|
Luthela beijing
Luthela beijing – gatunek pająka z rodziny Liphistiidae i podrodziny Heptathelinae. Endemit Chin. Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2023 roku przez Wei Miana i Lin Yuchenga[1][2] na łamach „ZooKeys”. Jako lokalizację typową wskazano okolice mostu Baishi w parku Zizhuyuan na terenie pekińskiej dzielnicy Haidian w Chinach. Epitet gatunkowy pochodzi od tejże lokalizacji. Wyniki przeprowadzonej przez Wei Miana, Wang Shuqiao i Lin Yuchenga analizy filogenetycznej wskazują na zajmowanie przez L. beijing pozycji siostrzanej względem L. hadan[1]. Morfologia.jpg) .jpg) Holotypowy samiec ma ciało długości 14,9 mm przy karapaksie długości 6,2 mm i szerokości 5,4 mm, jedna z paratypowych samic ma zaś ciało długości 18,1 mm przy karapaksie długości 7,4 mm i szerokości 7,3 mm. Karapaks jest czarny u samca, a czerwony u samicy. Bruzdy promieniste i szyjna są dobrze zaznaczone, u samicy z rozproszonymi kolcami. Część głowowa jest u samicy słabo, u samca zaś przeciętnie wyniesiona. Szczękoczułki są przysadziste, u samca z 9, a u samicy z 10 zębami na przedniej krawędzi bruzdy. Sternum jest dłuższe niż szerokie. Opistosoma (odwłok) ma bladożółte ubarwienie. U obu płci występują na niej cztery duże tergity grzbietowe, każdy z czterema zwężającymi się szczecinkami przy tylnym brzegu, oraz sześć małych tergitów tylnych, każdy z dwiema szczecinkami. Kądziołków przędnych jest siedem[1]. Nogogłaszczki samca mają słabo zesklerotyzowane, przednio-bocznie położone paracymbium z licznymi kolcami i szczecinkami na powierzchniach tylno-bocznej i odsiebnej, krawędź kontrategularną z siedmioma zębami, z których tylko cztery widoczne są grzbietowo, a piąty jest rozwidlony, apofizę krawędziową tegulum w części tylnej piłkowaną małymi, regularnymi ząbkami, stosunkowo długą apofizę i ostro zakończoną terminalną tegulum z równych rozmiarów i rozmieszczonymi w równych odstępach ząbkami na wypustce grzbietowej, gładki konduktor z dwoma równie długimi, piłkowanymi, ustawionymi pod szerokim kątem kolcami i małym ząbkiem między nimi, a także embolus zaopatrzony w kilka żeberkowanych listewek odsiebnych i przezroczysty, płaski otwór[1]. Genitalia samicy mają na stosunkowo długich i grubych szypułkach dwie pary klastrów zbiorniczków nasiennych, z których te pary środkowej umieszczone są na przedniej krawędzi torebki kopulacyjnej i są o około połowę mniejsze od tych pary bocznej[1]. Rozprzestrzenienie.jpg) Pajęczak znany wyłącznie z miejsca typowego w północnych Chinach[1]. Przypisy
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
