Maria Składanek

Maria Barbara Składanek z domu Żołna (ur. 19 kwietnia 1931 w Jedliczu, zm. 12 stycznia 2017^[1] w Warszawie^[2]) – polska iranistka, profesor i pracownik naukowy Zakładu Iranistyki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego^[3].

W 1951 rozpoczęła studia na Uniwersytecie Warszawskim, zakończone uzyskaniem tytułu magistra turkologii w 1956. Od 1956 zatrudniona w Katedrze Turkologii Instytutu Orientalistycznego UW (od 1968 Zakład Turkologii, od 1971 Katedra Turkologii i Iranistyki). W roku akademickim 1963/1964 przebywała na stypendium na Uniwersytecie Teherańskim. Doktorat tamże w 1966 (Struktura obrazu poetyckiego w gazalach Hafeza). Habilitacja w 1979. W 1989 profesor nauk humanistycznych. Od 1996 do 2000 kierowniczka Zakładu Iranistyki Instytutu Orientalistycznego UW^[4]. W 2014 przeszła na emeryturę^[5].

Córka Antoniego i Ludwiki^[2]. Jej mężem był Bogdan Składanek^[4]. Pochowana na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie^[1].

• Zoroaster i magowie, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1963.
• (współautor: Bogdan Składanek), Wyprawy krzyżowe, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1968.
• (współautor: Bogdan Składanek), Serce Azji, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1976.
• Złoty okres perskiej poezji klasycznej, Warszawa: Wydawnictwa UW 1976.
• Mity królewskiej księgi: symbole i wzorce mityczne w "Szahname", Warszawa: Wydawnictwa UW 1981.
• Bohaterowie, bogowie i demony dawnego Iranu, Warszawa: "Iskry" 1984.
• Mitologia Iranu, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe 1989.
• Kultura perska, Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich 1995.
• Zrozumieć Iran: ze studiów nad literaturą perską, Warszawa: "Dialog" 1996.

• Prof. dr hab. Maria Składanek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-06-24] .
• Zakład Iranistyki Wydziału Orientalistycznego UW – O Iranistyce. iranistyka.orient.uw.edu.pl. [dostęp 2017-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-24)]. (pol.).