Nathaniel Niles
Nathaniel William Niles (ur. 5 lipca 1886 w Bostonie, zm. 11 lipca 1932 w Brookline) – amerykański tenisista i łyżwiarz figurowy. KarieraZdobywał tytuły mistrza USA w tenisowych rozgrywkach międzyuczelnianych (ukończył studia na Uniwersytecie Harvarda) – w 1907 roku w deblu (z Alfredem S. Dabneyem) i w 1908 roku w singlu (w 1907 był w singlu wicemistrzem). Występował nieprzerwanie przez 23 lata w mistrzostwach USA (obecnie US Open) (1904–1926). W 1917 roku awansował do finału w grze pojedynczej, ponosząc porażkę z Robertem Lindleyem Murrayem. Wraz z Edith Rotch wygrał mistrzostwa USA w grze mieszanej w 1908 roku. W latach 1908–1921 (z przerwami) znajdował się w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego (łącznie jedenaście razy, najwyżej w 1909 roku jako 4. tenisista). Odnosił także sukcesy jako łyżwiarz figurowy. Był wielokrotnym mistrzem USA w konkurencji solistów oraz w parach (z Theresą Weld). Reprezentował USA na trzech igrzyskach olimpijskich – w 1920 roku w Antwerpii (łyżwiarstwo rozgrywano na igrzyskach letnich) był 6. wśród solistów i 4. w parach (z Weld), w Chamonix 1924 roku w obu konkurencjach zakończył rywalizację na 6. miejscu, a w St. Moritz w 1928 roku był 15. solistą i zajął 9. miejsce w parze z Weld. W 1978 roku został wpisany do Hall of Fame amerykańskiego łyżwiarstwa figurowego. Finały w turniejach wielkoszlemowychGra pojedyncza (0–1)
Gra mieszana (1–0)
Nagrody i odznaczeniaPrzypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): |