Magnezyt (minerał)

Magnezyt

Magnezyt z piromorfitem, Nasławice koło Sobótki, Dolny Śląsk
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	węglan magnezu (MgCO3)
Twardość w skali Mohsa	3,5–4,5
Przełam	muszlowy
Łupliwość	doskonała, trójkierunkowa
Pokrój kryształu	romboedry lub skalenoedry – dobrze wykształcone kryształy
Układ krystalograficzny	trygonalny
Gęstość	2,9–3,1 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	najczęściej biały, szary z odcieniem żółtawym, żółtawy
Rysa	biała
Połysk	szklisty, jedwabisty (skupienia włókniste)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Magnezyt – minerał z gromady węglanów. Nazwa nawiązuje do składu chemicznego, w którym główną rolę odgrywa magnez. Minerał pospolity i szeroko rozpowszechniony.

Z magnezytu zbudowana jest monomineralna skała osadowa o tej samej nazwie

Jest kruchy, przezroczysty, często zawiera pewne ilości żelaza rzadziej cynku. Pod wpływem światła ultrafioletowego wykazuje czasami fluorescencję o barwach zielonawej lub niebieskawej. Bardzo rzadko tworzy kryształy o postaci romboedrów lub skalenoedrów. Zazwyczaj występuje w skupieniach ziemistych, zbitych (przypominających porcelanę), ziarnistych, nerkowatych bądź włóknistych.

• Inne: Powoli rozkładalny w zimnych, rozcieńczonych kwasach (HCl), gwałtownie burzy z kwasami na gorąco

• 
  magnezyt
• 
  magnezyt
• 
  Magnezyt znaleziony w miejscowości Wiry

Minerał metamorficzny, hydrotermalny, hipergeniczny (pod wpływem wody i dwutlenku węgla), tworzy żyły przecinające serpentynity. Jest składnikiem wielu skał osadowych. Bywa spotykany w towarzystwie: kalcytu, dolomitu, kwarcu, chalcedonu, opalu, talku, chlorytu.

Miejsca występowania: Na Bałkanach – od Bośni do Grecji – Eubea; Austria; Włochy – Elba, Piemont i Lombardia; Rosja – Ural; Chiny – Mandżuria; Szwajcaria; Demokratyczna Republika Konga; Czechy; Niemcy; Korea Północna.

W Polsce – Masyw Ślęży, Gogołów – Jordanów Śląski, Grochowa, Szklary. Do końca XX wieku magnezyt był wydobywany w kamieniołomach w Wirach oraz Sobótce, obecnie jednak tamtejsze złoża uległy wyczerpaniu^[1].

• surowiec dla przemysłu cementowego, papierniczego, metalurgicznego, szklarskiego,
• surowiec do produkcji materiałów ogniotrwałych,
• służy jako składnik mas ceramiki szlachetnej i specjalnej, w przemyśle chemicznym i farmaceutycznym; przy rafinacji cukru,
• bywa wykorzystywany w budownictwie (tynki, cegły, posadzki),
• służy do wzbogacania pasz dla bydła (zwiększa mleczność),
• służy do produkcji nawozów mineralnych, środków dezynfekujących,
• bywa dodawany do soli (zapobiega jej zbrylaniu),
• stanowi cenny kamień kolekcjonerski,
• czasami bywa wykorzystany jako kamień jubilerski

• magnez
• węglany

• Leksykon Przyrodniczy. Minerały i kamienie szlachetne. Horyzont, 2002. Brak numerów stron w książce
• Atlas mineralogii
• Leksykon Przyrodniczy. Minerały
• R. Hochleitner: Minerały i kryształy. Muza, 1994. Brak numerów stron w książce
• W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski. Antykwa, 1998. Brak numerów stron w książce
• J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003. Brak numerów stron w książce

• webmineral.com/data/Magnesite.shtml