Myszak

Myszak
	Peromyscus
	Gloger, 1841
	; Myszak plażowy (P. polionotus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	Supramyomorpha
Infrarząd	myszokształtne
Nadrodzina	myszowe
Rodzina	chomikowate
Podrodzina	nowiki
Plemię	Peromyscini
Rodzaj	myszak
	Typ nomenklatoryczny
	Peromyscus arboreus Gloger, 1841 (= Mus leucopus Rafinesque, 1818)
Synonimy
	Hesperomys A. Murray, 1866; Sitomys Fitzinger, 1867; Vesperimus Coues, 1875; Trinodontomys Rhoads, 1894; Haplomylomys Osgood, 1904;
	Hesperomys A. Murray, 1866; Sitomys Fitzinger, 1867; Vesperimus Coues, 1875; Trinodontomys Rhoads, 1894; Haplomylomys Osgood, 1904;
Gatunki
	99 gatunków (w tym 17 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	99 gatunków (w tym 17 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Myszak^[7] (Peromyscus) – rodzaj ssaków z podrodziny nowików (Neotominae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej i Środkowej^[8]^[9]^[10].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 70–165 mm, długość ogona 40–180 mm, długość ucha 10–32 mm, długość tylnej stopy 15–38 mm; masa ciała 13–90 g^[9]^[11].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1841 roku niemiecki zoolog Constantin Wilhelm Lambert Gloger w książce swojego autorstwa poświęconej historii naturalnej^[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) myszak białostopy (P. leucopus).

Etymologia

Peromyscus: gr. πηρα pēra ‘torba’; μυσκος muskos ‘myszka’, od zdrobnienia μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[12].
Hesperomys: gr. ἑσπερος hesperos ‘zachodni’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[13]. Gatunek typowy: Murray wymienił kilkanaście gatunków – Arvicola nuttalli Harlan, 1832, Hesperomys (Hesperomys) aztecus Saussure, 1860, Hesperomys boylii S.F. Baird, 1855, Hesperomys eremicus S.F. Baird, 1857, Musculus leucopus Rafinesque, 1818, Hesperomys gossypinus Le Conte, 1853, Hesperomys cognatus Le Conte, 1856 (= Hesperomys gossypinus Le Conte, 1853), Hesperomys campestris Le Conte, 1853 (= Musculus leucopus Rafinesque, 1818), Cricetus myoides Gapper, 1830 (= Musculus leucopus Rafinesque, 1818), Hesperomys texana Woodhouse, 1853 (= Musculus leucopus Rafinesque, 1818), Hesperomys austerus S.F. Baird, 1855 (= Hesperomys sonoriensis Le Conte, 1853), Mus Bairdii Hoy & Kennicott, 1857 (= Hesperomys sonoriensis Le Conte, 1853), Hesperomys gambelii S.F. Baird, 1857, Hesperomys michiganensis F.W. True, 1884 (= Hesperomys maniculatus J.A. Wagner, 1845), Hesperomys sonoriensis Le Conte, 1853, Hesperomys (Hesperomys) mexicanus Saussure, 1860, Hesperomys (Hesperomys) fulvescens Saussure, 1860, Hesperomys (Deilemys) toltecus Saussure, 1860 i Hesperomys (Nyctomys) sumichrasti Saussure, 1860 – nie wyznaczając gatunku typowego.
Sitomys: gr. σιτος sitos ‘ziarno, kukurydza’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cricetus myoides Gapper, 1830 (= Mus leucopus Rafinesque, 1818).
Vesperimus: łac. vesper, vesperis ‘wieczór’ (tj. zachodni); mus, muris ‘mysz’, od gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[15]. Gatunek typowy: Coues wymiuenił kilka gatunków – Mus (Calomys) aureolus Audubon & Bachman, 1841 (= Arvicola nuttalli Harlan, 1832), Hesperomys (Hesperomys) aztecus Saussure, 1860, Mus californicus Gambel, 1849, Musculus leucopus Rafinesque, 1818, Mus Michiganensis Audubon & Bachman, 1842 (= Musculus leucopus Rafinesque, 1818) i Hesperomys (Vesperimus) melanophrys Coues, 1874 – z których gatunkiem typowym jest Mus leucopus Rafinesque, 1818.
Trinodontomys: gr. τρι- tri- ‘trzy-’, od τρεις treis, τρια tria ‘trzy’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sitomys insolatus Rhoads, 1894 (= Hesperomys maniculatus J.A. Wagner, 1845).
Haplomylomys: gr. ἁπλοος haploos ‘prosty’^[17]; μυλη mulē „ząb trzonowy”^[18]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’^[19]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Hesperomys eremicus S.F. Baird, 1857.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie i wymarłe po 1500 roku gatunki^[20]^[11]^[8]:

Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[7]	Podgatunki^[9]^[8]^[11]	Rozmieszczenie geograficzne^[9]^[8]^[11]	Podstawowe wymiary^[9]^[11]^[b]	Status IUCN^[21]
Peromyscus pembertoni	Burt, 1932	myszak jasnostopy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (znany tylko z wyspy San Pedro Nolasco (Zatoka Kalifornijska))^[22]^[23]	DC: około 10,6 cm^[23] DO: około 10,5 cm^[23] MC: brak danych^[23]	EX
Peromyscus hooperi	M.R. Lee & Schmidly, 1977	myszak murawowy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (od zachodnio-środkowej Coahuily na południe do północno-wschodniego Zacatecas i północnego San Luis Potosí)	DC: 8–8,6 cm DO: 9,2–13,2 cm MC: 20–24 g	LC
Peromyscus crinitus	(Merriam, 1891)	myszak wąwozowy	8 podgatunków	Stany Zjednoczone (od Oregonu, południowego Idaho i południowo-zachodniego Wyoming) na południe do Meksyku (północna Kalifornia Dolna i północno-zachodnia Sonora)	DC: 7,3–8,5 cm DO: 8,2–11,8 cm MC: 17–24 g	LC
Peromyscus californicus	(Gambel, 1848)	myszak kalifornijski	5 podgatunków	Stany Zjednoczone (południowo-zachodnia i środkowa Kalifornia) i Meksyk (północno-zachodnia Kalifornia Dolna)	DC: 10,3–12,9 cm DO: 11,7–15,6 cm MC: 33–55 g	LC
Peromyscus merriami	Mearns, 1896	myszak ubogi	2 podgatunki	Stany Zjednoczone (południowa Arizona) i Meksyk (zachodnia Sonora i północna Sinaloa)	DC: 8,9–9,7 cm DO: 9,4–12,6 cm MC: 15–20 g	LC
Peromyscus eremicus	(S.F. Baird, 1857)	myszak kaktusowy	gatunek monotypowy	południowo-zachodnie Stany Zjednoczone oraz północno-środkowy i północno-zachodni Meksyk (z kilkoma wyspami w Zatoce Kalifornijskiej)	DC: 7,7–10 cm DO: 8,7–11,8 cm MC: 13–22 g	LC
Peromyscus eva	O. Thomas, 1898	myszak półwyspowy	2 podgatunki	endemit Meksyku (skrajnie południowa Kalifornia Dolna i Kalifornia Dolna Południowa (wraz z wyspą Isla del Carmen)	DC: 8,4–9 cm DO: 10–12,8 cm MC: 13–20 g	LC
Peromyscus avius	Osgood, 1909		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (znany tylko z miejsca typowego na wyspie Isla Cerralvo, Kalifornia Dolna)	DC: 8,6–9,3 cm^[24] DO: 10–11,6 cm^[24] MC: brak danych^[24]	NE
Peromyscus fraterculus	(G.S. Miller, 1892)	myszak graniczny	2 podgatunki	Stany Zjednoczone (południowo-zachodnia Kalifornia) i Meksyk (północna i środkowy Półwysep Kalifornijski wraz z wyspami Coronado)	DC: 7,7–10 cm DO: 9,2–11,8 cm MC: 13–18 g	LC
Peromyscus caniceps	Burt, 1932	myszak szarogłowy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (wyspa Montserrat (Kalfornia Dolna Południowa))	DC: 8–9,6 cm DO: 10–12,4 cm MC: 13–25 g	CR
Peromyscus dickeyi	Burt, 1932	myszak tortugański	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (wyspa Tortuga (Kalfornia Dolna Południowa))	DC: 9,6–10,3 cm DO: 9–10 cm MC: 23–25 g	CR
Peromyscus guardia	Townsend, 1912	myszak zatokowy	3 podgatunki (w tym 2 wymarłe)	endemit Meksyku (Isla Ángel de la Guarda i pobliska wyspa Isla Estanque (Kalifornia Dolna))	DC: 9,6–10 cm DO: 9,3–12,3 cm MC: brak danych	CR
Peromyscus gossypinus	(Le Conte, 1853)	myszak bawełniany	7 podgatunków	endemit Stanów Zjednoczonych (południowo-wschodnia Wirginia na południe do Florydy, na zachód do Teksasu i Oklahomy, na północ do Missouri, Illinois i Kentucky)	DC: 7,1–11,6 cm DO: 5,5–9,7 cm MC: 17–46 g	LC
Peromyscus leucopus	(Rafinesque, 1818)	myszak białostopy	17 podgatunków	południowo-środkowa i południowo-wschodnia Kanada, środkowa i wschodnia część Stanów Zjednoczonych (oprócz południowo-wschodnich równin przybrzeżnych i Florydy) na południe do południowego Meksyku	DC: 8,5–10,5 cm DO: 4,5–10 cm MC: 20–23 g	LC
Peromyscus sejugis	Burt, 1932	myszak stokowy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Isla Santa Cruz i pobliska Isla San Diego (Kalifornia Dolna Południowa))	DC: 9,5–10,3 cm DO: 6,5–9,4 cm MC: 14–25 g	EN
Peromyscus gambelii	(S.F. Baird, 1857)		gatunek monotypowy	południowo-zachodnie Stany Zjednoczone (środkowa i południowa Kalifornia, Nevada i południowo-zachodnia Arizona) na południe do Meksyku (Półwysep Kalifornijski)	DC: brak danych DO: brak danych MC: około 20 g	NE
Peromyscus keeni	(Rhoads, 1894)	myszak alaskański	18 podgatunków	od południowej Alaski i południowo-zachodniego Jukonu przez zachodnią Kanadę (włączni z wyspami przybrzeżnymi) do zachodniego Waszyngtonu (Stany Zjednoczone)	DC: 7–13,7 cm DO: 7–12,6 cm MC: 15–52 g	LC
Peromyscus maniculatus	(J.A. Wagner, 1845)	myszak leśny	gatunek monotypowy	wschodnia Kanada (Manitoba na wschód do Nowej Fundlandii) i wschodnie Stany Zjednoczone (na południe do Tennessee i Karoliny Północnej)	DC: 7,5–9,9 cm DO: 4,6–12,3 cm MC: 17–28 g	LC
Peromyscus purepechus	Léon-Tapia, Fernández, Rico, Cervantes, & Espinosa de los Monteros, 2020		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (okolice Nahuatzen (Michoacán))	DC: 9,3–11,4 cm DO: 5,9–8 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus labecula	D.G. Elliot, 1903		gatunek monotypowy	południowo-centralne Stany Zjednoczone (południowy Nowy Meksyk i zachodni Teksas) na południe do Oaxaca (Meksyk)	DC: 7,5–9,9 cm DO: 4,6–12,3 cm MC: 17–28 g	NE
