|
Maciej Kowalewski
Maciej Kowalewski (ur. 30 lipca 1969 w Kole) – polski reżyser, aktor, scenarzysta, pisarz, dramatopisarz. Od lipca 2007 do sierpnia 2010 dyrektor naczelny i artystyczny warszawskiego Teatru Na Woli[1]. ŻyciorysWczesne lataUrodził się w Kole[2] jako syn Janiny Kowalewskiej, nauczycielki języka polskiego w szkole podstawowej w Łubiance[3], i Bolesława Kowalewskiego, stolarza w Kopalni Soli w Kłodawie. W 1993 ukończył studia na Wydziale Aktorskim krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej[4]. KarieraW 1992 zadebiutował w roli Amfitriona w spektaklu dyplomowym Zwady miłosne wg Amfitriona Moliera w reżyserii Roberta Czechowskiego na scenie Centrum Sztuki przy legnickim Teatrze Dramatycznym[5]. Po studiach, w latach 1993–1995 występował we Wrocławskim Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego. W latach 1996–2000 był związany z Teatrem Nowym w Warszawie. Grał też gościnnie w teatrach: Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu (1994–1995), Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni (1995), Operze Bałtyckiej w Gdańsku (1998), Rampa Na Targówku w Warszawie (2000) i MM Przebudzenie-Kompania Teatralna w Warszawie (2003). Współpracował również z Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. W 1993 został wyróżniony na XI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi, w sezonie 2000/2001 jako jeden ze współautorów został uhonorowany nagrodą główną w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej za Balladę o Zakaczawiu. Jego Bomba, o historii amerykańskiej ekipy, która chce zburzyć starą fabrykę w Lubsku i wykorzystać to w filmie o ataku na Hiroszimę, wystawiona była na scenie warszawskiego klubu M25 (2006). Autor scenariuszy, wierszy, piosenek i dramatów: Obywatel M, Ex Barbi, Wyspa, Krynickie tango, Bajka o sercu ze strychu, Miss HIV[6] i musicalu Przygody mrówki Bobo Jogo[3], a także współautor Ballady o Zakaczawiu[3]. Zyskał sympatię telewidzów dzięki roli Franka Stachyry, któremu ciągle brakowało pieniędzy i szukał sposobu na to, jak zarobić i się przy tym zbytnio nie napracować, najlepszego przyjaciela Jacka (Michał Lesień), w sitcomie Lokatorzy (1999–2005)[7]. Pojawił się także w serialach TVP1 Klan (1999, 2001), i Plebania (2001), sitcomie Polsat 13 posterunek (1998, 2000) oraz serialu TVN Magda M. (2006). Na dużym ekranie wystąpił w dwóch oscarowych dramatach wojennych: Lista Schindlera (Schindler's List, 1993)[8] Stevena Spielberga i Pianista (The Pianist, 2002)[9] Romana Polańskiego jako oficer SS. W latach 2007–2010 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru na Woli im. Tadeusza Łomnickiego w Warszawie. W styczniu 2022 roku wygrał konkurs na stanowisko dyrektora Teatru Komedia w Warszawie[10]. W czerwcu tego samego roku prezydent miasta Rafał Trzaskowski zdecydował jednak o niepowoływaniu Macieja Kowalewskiego na stanowisko dyrektora z powodu braku porozumienia w sprawie koncepcji funkcjonowania placówki[11]. Życie prywatneJest rozwiedziony. Pierwszą żoną reżysera była Edyta Torhan, z którą ma dwie córki – Zofię (ur. 1995) oraz Mariannę (ur. 1996). Drugą żoną była Ewa Dominika Kowalewska, z którą mają syna Gabriela (ur. 2007). Jego córka Zofia jako reżyserka filmu krótkometrażowego Więzi (tytuł ang. Close Ties, 2016) zdobyła trzy nagrody na Akademii Filmowej Documentary Edge Festival, IndieLisboa International Independent Film Festival i Vilnius International Film Festival w kategorii „Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny”[12]. Nagrody
Filmografia
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||
