|
Michał Mościcki
 Michał Mościcki (ur. 29 września 1894 w Londynie, zm. 4 marca 1961 w Nowym Jorku) – dyplomata II Rzeczypospolitej. ŻyciorysSyn Michaliny i Ignacego Mościckich. Jego rodzeństwem byli Helena (1897−1962), pierwsza żona Tadeusza Zwisłockiego i druga żona Aleksandra Bobkowskiego, Józef Wiktor (1898−1955), późniejszy dyplomata, Franciszek Ludwik (1899−1927). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego i awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1][2]. W 1923 i 1924 był oficerem rezerwowym 72 pułku piechoty[3][4]. Od stycznia 1919 brał udział w pracach polskiej delegacji na konferencję pokojową w Wersalu jako sekretarz Kazimierza Dłuskiego. Od 1920 był pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych, w latach 1921–1924 pracował w poselstwie w Tokio, w latach 1924–1928 w Paryżu. Od 1928 do 1933 był oddelegowany do kancelarii cywilnej Prezydenta RP. W marcu 1933 został mianowany radcą poselstwa RP w Wiedniu, ale już od czerwca 1933 do 1936 piastował funkcję polskiego posła w Tokio. 22 września 1936 został odwołany z dniem 1 grudnia 1936[5]. Od 25 października 1937 do grudnia 1939 był Posłem Nadzwyczajnym i Ministrem Pełnomocnym[6] w Belgii i Luksemburgu. Odwołany przez rząd Sikorskiego wyjechał do USA, gdzie przebywał do śmierci. Był kawalerem maltańskim. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