Peromyscus sonoriensis	(Le Conte, 1853)		gatunek monotypowy	od Jukonu (Kanada) na południe przez zachodnie Stany Zjednoczone (na wschód do rzeki Missisipi) do północnej Sonory (Meksyk)	DC: 7,5–9,9 cm DO: 4,6–12,3 cm MC: 17–28 g	NE
Peromyscus polionotus	(J.A. Wagner, 1843)	myszak plażowy	16 podgatunków (w tym 1 wymarły)	endemit Stanów Zjednoczonych (wschodnia część Missisipi, Alabama, Georgia, południowa Karolina Południowa oraz większość półwyspu Floryda)	DC: 8,2–9,3 cm DO: 4–6 cm MC: brak danych	LC
Peromyscus melanotis	J.A. Allen & F.M. Chapman, 1897	myszak czarnouchy	gatunek monotypowy	Stany Zjednoczone (południowo-wschodnia Arizona) i Meksyk (Sierra Madre Zachodnia i Wschodnia oraz Wyżyna Meksykańska do Puebla)	DC: 9,1–10,2 cm DO: 4,9–7,5 cm MC: 17–28 g	LC
Peromyscus melanurus	Osgood, 1909	myszak czarnoogonowy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Sierra Madre Południowa (Oaxaca))	DC: 11,1–13,3 cm DO: 12,7–14,5 cm MC: 40–60 g	EN
Peromyscus megalops	Merriam, 1898	myszak brązowy	2 podgatunki	endemit Meksyku (wąski pas od południowego Meksyku, środkowego i wschodniego Guerrero i Oaxaci)	DC: 11,2–14,1 cm DO: 11,6–15,1 cm MC: 30–50 g	LC
Peromyscus melanocarpus	Osgood, 1904	myszak nadgarstkowy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (góra Zempoaltépec i góry Sierra Juárez (północno-środkowa Oaxaca))	DC: 10–13 cm DO: 10–13,3 cm MC: około 59 g	EN
Peromyscus slevini	Mailliard, 1924	myszak kataliński	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (wyspa Santa Catalina w Parku Narodowym Bahía de Loreto)	DC: 10,5–11,3 cm DO: 9,7–10,9 cm MC: brak danych	CR
Peromyscus perfulvus	Osgood, 1945	myszak śniady	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (środkowy i południowy Michoacán oraz zachodnie Guerrero)	DC: 9,2–12,5 cm DO: 12,5–13,8 cm MC: 25–40 g	LC
Peromyscus chrysopus	Hooper, 1955		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (przybrzeżne Jalisco, Colima i skrajnie południowo-zachodni Michoacán)	DC: 7,4–13,6 cm DO: 11–13,4 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus melanophrys	(Coues, 1874)	myszak czarnowąsy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Morelos, Guerrero, Puebla i Oaxaca)	DC: 7,3–12 cm DO: 11,2–17,2 cm MC: 26–58 g	LC
Peromyscus leucurus	(O. Thomas, 1894)		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (dorzecza w Morelos, Puebla, Oaxaca i Chiapas)	DC: 7,3–12 cm DO: 11,2–17,2 cm MC: 26–58 g	NE
Peromyscus micropus	R.H. Baker, 1952		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Durango, Nayarit, Jalisco, Zacatecas i Aguascalientes)	DC: 7,3–12 cm DO: 11,2–17,2 cm MC: 26–58 g	NE
Peromyscus zamorae	Osgood, 1904		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (południowy skraj pustyni Chihuahua i Wyżyny Meksykańskiej na południe do Meksyku i Hidalgo)	DC: 7,3–12 cm DO: 11,2–17,2 cm MC: 26–58 g	NE
Peromyscus mekisturus	Merriam, 1898	myszak pustelniczy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (znany z Chalchicomuly i Tehuacán (południowo-wschodnie Puebla))	DC: 8,7–9,4 cm DO: 13,5–15,5 cm MC: 25–58 g	CR
Peromyscus mayensis	Carleton & Huckaby, 1975	myszak malajski	gatunek monotypowy	endemit Gwatemali (znany z Santa Eulalia (Huehuetenango)	DC: 10,7–12,5 cm DO: 10,2–12 cm MC: brak danych	CR
Peromyscus stirtoni	Dickey, 1928	myszak honduraski	gatunek monotypowy	niziny pacyficzne w południowo-wschodniej Gwatemali, Salwadore, południowym Hondurasie i północno-zachodniej Nikaragui	DC: 9,3–11 cm DO: 6,5–10,8 cm MC: 28–31 g	LC
Peromyscus yucatanicus	J.A. Allen & F.M. Chapman, 1897	myszak jukatański	2 podgatunki	Meksyk (Jukatan, Campeche i Quintana Roo) i północna Gwatemala	DC: 9,7–10,2 cm DO: 8,4–11,7 cm MC: 15–18 g	LC
Peromyscus tropicalis	G.G. Goodwin, 1932		gatunek monotypowy	endemit Gwatemali (niskie wysokości w górach na zboaczach strony Morza Karaibskiego)	brak danych	NE
Peromyscus nudipes	(J.A. Allen, 1891)		gatunek monotypowy	Cordillera de Talamanca (południowa Kostaryka i północno-zachodnia Panama)	DC: 11,1–13,7 cm DO: 10,3–14 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus mexicanus	(Saussure, 1860)	myszak meksykański	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (przybrzeżnej równiny Zatoki Meksykańskiej w Veracruz)^[25]	DC: 10,8–13,7 cm DO: 10,5–14 cm MC: 29–50 g	LC
Peromyscus totontepecus	Merriam, 1898		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (wyżyny Oaxaci i wschodnia Puebla)^[25]	DC: około 11,9 cm DO: około 12,9 cm MC: brak danych^[25]	NE
Peromyscus angelensis	Osgood, 1904		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Sierra Madre Południowa na wyżynach pacyficznych, od Guerrero do Oaxaci)^[25]	DC: około 11 cm cm DO: około 11,8–12,5 cm MC: brak danych^[25]	NE
