Mieczysław Kotarbiński

Mieczysław Kotarbiński

Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1890 Warszawa
Data i miejsce śmierci	27 maja 1943 Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	malarstwo, grafika, metaloplastyka
Ważne dzieła
- Odznaka Orderu Orła Białego - Odznaka Medalu i Krzyża Niepodległości - Buława Pierwszego Marszałka Polski
Odznaczenia

Mieczysław Kotarbiński (ur. 3 stycznia 1890 w Warszawie, zm. 27 maja 1943 tamże) – polski artysta malarz i grafik, nauczyciel akademicki.

Syn Miłosza i Ewy z Koskowskich, brat Tadeusza i Janusza. Od 1922 mąż Julii. Uczestniczył w strajku szkolnym 1905. W latach 1905–1911 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u prof. Ferdynanda Ruszczyca, Leona Wyczółkowskiego, Józefa Mehoffera, następnie w Paryżu i Włoszech. W 1920 ochotnik w Wojsku Polskim. Zastępca profesora na wydziale sztuki Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (1921–1923), profesor Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie (od 1923), następnie profesor nadzwyczajny Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zajmował się grafiką, malarstwem, metaloplastyką, zdobnictwem oraz projektowaniem wnętrz i mebli^[1]. Wśród jego prac na uwagę zasługują akwaforty. Zamordowany przez okupantów niemieckich w ruinach getta warszawskiego.

Był projektantem m.in. odznak orderów Orła Białego i Polonia Restituta^[2], Medalu i Krzyża Niepodległości^[3] oraz buławy marszałkowskiej Józefa Piłsudskiego.

Przy ul. Antoniego Malczewskiego 28 w Warszawie znajduje się willa malarza wpisana do gminnej ewidencji zabytków m.st. Warszawy^[4].

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)^[5]
• Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja)

• Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 372. [dostęp 2020-11-26].

• Mieczysław Kotarbiński na wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, 1927 r.