Nagórze (województwo dolnośląskie)

Nagórze

wieś
Pałac w Nagórzu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	lwówecki
Gmina	Lwówek Śląski
Wysokość	336-380[2] m n.p.m.
Liczba ludności (III 2011)	45[3]
Strefa numeracyjna	75
Kod pocztowy	59-600[4]
Tablice rejestracyjne	DLW
SIMC	0190851
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski Nagórze
Położenie na mapie Polski Nagórze
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Nagórze
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego Nagórze
51°03′28″N 15°30′41″E/51,057778 15,511389[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Nagórze (niem. Neundorf-Liebenthal^[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski na Wzgórzach Radomickich, wzmiankowana już w 1313 roku. Przez kilka wieków była własnością klasztoru benedyktynek w Lubomierzu. Najcenniejszym zabytkiem miejscowości jest Pałac Nagórze z XIX wieku usytuowany pod wzgórzem Kołodziej (442 m n.p.m.). Na zboczach Kołodzieja (najwyższego szczytu gminy Lwówek Śląski) w 1759 roku znajdowała się główna część obozu armii pruskiego władcy Fryderyka II Wielkiego. Przez Kołodziej przechodzi niebieski szlak turystyczny z Lwówka Śląskiego do Lubomierza, który krzyżuje z żółtym szlakiem turystycznym prowadzącym z Pławnej do Gradówka^[6].

Nagórze to niewielka, znacznie wyludniona wieś o długości około 1,5 km, leżąca na Pogórzu Izerskim, we Wzgórzach Radomickich, w górnej części doliny Słotwiny, na wysokości około 335–381 m n.p.m.^[2]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.

Największą liczbę ludności (497 osób) Nagórze osiągnęło w 1840 r. Od tego czasu wieś znacznie się wyludniła. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła tylko 45 mieszkańców^[3] i jest najmniejszą miejscowością gminy Lwówek Śląski.

Wykres liczby ludności Nagórza od 1786 r.:^[2]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[7]:

• zespół pałacowy, z XIX w., 1924 r.
  • Pałac w Nagórzu
  • park

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.