Peromyscus gymnotis	O. Thomas, 1894	myszak nagouchy	gatunek monotypowy	Meksyk (skrajnie południowo-wschodnie Chiapas), południowa Gwatemala, południowy Salwador, południowy Honduras i zachodnia Nikaragua	DC: 11,2–13,3 cm DO: 9–11 cm MC: 31–50 g	LC
Peromyscus zarhynchus	Merriam, 1898	myszak drzewny	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (lasy w środkowym Chiapas)	DC: 14,6–14,9 cm DO: 15,7–17,8 cm MC: 45–90 g	VU
Peromyscus gardneri	Lorenzo, Álvarez-Castañeda, Pérez-Consuegra & Patton, 2016		gatunek monotypowy	endemit Gwatemali (wzdłuż północnego zbocza Sierra de los Cuchumatanes)	DC: 14,5–14,7 cm DO: 12,9–18 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus nicaraguae	J.A. Allen, 1908		gatunek monotypowy	tropikalne lasy liściaste w Hondurasie i Nikaragui	brak danych	NE
Peromyscus salvadorensis	Dickey, 1928		gatunek monotypowy	tropikalne lasy liściaste w Gwatemali, Salwadorze i południwoym Hondurasie	brak danych	NE
Peromyscus guatemalensis	Merriam, 1898	myszak gwatemalski	gatunek monotypowy	Meksyk (Sierra Madre w południowo-wschodnim Chiapas) i południowo-zachodnia Gwatemala	DC: 13–13,7 cm DO: 12,2–15,3 cm MC: 40–68 g	LC
Peromyscus bakeri	Álvarez-Castañeda, Lorenzo, Segura-Trujillo & Pérez-Consuegra, 2019		gatunek monotypowy	endemit Gwatemaly (znany tylko z Fuentes Georginas (Quetzaltenango))	brak danych	NE
Peromyscus carolpattonae	Álvarez-Castañeda, Lorenzo, Segura-Trujillo & Pérez-Consuegra, 2019		gatunek monotypowy	Meksyk (Sierra Madre w południowym Chiapas) i południowo-zachodnia Gwatemala (zachodnie Central America Volcanic Arc)	brak danych	NE
Peromyscus grandis	G.G. Goodwin, 1932	myszak duży	gatunek monotypowy	endemit Gwatemali (pomiędzy Tucurú a Purulhá oraz Sierra de las Minas)	DC: 13,2–16,5 cm DO: 14,2–16 cm MC: brak danych	NT
Peromyscus furvus	J.A. Allen & F.M. Chapman, 1897	myszak czarnawy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (wschodnie zbocza Sierra Madre Zachodniej od Hidalgo na południe do północnej Oaxaci)	DC: 11,5–13,8 cm DO: 11,4–16,2 cm MC: 40–60 g	DD
Peromyscus latirostris	Dalquest, 1950		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (południowo-wdchodni San Luis Potosí i północno-wschodnie Querétaro)	brak danych	NE
Peromyscus sagax	D.G. Elliot, 1903	myszak skromny	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (północno-zachodni Michoacán (Los Reyes))	DC: 9,2–10,1 cm DO: 9,8–10,9 cm MC: 22–36 g	DD
Peromyscus madrensis	Merriam, 1898	myszak pacyficzny	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Islas Marías (Maria Madre, Maria Cleotas i San Juarito) u wybrzeży Nayarit)	DC: 10,4–12 cm DO: 9,9–13 cm MC: brak danych	EN
Peromyscus stephani	Townsend, 1912	myszak pustynny	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Isla San Esteban, Zatoka Kalifornijska)	DC: 8,3–9,5 cm DO: 10–12,4 cm MC: 16–25 g	CR
Peromyscus simulus	Osgood, 1904	myszak nizinny	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (przybrzeżne obszary w południowej Sinaloi i Nayarit)	DC: około 10,1 cm DO: 9–10,6 cm MC: 22–36 g	VU
Peromyscus boylii	(S.F. Baird, 1855)	myszak zaroślowy	4 podgatunków	zachodnie Stany Zjednoczone (na południe od północnej Kalifornii) do środkowego Meksyku (Querétaro; również Isla San Pedro Nolasco)	DC: 8,6–9,5 cm DO: 8,9–11,5 cm MC: 19–30 g	LC
Peromyscus schmidlyi	R.D. Bradley, D.S. Carroll, Haynie, Muñiz Martínez, M.J. Hamilton & Kilpatrick, 2004	myszak białopalcy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Sierra Madre Zachodnia we wschodniej Sonorze do wschodniej Sinaloi; prawdopodobnie północno-wschodni Nayarit)	DC: 9,8–11,9 cm DO: 8,3–10,1 cm MC: 19–30 g	LC
Peromyscus levipes	Merriam, 1898	myszak zwinny	2 podgatunki	endemit Meksyku (od skrajnie południowej Coahuili i południowego Tamaulipas na południe do północnego Puebla i środkowego Morelos)	DC: 8,9–10,5 cm DO: 9,1–11,5 cm MC: 17–24 g	LC
Peromyscus ensinki	R.D. Bradley, Ordóñez-Garza, Thompson, Wright, Ceballos, Kilpatrick & Schmidly, 2021		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (las sosnowo-dębowy w pobliżu Zinapécuaro (północno-wschodni Michoacán))	DC: około 10,9 cm DO: około 10,8 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus greenbaumi	R.D. Bradley, Ordóñez-Garza, Thompson, Wright, Ceballos, Kilpatrick & Schmidly, 2021		gatunek monotypowy	ednemit Meksyku (zachodnie Michoacán (Sierra de Coalcomán) na północ do wzdłuż granicy Colima-Jalisco)	DC: około 10,4 cm DO: około 10,3 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus carletoni	R.D. Bradley, Ordóñez-Garza, Sotero-Caio, Huynh, Kilpatrick, Iñiguez-Dávalos & Schmidly, 2014		gatunek monotypowy	wschodni Meksyk (Sierra Madre Zachodnia we wschodnio-środkowym Nayarit; prawdopodobnie zachoenie Zacatecas)	DC: 8,8–10,1 cm DO: 8,7–11,4 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus kilpatricki	R.D. Bradley, Ordóñez-Garza, Ceballos, Rogers & Schmidly, 2019		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Sierra Madre Południowa od środkowego Michoacán na wschód do Morelos; prawdopodobnie stan Meksyk)	DC: 8,5–10,2 cm DO: 8,5–11,4 cm MC: 24–38 g	NE
