Linosa
Linosa (syc. Linusa) – wyspa pochodzenia wulkanicznego na Morzu Śródziemnym (leżąca pomiędzy Maltą i Tunezją), będąca częścią Wysp Pelagijskich. NazwaNazwa wyspy w języku greckim występuje najpierw u Strabona jako Αἰθοῦσσα (Aethusa), następnie jako Ἀλγοῦσσα (Algusa) u Pliniusza Starszego w jego Historii naturalnej. Nazwa Lenusa pojawia się po raz pierwszy w XVI wieku w pracach Tommaso Fazello . GeografiaWyspa zajmuje 5,45 km² i ma pochodzenie wulkaniczne. Tworzy ją szereg kraterów, z których najważniejszy i najwyższy jest Monte Vulcano o wysokości 195 m. Pozostałe kratery to Monte Rosso (186 m), Monte Nero (107 m) i najmniejszy zwany Craterino (50 m)[1]. Najbliżej Linosy leży wyspa Lampedusa oddalona na południe o 43 km. Linosa znajduje się 119 km na zachód od maltańskiej wyspy Gozo, 121 km na południowy wschód od Pantellerii, 163 km na południe od Sycylii i 165 km na wschód od Cape Mahida w Tunezji. Na plaży Pozzolana di Ponente znajduje się miejsce lęgowe żółwi morskich karetta (Caretta caretta). Między innymi dla ochrony ich lęgowisk w 2002 utworzono rezerwat przyrody pod nazwą Area Marina Protetta "Isole pelagie". HistoriaW czasie wojen punickich wyspa służyła Rzymianom jako baza; 150 zachowanych cystern na wodę pochodzi z tego okresu. Po zakończeniu panowania Rzymian wyspa przeszła pod kontrolę Saracenów, Normanów, Andegawenów i Aragonii. Wyspa pozostawała opustoszałą do 1843, gdy Ferdynand II Burbon polecił Bernardo Maria Sanvinsente, kapitanowi fregaty, by zasiedlił wyspę. Pierwszych 30 osadników wylądowało na wyspie 25 kwietnia 1845. W czasie II wojny światowej mały włoski garnizon wyspy poddał się rankiem 13 czerwca 1943 Brytyjczykom z HMS Nubian . GospodarkaLudność Linosy utrzymuje się z rybołówstwa, rolnictwa i turystyki. AdministracjaWyspa administracyjnie należy do gminy Lampedusa e Linosa w sycylijskiej prowincji Agrigento. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|