Mistrzostwa Świata U-19 w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2017 – siódme mistrzostwa świata U-19 w piłce ręcznej mężczyzn, oficjalny międzynarodowy turniej piłki ręcznej o randze mistrzostw świata organizowany przez IHF mający na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej złożonej z zawodników do lat dziewiętnastu. Odbył się w dniach 8–20 sierpnia 2017 roku w Tbilisi. Tytułu zdobytego w 2015 roku broniła reprezentacja Francji.
Informacje ogólne
Gruzja otrzymała prawa do organizacji zawodów podczas kongresu IHF pod koniec października 2013 roku[1][2]. W mistrzostwach uczestniczyły dwadzieścia cztery reprezentacje wyłonione we wcześniejszych kontynentalnych eliminacjach, miejsce przeznaczone dla reprezentanta Oceanii otrzymała Norwegia[3][4][5][6]. Z uwagi na protesty w Wenezueli reprezentacja tego kraju zrezygnowała z udziału w zawodach, a na to miejsce została wskazana Polska[5][7][8].
Losowanie grup zaplanowano na 10 maja 2017 roku w siedzibie IHF w Bazylei[9] i w jego wyniku utworzono cztery sześciozespołowe grupy[10]. Harmonogram rozgrywek opublikowano pod koniec maja 2017 roku[11][12]
Mistrzostwa rozegrano w dwóch halach w kompleksie Pałacu Olimpijskiego w Tbilisi[5][13], a nad ich przebiegiem czuwało szesnaście par arbitrów[5][14]. Po raz pierwszy w trakcie turnieju zespoły mogły wymienić ze zgłoszonej szesnastki maksymalnie trzech zawodników na takich, którzy byli ujęci w szerokim, dwudziestoośmioosobowym składzie[15]. Wstęp na mecze był bezpłatny, zawody były też transmitowane w Internecie[5][16][17].
Reprezentacje w pierwszej fazie rywalizowały w ramach czterech sześciozespołowych grup systemem kołowym. Zwycięzca meczu zyskiwał dwa punkty, za remis przysługiwał jeden punkt, porażka nie była punktowana, a cztery czołowe zespoły z każdej grupy awansowały do fazy pucharowej. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie[5][18]:
wyników meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
lepszego bilansu bramek w meczach pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
większej liczby zdobytych bramek w meczach pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
lepszego bilansu bramek zdobytych i straconych;
większej liczby zdobytych bramek;
losowania.
W finale spotkały się dwie niepokonane dotychczas drużyny[19][20]. Pokonawszy Hiszpanów triumfowali w nim Francuzi, brionąc tym samym razem tytułu sprzed dwóch lat[21][22], brąz zdobyli zaś Duńczycy[23].
Po zakończonym turnieju IHF opublikowała statystyki indywidualne[24][25] i drużynowe[26][27].
Losowanie grup
Przed losowaniem drużyny zostały podzielone na sześć koszyków.