Peromyscus beatae	O. Thomas, 1903	myszak orizabański	2 podgatunki	Meksyk (południowo-wschodnie Hidalgo, północne Puabla, środkowe Veracruz, Guerrero, Oaxaca i Chiapas), Gwatemala, zachodni Honduras i Salwador	DC: 8,8–11,8 cm DO: 9–13,2 cm MC: około 26 g	LC
Peromyscus spicilegus	J.A. Allen, 1897	myszak skrzętny	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (południowo-wschodnia Sinaloa i południowo-zachodnia Chihuahua na południe wzdłuż Sierra Madre Zachodniej do zachodniego Michoacán)	DC: około 10,3 cm DO: około 10 cm MC: 22–36 g	LC
Peromyscus winkelmanni	Carleton, 1977	myszak epifityczny	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (południowo-zachodni Michoacán (Sierra Coalcomán) i Guerrero (Sierra Madre del Sur))	DC: 11,3–12,5 cm DO: 11,7–14 cm MC: 44–55 g	EN
Peromyscus cordillerae	Dickey, 1928		2 podgatunki	od wschodniej Oaxaci (Meksyk) na południowy wschód do zachodniego Hondurasu i wschodniego Salwadoru	DC: 11,1–13,5 cm DO: 10,2–13,5 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus hylocetes	Merriam, 1898	myszak płowy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (pas wulkaniczny od północnej Colimy i południowo-zachodniego Jalisco na wschód do dystryktu federalnego i Morelos	DC: 10,1–12,1 cm DO: 10,2–11,7 cm MC: 22–36 g	LC
Peromyscus aztecus	(Saussure, 1860)	myszak aztecki	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (Sierra Madre Zachodnia we wschodnim Hidalgo, wschodnim Peubla i zachodniio-środkowym Veracruz)	DC: 10,1–11,7 cm DO: 10,2–12,1 cm MC: 32–45 g	LC
Peromyscus laceianus	V.O. Bailey, 1906		gatunek monotypowy	endemit Stanów Zjednoczonych (skrajnie południowo-środkowa Oklahoma, skrajnie południowo-wschodni Nowy Meksyk i Teksas)	DC: 8,6–9,7 cm DO: 8,9–10,9 cm MC: 16–22 g	NE
Peromyscus pectoralis	Osgood, 1904	myszak wyżynny	2 podgatunki	endemit Meksyku (od północno-środkowej Chichuahui i północnej Coahuili na południe do Jalisco, Guanajuato i Hidalgo)	DC: 9,4–9,9 cm DO: 8,1–12,7 cm MC: 15–19 g	LC
Peromyscus collinus	Hooper, 1952		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (od północno-środkowogo Tamaulipas na południe do wschodniego Hidalgo)	brak danych	NE
Peromyscus gratus	Merriam, 1898	myszak lawowy	4 podgatunki	Stany Zjednoczone (południowo-zachodni Nowy Meskyk) i Meksyk (od południowo-wschoidniej Coahuili i północno-zachodniej Chihuahui do Oaxaci)	DC: 9,5–10,8 cm DO: 7,6–12,3 cm MC: 20–33 g	LC
Peromyscus ochraventer	R.H. Baker, 1951	myszak ochrowobrzuchy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (na wschód od Sierra Madre Wschiodniej w południowym Tamaulipas i północno-wschodnim San Luis Potosí)	DC: 9,6–12,2 cm DO: 10,3–12,9 cm MC: 24–40 g	EN
Peromyscus polius	Osgood, 1904	myszak kreolski	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (zachodnio-środkowa Chihuahua)	DC: 9,9–11,4 cm DO: 11,1–12 cm MC: 22–36 g	NT
Peromyscus truei	(Shufeldt, 1885)	myszak piniowy	11 podgatunków	zachodnie i środkowe Stany Zjednoczone (na południe z Oregonu, na wschód do zachodniej Oklahomy) i północno-zachodni Meksyk (północny i południowy czubek Kalifornii Dolnej Południowej)	DC: 9,4–10,4 cm DO: 10,1–12,7 cm MC: 15–35 g	LC
Peromyscus attwateri	J.A. Allen, 1895	myszak teksański	gatunek monotypowy	endemit Stanów Zjednoczonych (od południowo-wschodniego Kansas i południowo-zachodniej Missouri do południowo-środkowego Teksasu)	DC: 9,1–10,6 cm DO: 9,6–11,2 cm MC: brak danych	LC
Peromyscus nasutus	(J.A. Allen, 1891)	myszak podgórski	3 podgatunki	południowo-środkowe Stany Zjednoczone (od północno-środkowego Kolorado i południowego Utah) i północny Meksyk (północna Chihuahua i Coahuila)	DC: 9,9–10,7 cm DO: 12,1–13,4 cm MC: 25–35 g	LC
Peromyscus difficilis	(J.A. Allen, 1891)	myszak skalny	2 podgatunki	endemit Meksyku (Sierra Madre Zachodnia (na południe do Guanajuato) i północna Sierra Madre Wschodnia (na południe do północnego San Luis Potosí))	DC: 10–11,2 cm DO: 11,2–13,8 cm MC: 28–43 g	LC
Peromyscus amplus	Osgood, 1904		2 podgatunki	endemit Meksyku (północna i wschodnia Dolina Meksyku (Hidalgo, Querétaro, zachodnie Veracruz, północny Meksyk, Puebla i północno-zachodnia Oaxaca))	DC: 10,7–11,5 cm DO: 12,2–14,5 cm MC: 24–32 g	NE
Peromyscus felipensis	Merriam, 1898		gatunek monotypowy	endemit Meksyku (rozdrobniony zasięg w górach Doliny Meksyku i środkowej Oaxaci)	DC: 10,7–11,6 cm DO: 11,8–13,2 cm MC: brak danych	NE
Peromyscus bullatus	Osgood, 1904	myszak jałowcowy	gatunek monotypowy	endemit Meksyku (znany z kilku stanowisk w skrajnie wschodniej Puebli i zachodnio-środkowego Veracruz)	DC: 8,8–10,4 cm DO: 8,7–11,9 cm MC: 20–36 g	CR

Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony, CR – gatunek krytycznie zagrożony, EX – gatunek wymarły, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

Opisano również gatunki wymarłe w czasach prehistorycznych:

Peromyscus anyapahensis J.A. White, 1966^[26] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus baumgartneri Hibbard, 1954^[27] (Stany Zjednoczone; pliocen)
Peromyscus berendsensis Starrett, 1956^[28] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus cochrani Hibbard, 1955^[29] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus complexus Albright, 1999^[30] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus cragini Hibbard, 1944^[31] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus cumberlandensis Guilday & Handley, 1967^[32] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus hagermanensis Hibbard, 1962^[33] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus irvingtonensis Savage, 1951^[34] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus kansasensis Hibbard, 1941^[35] (Stany Zjednoczone; pliocen)
Peromyscus maldonadoi Álvarez Solórzano, 1967^[36] (Meksyk; plejstocen)
Peromyscus maximus Albright, 1999^[37] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus nesodytes R.W. Wilson, 1936^[38] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus nosher Gustafson, 1978^[39] (Stany Zjednoczone; pliocen)
Peromyscus progressus Hibbard, 1960^[40] (Stany Zjednoczone; plejstocen)
Peromyscus sarmocophinus Ruez, 2001^[41] (Stany Zjednoczone; pliocen)

