|
Państwo
|
Niemcy
|
Data i miejsce urodzenia
|
11 stycznia 1974 Hagen
|
Wzrost
|
188 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny backhand
|
Status profesjonalny
|
1995
|
Zakończenie kariery
|
2013
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0
|
Najwyżej w rankingu
|
98 (30 listopada 1998)
|
Australian Open
|
1R (1999, 2002)
|
Wimbledon
|
1R (1999, 2000, 2002)
|
US Open
|
3R (1998)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
5
|
Najwyżej w rankingu
|
27 (5 marca 2007)
|
Australian Open
|
SF (2010)
|
Roland Garros
|
QF (2007)
|
Wimbledon
|
2R (2002, 2007, 2008, 2012)
|
US Open
|
3R (2006)
|
|
Michael Kohlmann (ur. 11 stycznia 1974 w Hagen) – niemiecki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1995–2013.
W singlu wygrał w roku 1997 zawody rangi ATP Challenger Tour w Bad Lippspringe. W finale pokonał rodaka Rainera Schüttlera. Rok później wygrał rozgrywki w Kioto (w finale pokonał Steve’a Campbella). W sezonie 2001 wygrał kolejne trzy tytuły ATP Challenger Tour, najpierw w Hull, potem w Wrexham oraz w Kostaryce. Pod koniec listopada 1998 roku awansował do czołowej setki rankingu singlistów – był 98.
W grze podwójnej Kohlmann wygrał pięć turniejów kategorii ATP World Tour. Pierwszy triumf odniósł w roku 2002 w Kopenhadze, partnerując Julianowi Knowle. W kolejnych latach wygrał grając z różnymi zawodnikami w Ćennaju (sezon 2003), Auckland (2005), Houston (2006) oraz Zagrzebiu (2007). Ponadto grał w czternastu finałach ATP World Tour. W wielkim szlemie jego najlepszym rezultatem jest półfinał deblowego Australian Open w sezonie 2010. Wspólnie z Jarkko Nieminenem wyeliminowali m.in. parę rozstawioną z nr 4. Mahesh Bhupathi–Maks Mirny. Przegrali z Bobem i Mikiem Bryanami.
W zestawieniu deblistów najwyżej sklasyfikowany był w marcu 2007 roku na 27. pozycji.
W roku 2000 zadebiutował w reprezentacji Niemiec w Pucharze Davisa. Jego najlepszym osiągnięciem w tych rozgrywkach jest ćwierćfinał z roku 2007. W barwach narodowych rozegrał łącznie osiem meczów (cztery wygrał i cztery przegrał).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra podwójna (5–14)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partner |
Przeciwnicy |
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
19 września 1999
|
Bournemouth
|
Ceglana
|
Nicklas Kulti
|
David Adams Jeff Tarango
|
3:6, 7:6(5), 6:7(5)
|
Finalista
|
2.
|
16 lipca 2000
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Jérôme Golmard
|
Jiří Novák David Rikl
|
6:3, 3:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
1.
|
17 lutego 2002
|
Kopenhaga
|
Twarda (hala)
|
Julian Knowle
|
Jiří Novák Radek Štěpánek
|
7:6(8), 7:5
|
Finalista
|
3.
|
5 maja 2002
|
Majorka
|
Ceglana
|
Julian Knowle
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
2:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
5 stycznia 2003
|
Ćennaj
|
Twarda
|
Julian Knowle
|
František Čermák Leoš Friedl
|
7:6(1), 7:6(3)
|
Finalista
|
4.
|
2 marca 2003
|
Kopenhaga
|
Twarda (hala)
|
Julian Knowle
|
Tomáš Cibulec Pavel Vízner
|
5:7, 7:5, 2:6
|
Finalista
|
5.
|
26 października 2003
|
Petersburg
|
Twarda (hala)
|
Rainer Schüttler
|
Julian Knowle Nenad Zimonjić
|
6:7(1), 3:6
|
Finalista
|
6.
|
23 maja 2004
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Yves Allegro
|
Enzo Artoni Fernando Vicente
|
6:3, 0:6, 4:6
|
Finalista
|
7.
|
29 sierpnia 2004
|
Long Island
|
Twarda
|
Yves Allegro
|
Antony Dupuis Michaël Llodra
|
2:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
3.
|
15 stycznia 2005
|
Auckland
|
Twarda
|
Yves Allegro
|
Simon Aspelin Todd Perry
|
6:4, 7:6(4)
|
Finalista
|
8.
|
13 lutego 2005
|
San Jose
|
Twarda (hala)
|
Yves Allegro
|
Wayne Arthurs Paul Hanley
|
6:7(4), 4:6
|
Finalista
|
9.
|
10 lipca 2005
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Rainer Schüttler
|
František Čermák Leoš Friedl
|
6:7(6), 6:7(11)
|
Zwycięzca
|
4.
|
16 kwietnia 2006
|
Houston
|
Ceglana
|
Alexander Waske
|
Julian Knowle Jürgen Melzer
|
5:7, 6:4, 10–5
|
Finalista
|
10.
|
1 maja 2006
|
Casablanca
|
Ceglana
|
Alexander Waske
|
Julian Knowle Jürgen Melzer
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
11.
|
18 czerwca 2006
|
Halle
|
Trawiasta
|
Rainer Schüttler
|
Fabrice Santoro Nenad Zimonjić
|
0:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
5.
|
5 lutego 2007
|
Zagrzeb
|
Twarda (hala)
|
Alexander Waske
|
Jaroslav Levinský František Čermák
|
7:6(5), 4:6, 10–5
|
Finalista
|
12.
|
12 lipca 2009
|
Newport
|
Trawiasta
|
Rogier Wassen
|
Jordan Kerr Rajeev Ram
|
7:6(6), 6:7(7), 6–10
|
Finalista
|
13.
|
9 maja 2010
|
Monachium
|
Ceglana
|
Eric Butorac
|
Oliver Marach Santiago Ventura
|
7:5, 3:6, 14–16
|
Finalista
|
14.
|
2 października 2011
|
Bangkok
|
Twarda (hala)
|
Alexander Waske
|
Oliver Marach Aisam-ul-Haq Qureshi
|
6:7(4), 6:7(5)
|
Bibliografia