MGM-13 Mace

MGM-13 Mace

Państwo	Stany Zjednoczone
Rodzaj	pocisk klasy ziemia-ziemia
Operacyjność	1959–1969
Długość	13,6 m
Średnica	1,2 m
Prędkość	1000 km/h[1]
Zasięg	2300 km[1]
Typ głowicy	W28
Użytkownicy
Stany Zjednoczone
Multimedia w Wikimedia Commons

MGM-13 Mace – pierwszy amerykański samonaprowadzający się i samosterujący pocisk rakietowy dalekiego zasięgu, uzbrojony w głowicę jądrową, przeznaczony do niszczenia stanowisk dowodzenia, mostów, szlaków komunikacyjnych i baz wojskowych.

MGM-13 Mace powstał na bazie MGM-1 Matador i był pierwszym samonaprowadzającym się i samosterującym pociskiem rakietowym dalekiego zasięgu. Zastosowano w nim po raz pierwszy system ATRAN (Automatic Terrain Recognition And Navigation), który umożliwiał automatyczne rozpoznawanie terenu i prowadzenie nawigacji oraz śledzenie zadanego kursu na podstawie zaprogramowanych obrazów radarowych^[a]. Pocisk uzbrojony był w głowicę termonuklearną W28 o mocy 1,1 Mt^[3].

Dywizjony wyposażone w rakiety MGM-13 Mace wchodziły w skład 38 Taktycznego Skrzydła Rakietowego. Były to 71 drt z Bitburga, 89 drt z Hahn, 405 drt z Hahn, 822 drt z Sembach/Mehlingen, 823 drt z Sembach/Enkenbach, 887 drt z Sembach/Grünstadt^[2].

• Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0..