Uwagi

↑ Nie Hesperomys Waterhouse, 1839 (Cricetidae).
↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

↑ ^a ^b C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Cz. 1. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 95. (niem.).
↑ A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 358. (ang.).
↑ L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nageihiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56, s. 97, 1857. (niem.).
↑ E. Coues. Synopsis of the Muridae of North America. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 26, s. 178, 1874. (ang.).
↑ S.N. Rhoads. Descriptions of four new species and two subspecies of White-footed mice from the United States and British Columbia. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 46, s. 256, 1894. (ang.).
↑ W.H. Osgood. Haplomylomys, a new subgenus of Peromyscus. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 17, s. 53, 1904. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 241–243. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 376–386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 377–395. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Peromyscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 239–244. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ Palmer 1904 ↓, s. 525.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 321.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 634.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 705.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 693.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 116.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 161.
↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-04]. (ang.).
↑ Taxonomy: Peromyscus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-01]. (ang.).
↑ Appendix 1. Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 700. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d S.T. Álvarez-Castañeda & P. Cortés-Calva. Peromyscus pembertoni. „Mammalian Species”. 734, s. 1, 2003. DOI: 10.1644/734. (ang.).
↑ ^a ^b ^c W.H. Osgood. A revision of the mice of the American genus Peromyscus. „North American Fauna”. 28, s. 247, 1909. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e L.E. Pérez-Montes, S.T. Álvarez-Castañeda & C. Lorenzo. Current status of the Peromyscus mexicanus complex in Oaxaca, México. „Theyra”. 13 (3), s. 85–98, 2022. (ang.).
↑ J.A. White. A new Peromyscus from the Late Pleistocene of Anacapa Island, California, with notes on variation in Peromyscus nesodytes Wilson. „Contributions in science”. 96, s. 2, 1966. (ang.).
↑ C.W. Hibbard. Second contribution to the Rexroad fauna. „Transactions of the Kansas Academy of Science”. 57 (2), s. 232, 1954. DOI: 10.2307/3626027. (ang.).
↑ A. Starrett. Pleistocene mammals of the Berends fauna of Oklahoma. „Journal of Paleontology”. 30 (5), s. 1188, 1956. JSTOR: 1300615. (ang.).
↑ C.W. Hibbard. The Jinglebob Interglacial (Sangamon?) fauna from Kansas and its climatic significance. „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 12 (10), s. 210, 1955. (ang.).
↑ Albright 1999 ↓, s. 61.
↑ C.W. Hibbard. Stratigraphy and vertebrate paleontology of Pleistocene deposits of southwestern Kansas. „Geological Society of America Bulletin”. 55 (6), s. 724, 1944. DOI: 10.1130/GSAB-55-707. (ang.).
↑ J.E. Guilday & Ch.O. Handley Jr.. A new Peromyscus (Rodentia: Cricetidae) from the Pleistocene of Maryland. „Annals of the Carnegie Museum”. 39 (6), s. 93, 1967. (ang.).
↑ C.W. Hibbard. Two new rodents from the Early Pleistocene of Idaho. „Journal of Mammalogy”. 43 (4), s. 484, 1962. DOI: 10.2307/1376911. (ang.).
↑ D.E. Savage. Late Cenozoic vertebrates of the San Francisco Bay region. „University of California Publications, Bulletin of the Department of Geological Sciences”. 28 (10), s. 228, 1951. (ang.).
↑ C.W. Hibbard. New mammals from the Rexroad Fauna, Upper Pliocene of Kansas. „The American midland naturalist”. 26 (2), s. 352, 1941. DOI: 10.2307/2420965. (ang.).
↑ S.T. Álvarez Solórzano. Roedores fósiles del Pleístoceno del Tequesquinahua, Estado de México, México. „Acta Zoológica Mexicana”. 8 (3), s. 1–16, 1966. (hiszp.).
↑ Albright 1999 ↓, s. 60.
↑ R.W. Wilson. A new Pleistocene deer-mouse from Santa Rosa Island, California. „Journal of Mammalogy”. 17 (4), s. 408, 1936. DOI: 10.2307/1374408. (ang.).
↑ E.P. Gustafson. The vertebrate faunas of the Pliocene Ringold Formation, south-central Washington. „Bulletin of the Museum of Natural History, University of Oregon”. 23, s. 27, 1978. (ang.).
↑ C.W. Hibbard & D.W. Taylor. Two Late Pleistocene faunas from southwestern Kansas. „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 16 (1), s. 171, 1960. (ang.).
↑ D.R. Ruez. Early Irvingtonian (Latest Pliocene) rodents from Inglis 1C, Citrus County, Florida. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 21 (1), s. 7, 2001. DOI: 10.1671/0272-4634(2001)021[0153:EILPRF]2.0.CO;2. (ang.).

Bibliografia

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
L.B. Albright. Systematic Paleontology W: Biostratigraphy and vertebrate paleontology of the San Timoteo Badlands, southern California. „University of California Publications in Geological Sciences”. 144, s. 28–104, 1999. DOI: 10.1525/california/9780520098367.003.0005. (ang.).

[2] Nie Hesperomys Waterhouse, 1839 (Cricetidae).

[22] DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[Gloger-1] C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Cz. 1. Breslau: A. Schulz, 1841, s. 95. (niem.).

[mur-3] A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. 358. (ang.).

[Fitzinger-4] L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nageihiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56, s. 97, 1857. (niem.).

[Coues-5] E. Coues. Synopsis of the Muridae of North America. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 26, s. 178, 1874. (ang.).

[Rhoads-6] S.N. Rhoads. Descriptions of four new species and two subspecies of White-footed mice from the United States and British Columbia. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 46, s. 256, 1894. (ang.).

