|
Muzyczny Camping w Lubaniu
Muzyczny Camping w Lubaniu – ogólnopolski festiwal muzyczny na którym wzorowali się później twórcy takich imprez jak: Camping Muzyczny w Brodnicy, Festiwal w Jarocinie, Piknik Country w Mrągowie, czy Blues nad Bobrem[1]. Pierwsza edycja imprezy odbyła się w lipcu 1979 roku w Lubaniu[2]. HistoriaI Muzyczny Camping w Lubaniu odbył się w dniach 11-14 lipca 1979 roku w Lubaniu[2]. Organizatorami imprezy byli: oddział wrocławski Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego (rozpoczął swą działalność w 1977 roku), lubański Urząd Miasta i jeleniogórski Wojewódzki Dom Kultury, a jego pomysłodawcami byli pracownicy wrocławskiego PSJ – Wojciech Siwek i Maciej Partyka, którzy chcieli stworzyć festiwal na wzór Woodstock'69[3]. Początkowo Camping, pod nazwą Forte Camping miał odbyć się w Domu Kultury w Leśnicy, ale wobec braku zgody na nocne koncerty, poszukano nowej lokalizacji, którą znaleziono w Lubaniu[3]. W małym nakładzie wydawano biuletyn festiwalowy pt. Wyskrobek Muzyczny[4]. Fotoreporterami akredytowanymi przy festiwalu byli bracia Wiesław (Krajowa Agencja Wydawnicza) i Artur (Polska Agencja Prasowa i Nowiny Jeleniogórskie) Schabowscy[4]. Postawiono na muzyczną różnorodność, prezentując m.in. muzykę rockową, jazzową, country, czy piosenkę studencką[3]. I Muzyczny Camping w Lubaniu był miejscem ogólnopolskiego debiutu grup Maanam i Porter Band, a także miejscem niezliczonych koncertów wielu wykonawców, takich jak: Kombi, Krzak, Heam, Kasa Chorych, Wolna Grupa Bukowina, Osjan, a także zespołów ze Stanów Zjednoczonych, RFN, Danii i Indii[2][5]. W składach występujących formacji i jako soliści na scenie pojawili się, m.in.: Krystyna Prońko (Prońko Band), Hanna Banaszak (Sami Swoi), Andrzej Zaucha (Dżamble), Jan Izbiński (Sami Swoi), Roman „Pazur” Wojciechowski (Transport Band)[6], Ireneusz Dudek (Irjan), Jacek Zwoźniak (wykonał drażniącą lubańskich milicjantów piosenkę pt. Milicja, Wrocław i ja), Piotr Pastor, Martyna Jakubowicz, Jacek Skubikowski, Old Timers, Jan „Ptaszyn” Wróblewski (prowadził własny kwartet), Sławomir Kulpowicz (The Quartet) i wielu innych[2][3][5]. Koncerty odbywały się w amfiteatrze, na lubańskim rynku oraz w salach przy ul. Kościuszki (wówczas Lenina) i Armii Krajowej (wówczas Świerczewskiego)[2]. Wszystkie koncerty nocne były rejestrowane przez TVP3 Wrocław, lecz wyemitowano tylko dwudziestominutowy fragment koncertu grupy Exodus[4]. Festiwal był miejscem zlotów hipisów i pierwszych punków[2]. Miasteczko namiotowe rozłożyło się na zachodnim zboczu Kamiennej Góry[4]. Imprezę czujnie obserwowała miejscowa ludność, MO i ORMO. Ostatni koncert pierwszej edycji festiwalu zakończył się regularną bitwą między ochroną i fanami punkowych zespołów, których występy na głównej scenie nieoczekiwanie odwołano, a także milicją[3]. W efekcie aresztowano kierownika festiwalu Macieja Partykę[3]. Zachęceni sukcesem pierwszej edycji organizatorzy postanowili powtórzyć Camping, zachowując podobną formułę i charakter imprezy[2][7]. II Muzyczny Camping w Lubaniu odbył się w dniach 4-9 lipca 1980 roku[7]. Program imprezy był analogiczny do poprzedniego[7]. Przed południem odbywały się otwarte dla publiczności próby solistów i zespołów w amfiteatrze, po południu koncerty w obu domach kultury (Osadnik i Włókniarz), wieczorem natomiast całonocne maratony muzyczne w lubańskim amfiteatrze[2][7]. Tym razem przygotowano sześć koncertów głównych (w 1979 roku były cztery), w tym aż trzy noce jazzowe[7]. Dodatkowo na terenie położonego na zboczu Kamiennej Góry basenu, codziennie wieczorem odbywały się dyskoteki[2]. Tym razem pogoda nie dopisała[2]. Druga edycja festiwalu minęła pod znakiem deszczu, który zalewał namioty – bawili się tylko najwytrwalsi[2][7]. Mimo to II Muzyczny Camping w Lubaniu należał do udanych – była to jego ostatnia edycja[2]. W miesiąc po ostatnim festiwalu rozpoczęły się strajki na Wybrzeżu zakończone podpisaniem porozumień w Gdańsku i powstaniem Solidarności[1][2]. Miejscowa ludność skarżyła się, że przyjezdni dewastowali ich ogrody i działki w poszukiwaniu jabłek[1][2]. Do tego dochodziły prowincjonalne, gorszące legendy o hipisach rzekomo kąpiących się nago w lubańskich fontannach[1][2]. Władze PRL wykorzystały ten fakt jako pretekst i zakazały organizacji kolejnych edycji festiwalu[1][2]. Program może być niekompletnyI Muzyczny Camping w Lubaniu (11-14.07.1979)Główne koncerty odbywały się w amfiteatrze na Kamiennej Górze. Początek - godz. 21:00. Koniec – do godzin porannych. 11 lipca 1979 (środa) – noc Muzyka Młodej Generacji 12 lipca 1979 (czwartek) – noc Folk & Blues 13 lipca 1979 (piątek) – noc Jazz by Night 14 lipca 1979 (sobota) – noc Piosenka Każdego dnia w salach przy ul. Kościuszki (wówczas Lenina) i Armii Krajowej (wówczas Świerczewskiego) odbywały się koncerty wybranych solistów, bądź zespołów, np. 12.07.1979 r.: The Quartet – Dom Kultury Osadnik, godz. 18:00 Osjan (wówczas w składzie: Jacek Ostaszewski – kontrabas i flet, Wojciech Waglewski – gitara, Milo Kurtis – instrumenty perkusyjne oraz Radosław Nowakowski – bębny) – wyrobisko na Kamiennej Górze (organizatorzy pisali: Kanion), godz. 19:00. Na lubańskim rynku, np. koncert amerykańskiej grupy wokalno-tanecznej Little Ole Opry czy 12.07.1979 r. koncerty grup Jazz Day i Kryzys – godz. 17:00[4]. II Muzyczny Camping w Lubaniu (04-09.07.1980)4 lipca 1980 (piątek) – Noc z piosenką 5 lipca 1980 (sobota) – Jazz I 6 lipca 1980 (niedziela) – Jazz II 7 lipca 1980 (poniedziałek) – Jazz III 8 lipca 1980 (wtorek) – Folk and Blues 9 lipca 1980 (środa) – Rock and Pop Program Campingu zawierał także spis koncertów odbywających się w klubach: Dom Kultury Osadnik, ul. Lenina (obecnie Miejski Dom Kultury, ul. Kościuszki): Międzyzakładowy Dom Kultury Włókniarz, ul. Świerczewskiego (obecnie ul. Armii Krajowej): Przypisy
Linki zewnętrzne
|
