Vulpes (Vulpis): łac.vulpes, volpe lub vulpis ‘lis’[22]. Gatunek typowy: Skjöldebrand (1777) (oznaczenie monotypowe): Vulpes minimusSkjöldebrand, 1777 (= Canis zerdaE.A.W. Zimmermann, 1780); Bowdich (1821) i Fleming (1822): Canis vulpesLinnaeus, 1758.
Fennecus: mauretańska nazwa fennec lub fennek dla lisa[23]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Fennecus arabicusDesmarest, 1804 (= Canis zerdaA.E.W. Zimmermann, 1780).
Megalotis: gr. μεγαλως megalōs ‘niezmiernie’, od μεγας megas, μεγαλη megalē ‘wielki’; -ωτις -ōtis ‘-uchy’, od ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’[24]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Canis cerdoJ.F. Gmelin, 1788 (= Canis zerdaA.E.W. Zimmermann, 1780).
Alopex: gr. αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos ‘lis’[25]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Canis lagopusLinnaeus, 1758.
Cynalopex: gr. κυναλωπηξ kunalōpēx „pies-lis”, od κυων kuōn, κυνος kunos „pies”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”[26]. Gatunek typowy: Smith wymienił kilka gatunków – Canis chrysurusJ.E. Gray, 1837 (= Canis bengalensisG. Shaw, 1800), Canis kokreeSykes, 1831 (= Canis bengalensisG. Shaw, 1800), Canis corsacLinnaeus, 1768, Canis pallidusCretzschmar, 1826, Cynalopex insectivorusC.H. Smith, 1839 (= Canis bengalensisG. Shaw, 1800) i Cynalopex turcicusC.H. Smith, 1839 (= Canis corsacLinnaeus, 1768) – z których typem nomenklatorycznym jest Cynalopex insectivorusC.H. Smith, 1839 (= Canis bengalensisG. Shaw, 1800).
Leucocyon: gr. λευκος leukos ‘biały’; κυων kuōn, κυνος kunos ‘pies’[27]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Canis lagopusLinnaeus, 1758<.
Mamvulpesus: modyfikacja zaproponowana przez meksykańskiego przyrodnika Alfonso Luisa Herrerę w 1899 roku, polegająca na dodaniu do nazwy rodzaju przedrostka „Mam” (od Mammalia)[28].
Xenalopex: gr. ξενος xenos ‘obcy, dziwny’[29]; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos ‘lis’[30]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): †Xenalopex remenyiiKretzoi, 1954.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące współcześnie żyjące gatunki[31][20][17]:
rozpowszechniony na obszarach pustynnych i półpustynnych w północnej Afryce (na południowy wschód do Somalii), na Bliskim Wschodzie (na północ do Syrii, na wschodzie do Iranu), w południowym Afganistanie i zachodnim Pakistanie
Eurazja od północnego Kaukazu i rzeki Wołgi na wschód przez południową Syberię do Zabajkala, na południe do północno-wschodniego Iranu, północnego Afganistanu i środkowej Chińskiej Republiki Ludowej
zachodnie Stany Zjednoczone (na południe od południowego Oregonu i południowo-zachodniego Idaho, na wschód do zachodniego Teksasu), Meksyk (Półwysep Kalifornijski, na południe do północnego Zacatecas)
↑Nazwa odrzucona ze względów nomenklatorycznych na mocy uprawnień ICZN[2]; młodszy homonimVulpesFrisch, 1775.
↑Nazwa nieprawidłowa, publikacja Okena Lehrbuch der Naturgeschichte został uznana za nieważną na mocy uprawnień ICZN (poza kilkoma wyjątkami) ze względu na niestosowanie się do zasad nazewnictwa binominalnego[6].
↑Publikacja Frischa Das Natur-System der Vierfüßigen Thiere została uznana za nieważną na mocy uprawnień ICZN ze względu na niekonsekwentne stosowanie nazewnictwa binominalnego, jednak nawsa Vulpes została zachowana aby uniknąć zamieszania nomenklatorycznego[21].
↑DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
↑A.G. Desmarest: Tableau Méthodique des Mammifères. W: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc. Par une société de naturalistes et d’agriculteurs. Cz. 24. Paris: Chez Déterville, 1804, s. 18. (fr.).
↑A.L. Herrera: Sinonimia vulgar y cientifica de los principales vertebrados mexicanos. Mexico: Officina Tipografica de la Secretan’a de Foment, 1899, s. 30. (hiszp.).
↑ abNazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 150–151. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Vulpes. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
↑ abcdeClass Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 664–665. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-16]. (ang.).
↑Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-03]. (ang.).
↑D. Geraads. A revision of the fossil Canidae (Mammalia) of north-western Africa. „Palaeontology”. 54 (2), s. 431, 2011. DOI: 10.1111/j.1475-4983.2011.01039.x. (ang.).
↑D. Geraads, M.S.M. Drapeau, R. Bobe & J.G. Fleagle. Vulpes mathisoni, sp. nov., a new fox from the Pliocene Mursi Formation of southern Ethiopia and its contribution to the origin of African foxes. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 35 (4), s. e943765, 2015. DOI: 10.1080/02724634.2014.943765. (ang.).
↑X. Wang, Z.J. Tseng, Q. Li, G.T. Takeuchi & G. Xie. From ‘third pole’ to north pole: a Himalayan origin for the arctic fox. „Proceedings of the Royal Society B”. Biological Sciences. 281 (1787), s. 20140893, 2014. DOI: 10.1098/rspb.2014.0893. (ang.).
↑L. Bonis, S. Peigné, A. Likius, H.T. Mackaye, P. Vignaud & M. Brunet. The oldest African fox (Vulpes riffautae n. sp., Canidae, Carnivora) recovered in late Miocene deposits of the Djurab desert, Chad. „Naturwissenschaften”. 94 (7), s. 576, 2007. DOI: 10.1007/s00114-007-0230-6. (ang.).
↑S. Bartolini Lucenti. A new large-sized Pliocene fox (Carnivora, Canidae) from Yushe Basin (Shanxi, China). „Rivista Italiana di Paleontologia e Stratigrafia”. 127 (1), s. 135, 2021. DOI: 10.13130/2039-4942/15206. (ang.).
↑A. Hartstone-Rose, B.F. Kuhn, S. Nalla, L. Werdelin & L.R. Berger. A new species of fox from the Australopithecus sediba type locality, Malapa, South Africa. „Transactions of the Royal Society of South Africa”. 68 (1), s. 3, 2013. DOI: 10.1080/0035919X.2012.748698. (ang.).
↑D.E. Savage. Two new Middle Pliocene carnivores from Oklahoma with notes on the Optima Fauna. „The American midland naturalist”. 25 (3), 1942. DOI: 10.2307/2420725. (ang.).