[Osgood-7] W.H. Osgood. Haplomylomys, a new subgenus of Peromyscus. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 17, s. 53, 1904. (ang.).

[Cichocki&inni-8] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 241–243. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-9] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 376–386. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Pardiñas&inni-10] U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 377–395. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).

[Wilson&Reeder-11] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Peromyscus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-28].

[amw-12] Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 239–244. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/533/mode/1up_525]-13] Palmer 1904 ↓, s. 525.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/329/mode/1up_321]-14] Palmer 1904 ↓, s. 321.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/642/mode/1up_634]-15] Palmer 1904 ↓, s. 634.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/713/mode/1up_705]-16] Palmer 1904 ↓, s. 705.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/item/88553#page/701/mode/1up_693]-17] Palmer 1904 ↓, s. 693.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=156_116]-18] Jaeger 1959 ↓, s. 116.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=201_161]-19] Jaeger 1959 ↓, s. 161.

[CITEREFJaeger1959[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=wu.89043220607&seq=200_160]-20] Jaeger 1959 ↓, s. 160.

[mdd-21] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-09-04]. (ang.).

[23] Taxonomy: Peromyscus – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-09-01]. (ang.).

[amw2-24] Appendix 1. Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 700. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[cas&cal-25] S.T. Álvarez-Castañeda & P. Cortés-Calva. Peromyscus pembertoni. „Mammalian Species”. 734, s. 1, 2003. DOI: 10.1644/734. (ang.).

[osg-26] W.H. Osgood. A revision of the mice of the American genus Peromyscus. „North American Fauna”. 28, s. 247, 1909. (ang.).

[mon&inni-27] L.E. Pérez-Montes, S.T. Álvarez-Castañeda & C. Lorenzo. Current status of the Peromyscus mexicanus complex in Oaxaca, México. „Theyra”. 13 (3), s. 85–98, 2022. (ang.).

[whi-28] J.A. White. A new Peromyscus from the Late Pleistocene of Anacapa Island, California, with notes on variation in Peromyscus nesodytes Wilson. „Contributions in science”. 96, s. 2, 1966. (ang.).

[hib54-29] C.W. Hibbard. Second contribution to the Rexroad fauna. „Transactions of the Kansas Academy of Science”. 57 (2), s. 232, 1954. DOI: 10.2307/3626027. (ang.).

[sta-30] A. Starrett. Pleistocene mammals of the Berends fauna of Oklahoma. „Journal of Paleontology”. 30 (5), s. 1188, 1956. JSTOR: 1300615. (ang.).

[hib55-31] C.W. Hibbard. The Jinglebob Interglacial (Sangamon?) fauna from Kansas and its climatic significance. „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 12 (10), s. 210, 1955. (ang.).

[CITEREFAlbright199961-32] Albright 1999 ↓, s. 61.

[hib44-33] C.W. Hibbard. Stratigraphy and vertebrate paleontology of Pleistocene deposits of southwestern Kansas. „Geological Society of America Bulletin”. 55 (6), s. 724, 1944. DOI: 10.1130/GSAB-55-707. (ang.).

[gui&han-34] J.E. Guilday & Ch.O. Handley Jr.. A new Peromyscus (Rodentia: Cricetidae) from the Pleistocene of Maryland. „Annals of the Carnegie Museum”. 39 (6), s. 93, 1967. (ang.).

[hib62-35] C.W. Hibbard. Two new rodents from the Early Pleistocene of Idaho. „Journal of Mammalogy”. 43 (4), s. 484, 1962. DOI: 10.2307/1376911. (ang.).

[sav-36] D.E. Savage. Late Cenozoic vertebrates of the San Francisco Bay region. „University of California Publications, Bulletin of the Department of Geological Sciences”. 28 (10), s. 228, 1951. (ang.).

[hib41-37] C.W. Hibbard. New mammals from the Rexroad Fauna, Upper Pliocene of Kansas. „The American midland naturalist”. 26 (2), s. 352, 1941. DOI: 10.2307/2420965. (ang.).

[sol-38] S.T. Álvarez Solórzano. Roedores fósiles del Pleístoceno del Tequesquinahua, Estado de México, México. „Acta Zoológica Mexicana”. 8 (3), s. 1–16, 1966. (hiszp.).

[CITEREFAlbright199960-39] Albright 1999 ↓, s. 60.

[wil-40] R.W. Wilson. A new Pleistocene deer-mouse from Santa Rosa Island, California. „Journal of Mammalogy”. 17 (4), s. 408, 1936. DOI: 10.2307/1374408. (ang.).

[gus-41] E.P. Gustafson. The vertebrate faunas of the Pliocene Ringold Formation, south-central Washington. „Bulletin of the Museum of Natural History, University of Oregon”. 23, s. 27, 1978. (ang.).

[hib60-42] C.W. Hibbard & D.W. Taylor. Two Late Pleistocene faunas from southwestern Kansas. „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 16 (1), s. 171, 1960. (ang.).

[ruez-43] D.R. Ruez. Early Irvingtonian (Latest Pliocene) rodents from Inglis 1C, Citrus County, Florida. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 21 (1), s. 7, 2001. DOI: 10.1671/0272-4634(2001)021[0153:EILPRF]2.0.CO;2. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[b]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]