|
Maciej DobrackiMaciej Dobracki znany też jako Maciej Gutthäter-Dobracki (ur. 1625 w Byczynie, zm. 20 czerwca 1681 w Brodnicy) – pisarz, poeta, tłumacz, pedagog, prawnik, gramatyk, leksykograf i autor podręczników do języka polskiego. ŻyciorysUrodzony prawdopodobnie w grudniu roku 1625, ochrzczony został w Byczynie w styczniu 1626. Pochodził z rodziny ewangelickiej: syn Macieja Gutthäter i Jadwigi Okres jego młodości jest nieznany; prawdopodobnie zdobył wykształcenie uniwersyteckie. Ok. 1655 został podpiskiem ziemskim (czyli wicenotariuszem) w Wieluniu oraz grodzkim w Ostrzeszowie. Wkrótce, bo już 1656 powrócił na Śląsk, zrujnowany po wojnie trzydziestoletniej. We Wrocławiu pracował jako prawnik i nauczyciel języka polskiego. W czerwcu roku 1665 odbył podróż do Gdańska. Od września 1666 do początku roku 1670 był kierownikiem ewangelickiej Miejskiej Szkoły Polskiej we Wrocławiu, w której nauczano wyłącznie języka polskiego i religii. Okres wrocławski był najbardziej owocny w twórczości Dobrackiego, powstały wówczas podręczniki języka polskiego, poradniki dobrego wychowania, dyplomacji i pisania listów. Pisał w języku polskim i niemieckim, tłumaczył niemieckie teksty na polski, w swych podręcznikach wprowadzał cytaty z polskich poetów (m.in. Jana Kochanowskiego i Samuela Twardowskiego). Jego pisma były chętnie wydawane i cieszyły się popularnością już za życia autora. W roku 1670 wyjechał z Wrocławia i osiedlił się w Prusach Królewskich. Przez krótki okres mieszkał w Toruniu, w 1671 przeniósł się do Brodnicy, gdzie objął urząd pisarza sądowego i mieszkał do końca życia. W marcu roku 1673 został mianowany sekretarzem królewskim przez króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Żonaty był z p. Dobrzyską. Ważniejsze dzieła
Przekłady
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|
