Narodowy Instytut Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego
Narodowy Instytut Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego – Państwowy Instytut Badawczy[2] – państwowy instytut badawczy utworzony w 1979 w Warszawie z inicjatywy prof. Mariana Śliwińskiego[3] pod nazwą Instytut Kardiologii; pierwszym dyrektorem instytutu była prof. Maria Hoffman[3]. Instytut Kardiologii został utworzony 29 marca 1979 na podstawie zarządzenia Prezesa Rady Ministrów z 21 marca 1979[4]. Do 1 stycznia 2020[od kiedy?] nosił nazwę Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego[5]. Współpracuje z czołowymi ośrodkami krajowymi i zagranicznymi w Europie i w USA. Działalność kliniczna obejmuje cały kraj. Instytut przyczynił się do rozwoju polskiej kardiologii i kardiochirurgii, szczególnie przez implementację nowoczesnych metod leczenia i rehabilitacji pacjentów. Instytut położony jest w prawobrzeżnej części Warszawy, w Wawrze, w Aninie. Główne kierunki działalności naukowej
DziałalnośćCoroczna działalność Narodowego Instytutu Kardiologii przedstawia się następująco:
Istotną rolą Narodowego Instytutu Kardiologii jest prowadzenie działalności w zakresie promocji zdrowia. Instytut prowadzi działalność związaną z monitorowaniem chorobowości, umieralności szpitalnej i umieralności z powodu chorób układu krążenia ludności Polski. Współdziała w kształceniu podyplomowym lekarzy w zakresie kardiologii. Od wielu lat Narodowy Instytut Kardiologii zajmuje czołowe miejsca w rankingach szpitali. Pracownicy InstytutuW latach 1991–2001 dyrektorem Instytutu był prof. Zygmunt Sadowski[6]. Przypisy
Bibliografia |