|
Marcin Sompoliński
Marcin Bernard Sompoliński[1] (ur. 1964 w Gdyni[2]) – polski dyrygent i kompozytor. ŻyciorysUkończył klasę skrzypiec w Liceum Muzycznym w Gdańsku, a potem Akademię Muzyczną w Poznaniu (najpierw pod kierunkiem Renarda Czajkowskiego, a potem Witolda Krzemieńskiego)[3]. Dyplom uzyskał w 1989. Na tejże uczelni w 2000 r. uzyskał doktorat, a w 2004 r. habilitację w dyscyplinie „dyrygentura”. W 2013 r. otrzymał tytuł profesora w dziedzinie sztuk muzycznych[4][1]. Uczestniczył w kursach mistrzowskich w Lipsku, Stuttgarcie oraz Bressanone. W 1993 uzyskał stypendium dla młodych twórców miasta Poznania, a w 1994 Medal Młodej Sztuki. Od 1987 do 1999 prowadził Orkiestrę Symfoniczną Państwowego Liceum Muzycznego w Poznaniu, a od 1987 do 1990 był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej. Od 1993 kierował Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Poznaniu. W latach 1997–2002 był dyrygentem Teatru Wielkiego w Poznaniu. Zrealizował m.in. premierę Czarodziejskiego fletu na festiwalach w Carcassone i Xanten. Towarzyszył m.in. takim solistom jak Konstanty Kulka, Jadwiga Kotnowska, Elżbieta Chojnacka, Wiesław Ochman, czy Malcolm Bilson. Od 2005 do 2008 był kierownikiem muzycznym Teatru Muzycznego w Poznaniu, a od 2008 orkiestry Concerto Brandenburg[3]. Wśród jego dokonań operowych znalazło się:
Napisał mszę żałobną Missa pro defuncto Wolfgango Amadeo za duszę W.A.Mozarta, która została wykonana 4 grudnia 2001 w poznańskim kościele franciszkanów. Gazeta Wyborcza uznała to za wydarzenie muzyczne roku w Poznaniu (obok Konkursu Wieniawskiego). Jest pomysłodawcą i realizatorem cyklu koncertów edukacyjnych Speaking Concerts[3], które prowadzi od 2003 r.[5] Realizował też program Music in Death Camps prezentowany w Polsce, Niemczech oraz Izraelu w 2012[2]. Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
|
||||||
