Maksymilian (książę Saksonii)
Maksymilian Wilhelm August Albert Karol Grzegorz Odon Wettyn (niem. Prinz Maximilian von Sachsen, Herzog zu Sachsen) (ur. 17 listopada 1870 w Dreźnie, zm. 12 stycznia 1951 we Fryburgu – siódme dziecko Jerzego I i infantki portugalskiej Marii Anny. Młodszy brat ostatniego króla Saksonii Fryderyka Augusta III; ksiądz rzymskokatolicki. Dzieciństwo i kapłaństwoKsiążę Maksymilian był siódmym dzieckiem i trzecim synem przedostatniego króla Saksonii Jerzego I i Marii Anny Portugalskiej; wychowany w wierze rzymskokatolickiej. 26 lipca 1896 roku pomimo sprzeciwu rodziny, książę wstąpił do seminarium, a następnie został wyświęcony na kapłana[1][2]. Zrzekł się roszczenia do tronu Saksonii i otrzymywania apanaży[3][4]. WykształcenieW styczniu 1899 roku książę Maksymilian został doktorem teologii na Uniwersytecie w Würzburgu. 21 sierpnia 1900 roku po posłudze duszpasterskiej w Norymberdze przyjął stanowisko profesora prawa kanonicznego na Uniwersytecie we Fryburgu[5][6]. Pod koniec 1910 roku książę Maksymilian wywołał kontrowersje, publikując artykuł w prasie kościelnej dotyczący zjednoczenia Kościołów wschodnich z Kościołem rzymskokatolickim. Twierdził on, że pewne dogmaty powinny zostać uchylone w celu powrotu Kościołów wschodnich do Kościoła rzymskokatolickiego[7]. Po tym wydarzeniu został wezwany na spotkanie z papieżem Piusem X, po którym wycofał się z opublikowanych treści i wyraził bezwarunkową zgodność co do doktryny kościelnej[8][9]. WojnaPodczas I wojny światowej książę Maksymilian posługiwał jako kapelan wojskowy wśród żołnierzy francuskich. Odznaczenia
Genealogia
Przypisy
|