Nadzór ubezpieczeniowy – część nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce dotycząca rynku ubezpieczeniowego (nadzór nad zakładami ubezpieczeń i reasekuracji oraz pośrednikami ubezpieczeniowymi). Pierwotnie sprawowany przez Ministra Finansów, następnie w latach 1996–2002 podzielony między Ministra Finansów (nadzór licencyjny) i Państwowy Urząd Nadzoru Ubezpieczeń (nadzór nad bieżącą działalnością zakładów ubezpieczeń i reasekuracji oraz prowadzenie rejestrów pośredników ubezpieczeniowych: agentów ubezpieczeniowych, brokerów ubezpieczeniowych), w latach 2002-2003 podzielony między Ministra Finansów i Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, w latach 2003–2006 sprawowany przez Komisję Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, a od 2006 przez Komisję Nadzoru Finansowego.

• Ustawa z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym
• Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym
• Ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej (obecnie nieobowiazująca)
• Paweł Pelc: Nowy kształt nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce. (w: Gazeta Ubezpieczeniowa, nr 48 (399), 28 listopada 2006, s. 14-15)

• Nowy kształt nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce [dostęp 26 marca 2012]
• Raport o stanie sektora ubezpieczeń po II kwartałach 2011 roku. [dostęp 2012-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].
• Raport o funkcjonowaniu polskiego rynku finansowego w ujęciu międzysektorowym. [dostęp 2012-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-27)].