Narzeczony z tamtego świata

Narzeczony z tamtego świata (tyt. oryg. Жених с того света) – radziecki film fabularny z 1958 roku, w reżyserii Leonida Gajdaja.

Pietuchow po trzydniowej nieobecności powraca do domu i dowiaduje się, że z urzędowego punktu widzenia, nie żyje. Ciało złodzieja, który ukradł mu portfel z dowodem, i uległ śmiertelnemu wypadkowi, omyłkowo zidentyfikowano jako ciało Pietuchowa. Pietuchow, zamiast podrzeć akt zgonu, jak mu proponuje jedna z pracownic biura, i zgłosić kradzież dowodu, rozpoczyna batalię o dokument, w którym by stwierdzono, że żyje. Trafia do szpitala psychiatrycznego, ale tam udaje mu się tylko wybłagać dokument o byciu żywym 'na okaziciela', gdyż z braku dowodu nikt nie chce podpisać, iż jest on Pietuchowem. Planuje uzyskać od swoich współpracowników oświadczenie, że jest Pietuchowem, i powrócić do świata żywych.

Jedyny w dorobku Gajdaja film długometrażowy, który po ingerencjach cenzury zredukowano do rozmiarów krótkometrażowego. Osobiste interwencje ówczesnego ministra kultury ZSRR, Nikołaja Michajłowa wynikały z tego, że obiektem krytyki w filmie stali się biurokraci.

• Rostisław Platt jako Siemion Daniłowicz Pietuchow
• Gieorgij Wicyn jako Fikusow
• Wiera Ałtajska jako Nina Pawłowna
• Anastasija Zujewa jako Anna Michajłowna
• Zoja Fiodorowa jako lekarka
• Kłara Rumianowa jako pielęgniarka Kławoczka
• Władimir Władisławski jako psychiatra
• Rimma Szorochowa jako Matwiejewa

• Jelena Bauman, Rostisław Jurieniew: Mała encyklopedia kina radzieckiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1987. ISBN 83-221-0446-4. Brak numerów stron w książce
• Opis filmu w bazie IMDb (ang.)
• Opis filmu w bazie kino-teatr.ru (ros.)