniazdo y perspektywa staroświeckiej cnoty", Potocki Wacław, Kraków, 1696 r., str. 554 (herb Krupskich).
↑str.22 "Słownik Heraldyczny", Stanisław Krzyżanowski, Krakow, 1870 r.