|
Michael Chance
Michael Chance (ur. 7 marca 1955 w Penn w hrabstwie Buckinghamshire[1][2][3]) – brytyjski śpiewak, kontratenor. ŻyciorysStudiował literaturę angielską w King’s College na University of Cambridge[3]. W latach 1974–1977 był członkiem uczelnianego chóru[2]. W 1983 roku zadebiutował jako śpiewak operowy w trakcie Buxton Festival, wykonując rolę Apolla w Il Giasone Francesco Cavallego[1][2][3]. W 1985 roku wystąpił w Lyonie jako Andronico w operze Georga Friedricha Händla Tamerlano[1][2][3]. W 1987 roku wziął udział w prawykonaniu opery Judith Weir A Night at the Chinese Opera w Cheltenham[2][3]. W 1988 roku wystąpił w Opéra de Paris jako Tolomeo w operze Händla Giulio Cesare[1][2]. W 1989 roku na festiwalu operowym w Glyndebourne brał udział w wystawieniu Snu nocy letniej Benjamina Brittena, kreując rolę Oberona[1][2][3]. W 1992 roku został zaangażowany do roli Głosu Apolla w operze Brittena Śmierć w Wenecji na deskach Covent Garden Theatre w Londynie[2]. W tym samym roku kreował także rolę Anfinoma w Il ritorno d’Ulisse in patria Claudio Monteverdiego w English National Opera[2]. W 1994 roku wziął udział w prapremierowym przedstawieniu opery Harrisona Birtwistle’a The Second Mrs Kong na festiwalu operowym w Glyndebourne[2]. Wykonywał utwory pisane specjalnie dla niego przez takich kompozytorów jak Alexander Goehr, Richard Rodney Bennett, Tan Dun, John Tavener, Anthony Powers i Elvis Costello[3]. Od początku swojej kariery specjalizuje się głównie w wykonawstwie muzyki dawnej[2]. Jego repertuar obejmuje różnorodne pozycje, od XVI-wiecznych pieśni okresu elżbietańskiego po późnobarokowe oratoria[1][3]. Współpracował z zespołem viol Fretwork[1]. Koncertował w Europie i Stanach Zjednoczonych[1]. Dokonał ponad 50 nagrań płytowych, zarejestrował m.in. opery Georga Friedricha Händla pod batutą Johna Eliota Gardinera i kantaty Antonio Vivaldiego pod batutą Trevora Pinnocka[1]. Brał też udział w telewizyjnych realizacjach oper Richarda Rodneya Bennetta i Benjamina Brittena[1]. Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (2009)[4]. Przypisy
|
||||||||||||||||||
