Medal za Podbój Czeczenii i Dagestanu w Latach 1857–59

Medal za Podbój Czeczenii i Dagestanu w Latach 1857–59
Медаль «За покорение Чечни и Дагестана»

Awers
Rewers
Baretka
Ustanowiono	15 lipca 1860
Wielkość	średnica – 28 mm
Kruszec	srebro
Wydano	ok. 147 tys.

Medal za Podbój Czeczenii i Dagestanu w Latach 1857–59^[1] (ros. Медаль «За покорение Чечни и Дагестана») – rosyjskie odznaczenie nadawane za udział w latach 1857–1859 w wojnie przeciwko oddziałom górali kaukaskich utworzonym przez imama Szamila.

Odznaczenie zostało ustanowione ukazem cara Aleksandra II dla wyróżnienia uczestników walk w latach 1857–1859 przeciwko oddziałom imama Szamila w Czeczenii i Dagestanie.

Medal posiadał jeden stopień.

Medal nadawany był wszystkim uczestnikom walk w latach 1857–1859 w Czeczenii i Dagestanie.

Medal nadawano generałom, oficerom i żołnierzom uczestniczącym w walkach, jak również ochotnikom, urzędnikom wojskowym i cywilnym, lekarzom i pielęgniarkom, duchownym współdziałającym z wojskami rosyjskimi a także innym obywatelom, którzy współdziałali z wojskami.

Łącznie nadano około 147 tys. tych medali.

Odznaką medalu jest okrągły medal o średnicy 28 mm wykonany ze srebra.

Na awersie medalu znajduje się monogram cara Aleksandra II nad którymi znajdują się carska korona.

Na rewersie w centralnej części znajduje się napis ВЪ – 1857, 1858 – И – 1859 (pol. W 1857, 1858 i 1859), wzdłuż krawędzi wokół medalu napis ЗА ПОКОРЕНІЕ ЧЕЧНИ И ДАГЕСТАНА (pol. Za podbój Czeczeni i Dagestanu).

Medal zawieszony jest na pięciokątnej blaszce pokrytej wstążką, podzieloną na dwie części. Pierwszą część stanowi wstążka orderowa Orderu św. Aleksandra Newskiego a druga część to wstążka orderowa Orderu św. Jerzego.

• М. А. Изотова: Ордена и медали России и СССР. Moskwa: Владис, 2010, s. 254-256. ISBN 978-5-9567-0960-3. (ros.).