Marie HeibergMarie Heiberg (ur. 10 września 1890 w Kirikuküla[1], zm. 15 lutego 1942 w Tallinnie[2]) – estońska poetka. ŻyciePochodziła z biednej rodziny. Wykształcenie zdobywała w szkołach w Urvaste i Sangaste[3]. Zadebiutowała w wieku 14 lat, w 1904 publikując w prasie opowiadanie pt. Linda. Rok później jej twórczość stała się częścią zredagowanej przez Friedeberta Tuglasa antologii W dniach walki (org. Võitluse päivil), zyskując opinię nadziei estońskiej literatury[1] (kontakt z Tuglasem utrzyma przez następne 12 lat - będą pisywać do siebie listy, nawet kiedy będzie on przebywał poza granicami Estonii[4][5]). Od 1907 Marie Heiberg mieszkała w Tartu[1], gdzie imała się różnych dorywczych prac, w tym jako dziennikarka[6] Rok później ukazał się jej debiutancki tomik Śpiewy zasmuconego dziecka (org. Mure-lapse laulud)[1]. W 1913 wraz z Richardem Rohtem założyła grupę "Moment"[1]. Po 1919 roku jej kariera literacka załamała się - Marie Heiberg zapadła na schizofrenię i uznała, że jest księżniczką Anastazją Romanową. Do końca życia leczyła się klinice psychiatrycznej[2]. Twórczość
Przypisy
|