Mezoregion przyrodniczo-leśny

Mezoregion przyrodniczo-leśny – podstawowa jednostka regionalizacji przyrodniczo-leśnej.

Kryterium wyróżniania mezoregionów są utwory geologiczne oraz typy krajobrazu naturalnego (typ terenu o swoistej strukturze, wyrażającej się w powiązaniu rzeźby powierzchni ziemi z jej składem litologicznym, stosunkami wodnymi, klimatycznymi, biocenotycznymi, glebowymi oraz gospodarką ludzką). Na obszarze mezoregionu dominują określone naturalne zespoły leśne, mające odrębną strukturę od potencjalnej roślinności naturalnej sąsiednich mezoregionów. Regionalizacja przyrodnicza-leśna Polski z 2010 wydziela 183 mezoregiony, zgrupowane w 8 krain przyrodniczo-leśnych. Do 2010 mezoregiony łączone były w jednostki wyższego rzędu, nazywane dzielnicami przyrodniczo-leśnymi, które z kolei wchodziły w skład krain.

• Roman Zielony, Alina Kliczkowska: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010. Warszawa: Centrum Informacyjne Lasów Państwowych, 2012, s. 51–54. ISBN 978-83-61633-62-4.